Parenteraal is de toedieningsvorm van geneesmiddelen of voeding anders dan via het maag-darmstelsel, anders dan enteraal. Geneesmiddelen zijn naar toedieningsvorm te onderscheiden. Parenterale toedieningsvormen zijn bijvoorbeeld:
In parenterale voeding zitten alle noodzakelijke voedingsstoffen, zoals koolhydraten, vetten, eiwitten, vitamines, mineralen en spoorelementen. Bij enterale voeding wordt het maag-darm kanaal wel gebruikt.
Parenterale voeding is voeding die via een infuus rechtstreeks in de bloedbaan komt. Er wordt een dun slangetje geplaatst in een groot bloedvat. Parenteraal betekent: buiten het maag-darmkanaal om.
Als de darmen niet voldoende voeding (en/of vocht) kunnen opnemen, is het mogelijk dit via de bloedbaan toe te dienen. Zo krijgt u toch de benodigde voeding, vitamines en mineralen (en/of vocht) binnen. Deze methode heet totale parenterale voeding (TPV). Parenteraal betekent letterlijk 'buiten de darm'.
Het klaarmaken en toedienen van parenterale geneesmiddelen is een risicovol proces. Parenterale geneesmiddelen zijn geneesmiddelen die via injectie of infusie worden toegediend. De toedieningsweg van parenterale geneesmiddelen passeert de biologische barrières tegen micro-organismen van vaak kwetsbare patiënten.
Parenteraal betekent letterlijk 'buiten de darm'. De voeding wordt niet via de darm toegediend maar komt via een katheter rechtstreeks in een bloedvat terecht. De voeding is zodanig bewerkt dat de voedingsstoffen zonder ver- tering in het maag-darmstelsel, rechtstreeks in de bloedbaan kunnen worden opgenomen.
Parenterale toedieningsvormen zijn bijvoorbeeld: dermaal, bijvoorbeeld een fentanylpleister. infuus, vaak intraveneus in de aders. injectie: onder andere intramusculair en subcutaan.
In het AMC lag de levensduur van deze katheter tussen de 0,5 en ruim 42 maanden, met een gemiddelde van ongeveer 25 maanden per patiënt.
Het toedienen van parenterale medicatie is risicovol voor een patiënt, omdat de toe- dieningsweg van parenteralia biologische barrières tegen micro-organismen passeert.
Het rechtstreeks in de maag of de dunne darm inbrengen van voedingsstoffen en andere stoffen. Enterale voeding kan toegediend worden in vloeibare vorm m.b.v. een nasogastrische sonde (NS) die in de neus ingebracht wordt en die men laat afdalen in de farynx (of de keelholte) tot aan de slokdarm en vervolgens de maag.
Als de darmen niet voldoende voeding en/of vocht kunnen opnemen dan is het mogelijk om voeding via een infuus aan de bloedbaan toe te dienen. Deze voeding heet totale parenterale voeding, afgekort TPV. Via een infuuspomp met een dun slangetje komt deze voeding rechtstreeks in uw bloedbaan.
Via perifeer infuus kan alleen als overbrugging parenteraal gevoed worden. Langdurig voeden via de perifere weg is niet aan te raden wegens een verhoogde kans op flebitis. Orale toediening van voeding verdient altijd de voorkeur. Streven is altijd naar een optimale voeding (bij volwassenen 1,2-1,5 g eiwit/kg ).
Parenterale voeding kan als volledige voeding worden gegeven, of als aanvulling op sondevoeding, drinkvoeding of het gewone eten en drinken. De arts en diëtist stellen gezamenlijk vast welke samenstelling de parenterale voeding moet hebben en hoe lang het nodig is.
- Het inbrengen van het subcutane infuus gaat sneller en eenvoudiger en het is minder belastend voor de patiënt.
Parenterale toediening
intracutaan: injectie in de huid bij een vaccin. intra-vitreaal: injectie in het glasachtig lichaam van het oog. intramusculair: injectie in een skeletspier. intraveneus: injectie in een ader.
Onze aanname van 480 tot 620 TPV patiënten geldt dus ook voor 2020. Als we uitgaan van de kosten per gebruiker van €13.540 en een aantal gebruikers van 480 tot 620, dan betekent dit dat de te verwachten kosten voor voedingsmiddelen tussen de €6,5 en €8,5 miljoen zullen bedragen.
Gebruik van sondevoeding
Als de sonde alleen gebruikt wordt om vocht aan te vullen, wordt meestal drie tot vier keer per dag een hoeveelheid water gegeven van 250 tot 300 ml. Zolang het slikken veilig is, kunt u naast de sondevoeding nog eten of drinken wat u lekker vindt.
In sommige gevallen is sondevoeding levenslang nodig, maar gelukkig is het vaak slechts tijdelijk, of kan er gewoon bij worden gegeten en/of gedronken. “,,Eten is welzijn, geluk ervaren, genot. Je hebt geen honger als je op sondevoeding leeft, maar wél trek.
Soorten infusen
We onderscheiden het perifeer infuus en het centraal infuus. Het inbrengen van ieder infuus werkt op dezelfde manier. Het centraal infuus is enigszins anders vanwege de extra voorzorg.
Dit is een gewoon infuus, dat meestal in een ader op de onderarm wordt ingebracht en soms op de voet. Via een infuus kan medicatie of vocht worden toegediend.
Wat is enterale sondevoeding? Enterale sondevoeding is een manier om patiënten die zich niet via de mond kunnen voeden toch een afdoende voedingswaarde te bezorgen. De techniek bestaat uit de directe toediening van voeding in de maag of de ingewanden via een sonde.
TPV is de afkorting voor Totale Parenterale Voeding. Parenteraal betekent letterlijk 'buiten de darm'. De voeding wordt niet via uw darm toegediend maar via een dun slangetje (centraal veneuze katheter) direct in de bloedbaan. Op deze manier krijgt de darm rust.
En de smaakbeleving is bij een dragee neutraler, sommige stoffen geven immers in de mond een vieze smaak. Veel mensen vinden bovendien dat de gladde coating het inslikken van een tablet gemakkelijker maakt. Deze dragees kun je beter niet halveren, tenzij er in de bijsluiter staat dat dit wel mogelijk is.
