Een verzakking is niet gevaarlijk. Een verzakking kan groter worden als je ouder wordt, maar dat hoeft niet. Als er geen klachten zijn, is er geen behandeling noodzakelijk. Wel is het zo dat bij een milde verzakking de kans op goed effect van een operatie groter is dan bij een ernstige verzakking.
Niet alleen bij zwaar werk ontstaat er buikdrukverhoging, maar bij veel van onze dagelijkse activiteiten zoals inademen, de adem vast zetten, bukken, knielen, hurken, kracht zetten, persen, snuiten, niezen, hoesten, lachen, afzetten, lopen, joggen en springen. Vaak doe je een paar dingen tegelijk.
Sommige vrouwen met een verzakking maken zich zorgen over seks. U hoeft echter niet bang te zijn dat er tijdens seks iets beschadigd raakt. De wand van de vagina is heel soepel en geeft mee. Misschien is seks wel moeilijker of pijnlijker dan eerst.
Een verzakking verdwijnt niet door bekkenfysiotherapie, maar de oefeningen kunnen wel helpen om de klachten te verminderen bij een lichte of matige verzakking. U leert de bekkenbodemspieren beter beheersen, zodat zij de druk van de verzakte organen beter kunnen opvangen als u beweegt of hoest.
U mag de komende 4 tot 6 weken na uw operatie geen zwaar lichamelijk werk doen. Achter een computer werken mag bijvoorbeeld weer wel. Bespreek met uw gynaecoloog wat voor werk u doet en wat u wel en niet mag doen. Voor pijn na de operatie krijgt u pijnstillers toegediend.
Verzakking van de baarmoeder of vaginatop
U heeft een zwaar gevoel in uw vagina, alsof er iets naar buiten komt. Sommige vrouwen hebben het gevoel dat er een bal tussen hun benen zit. Of het gevoel dat ze ergens op zitten. U heeft een zeurend gevoel of pijn in uw onderbuik, benen of liezen.
Hoe vaak komen de klachten van de verzakking voor? Verzakkingen komen vooral op oudere leeftijd voor, maar soms hebben ook jongere vrouwen er last van. Zo bezoeken 2,5% van de vrouwen van 45 tot 65, en 7,7% van de vrouwen van 65 jaar en ouder de huisarts, in verband met een verzakking.
De anesthesist geeft u vervolgens de ruggenprik of brengt u onder narcose. Afhankelijk van de soort operatie duurt de operatie tussen de 1 - 2 uur. Na de operatie verblijft u enige tijd op de uitslaapkamer (verkoever).
De gynaecoloog maakt een sneetje in de vaginawand aan de achterzijde en maakt de baarmoeder of vaginatop vast aan een stevige band (ligamentum sacrospinale) in het kleine bekken, waardoor de verzakking verholpen is. De baarmoeder wordt zo 'opgehangen' in vrijwel de oorspronkelijke positie.
Een verzakking kan klachten geven bij plassen, poepen en vrijen. Uw blaas, darm en baarmoeder zitten niet meer goed op hun plaats. Dat komt door zwakke bekkenbodem-spieren.
De baarmoeder is opgehangen aan een paar banden. Tussen de voorwand van de vagina en de blaas en de achterwand van de vagina en de dikke darm zit steunweefsel, dat de organen op hun plaats houdt. Als deze banden, de bekkenbodem en het steunweefsel verslapt zijn, kunt u een verzakking krijgen.
De klachten die vrouwen met een verzakking (ook wel genitale prolaps genoemd) kunnen ervaren, variëren van het gevoel van een drukkende 'bal' in de schede, lage rug- of buikpijn aan het einde van de dag tot het buiten de vagina voelen van de vaginawanden en baarmoedermond.
Je kunt de verzakking vaak zien of voelen als een uitpuiling van de vaginawand in de vorm van een ronde bol aan de achterkant van de vagina. De mate van de verzakking drukken we uit in stadia: stadium 1: er is een lichte verzakking, deze geeft meestal geen klachten.
Pijn/ongemak na een operatie
De pijn zou elke week geleidelijk moeten afnemen. Het duurt enkele weken voordat de pijn volledig is verdwenen. U krijgt pijnstillers om u comfortabel te houden. Pijnstilling moet met regelmatige tussenpozen worden genomen.
Ga op uw rug liggen, uw knieën opgetrokken en uw handen losjes langs uw lichaam. Adem langzaam in tot uw buik opbolt. Trek dan tijdens de uitademing uw bekkenbodem op vanaf het stuitje, alsof u de rits van een strakke broek dichttrekt. Trek uw stuit niet zo ver op dat hij van de grond komt.
Een verzakking kan al vrij snel na een operatie terugkomen, maar soms ook pas na jaren. Hoe ernstiger de verzakking was bij de eerste operatie, hoe groter de kans dat een verzakking weer terugkomt. Leeftijd en de kwaliteit van het steunweefsel spelen ook een rol bij het terugkomen van een verzakking.
stadium 1: er is een lichte verzakking, deze geeft meestal geen klachten. stadium 2: er is een grotere uitstulping, maar deze komt met persen niet voorbij de ingang van de vagina. stadium 3: de verzakking komt met persen voorbij de ingang van de vagina.
Een verzakking ontstaat door schade aan de zenuwen, bindweefsel en spieren van de bekkenbodem. Vaak is dat het gevolg van zwangerschappen en bevallingen. Tijdens de bevalling kan het ondersteunende weefsel uitrekken en zwakker worden. Een zwakke bekkenbodem kan ook aangeboren zijn.
De huisarts
Vaak wat minder uitgebreid. Wel zal de huisarts je ook inwendig willen onderzoeken om de verzakking te kunnen beoordelen. De huisarts kan je een ring geven of je doorverwijzen naar een gynaecoloog met het verzoek om een ring te laten plaatsen.
Er kan urineverlies optreden op momenten dat uw blaas onder druk staat, bijvoorbeeld bij niezen of lachen. Ook pijn in onderrug, pijn bij het vrijen en het vaak hebben van een blaasontsteking kunnen een symptoom zijn van een blaasverzakking.
Ook kan het een zeurderige pijn in de buik veroorzaken die kan uitstralen naar de rug. Gedurende de dag worden de klachten vaak erger, maar als u rust houdt dan verminderen de klachten. Door de blaasverzakking kan de blaas niet altijd goed geleegd worden. Daardoor heeft u meer kans op een blaasontsteking.
Bij een voorwandverzakking is de voorkant van de vagina naar beneden gezakt in het bekken. Omdat de blaas op een deel van deze voorwand rust, is de blaas ook verzakt. De verzakking ziet eruit en voelt als een uitpuiling van de vaginawand in de vorm van een bol.
Ongeveer 40 procent van de vrouwen wereldwijd heeft een vorm van verzakking en de kans hierop neemt toe met de leeftijd. De belangrijkste oorzaak is schade of verzwakking van de spieren, steunweefsel en zenuwen van de bekkenbodem die deze organen ondersteunen.
Een verzakking is niet gevaarlijk. Een blaasverzakking kan groter worden als u ouder wordt, maar dat hoeft niet. Als er geen klachten zijn, is behandeling niet nodig. Als de verzakking wel klachten geeft, kan de behandeling bestaan uit bekkenfysiotherapie, een ring of een operatie.
