De werking van Tramadol tegen pijn is krachtiger dan codeïne. Tramadol is sinds 1977 verkrijgbaar in diverse toedieningsvormen. Deze morfine-achtige pijnstiller is er als tablet, capsule, bruistablet, druppels, injectie en zetpil.
Tramadol is, in tegenstelling tot codeïne, in Nederland wel verkrijgbaar in verschillende pijnstillende doseringen en veroorzaakt veel minder obstipatie.
Tramadol is één van de zwakkere opiaten. Oxycodon is een sterker opiaat, net als morfine. De werking van oxycodon is dus beter dan die van tramadol. Behalve de werking zijn ook de bijwerkingen en het risico op verslaving hoger bij oxycodon versus tramadol.
In het kort. Tramadol is een sterke pijnstiller. Morfine, fentanyl en oxycodon zijn heel sterke pijnstillers.
Bij pijn is paracetamol de beste keus. Dit heeft de minste bijwerkingen en werkt meestal goed. Werkt paracetamol na twee weken onvoldoende, dan kan de arts ook een ontstekingsremmende pijnstiller voorschrijven, zoals ibuprofen, diclofenac of naproxen.
De gebruikelijke aanvangsdosis voor volwassenen en jongeren vanaf 12 jaar is één tot vier keer per dag 50 mg tramadol. Je neemt de tabletten iedere vier tot zes uur in. Zo nodig wordt de dosering verhoogd tot maximaal 400 mg per dag. Afhankelijk van de pijn is de stof ongeveer vier tot acht uur effectief tegen pijn.
Tramadol is een sterke pijnstiller die de arts voorschrijft bij ernstige pijn. Gebruik dit medicijn alleen als andere pijnstillers niet voldoende werken. Tramadol kan vervelende bijwerkingen geven. Bij meer dan één op de tien gebruikers ontstaan bijwerkingen, zoals duizeligheid, misselijkheid en braken.
Tramadol wordt als medicijn gebruikt voor het verlichten van acute en chronische pijn. De matig sterke pijnstillende werking en relatief veilige verdoving maakt het geschikt voor typen pijn waarin een zwaar opiaat niet wordt aanbevolen, volgens een studie door P. Dayer et al.
Volwassenen en kinderen > 12 j. Oraal: begindosering 50–100 mg iedere 4 tot 6 uur, maximaal 400 mg/dag. Volgens de NHG-Standaard Pijn, stap 3: zwakwerkend opioïd uit 2021, verder NHG-Standaard genoemd: volwassenen met acute nociceptieve pijn: start met 50 mg 1–2×/dag.
Trap 1: niet-opioïde analgetica of lichte 'alledaagse' pijnstillers tegen lichte pijn. Trap 2: zwakke opioïde analgetica of sterker werkende pijnstillers tegen hevigere pijn. Trap 3: sterke opioïde analgetica of sterk werkende pijnstillers tegen de hevigste pijn.
De zwaarste onder de soorten pijnstillers zijn de sterkwerkende opioïde pijnstillers zoals morfine zelf, oxycodon en fentanyl. Deze pijnstillers kunnen op verschillende manieren ingenomen worden.
Dit treedt alleen op bij hoge doseringen tramadol. Psychische klachten, zoals in de war zijn (verwardheid), moeite met slapen, nachtmerries en depressiviteit. Heeft u hier veel last van, raadpleeg dan uw arts. Overgevoeligheid voor dit medicijn.
De dosering voor tabletten is 10 tot 20 mg elke zes uur, met een maximum van 120 mg per dag. Voor stroop is de gebruikelijke dosering 20 ml (daarin zit ongeveer 7,8 mg codeïne). Neem dit maximaal vier keer per dag. De dosering voor tabletten is 5 tot 10 mg per keer, indien nodig verhogen tot maximaal 60 mg per dag.
Bij acuut hoesten ten gevolge van ongecompliceerde luchtweginfecties heeft een afwachtend beleid de voorkeur. De effectiviteit van symptomatische of antimicrobiële therapie is niet aangetoond. Het gebruik van codeïne bij acuut hoesten wordt niet aangeraden, vanwege de kans op bijwerkingen.
Codeïne is een hoestprikkeldempend medicijn. Het vermindert de neiging tot hoesten. Verder heeft het een pijnstillende werking. Het kan worden gebruikt bij hoest, pijn en diarree.
Bij langdurig gebruik kan tramadol wel gevaarlijk worden, omdat je er dan verslaafd aan kunt raken. Je krijgt dan ontwenningsverschijnselen, waardoor de verleiding groot is om toch weer tramadol te blijven nemen. Ontwenningsverschijnselen van tramadol zijn onder andere: Onrust.
De meest voorkomende bijwerkingen van tramadol zijn misselijkheid, braken en obstipatie. Ook kan slaperigheid, verwardheid en hoofdpijn voorkomen.
Eerdere studies hebben aangetoond dat Tramadol misselijkheid, duizeligheid, verstopping, vermoeidheid, hoofdpijn, braken en slaperigheid kan veroorzaken. Nu wordt deze opioïde pijnstiller ook geassocieerd met een groter risico op sterfte, hartaanvallen en heupfracturen bij mensen met artrose.
De ontwenningsverschijnselen beginnen in de regel binnen één of twee dagen nadat je je laatste dosis van dit medicijn hebt gekregen. Ze verdwijnen over het algemeen na een week. Tramadol wordt daarom gezien als een minder sterke pijnstiller dan zeer verslavende opioïden zoals oxycodon en fentanyl.
Als u lijdt aan een ernstige lever- of nierziekte. Als u lijdt aan depressie en u antidepressiva gebruikt, aangezien sommige van deze middelen interacties met tramadol kunnen vertonen (zie 'Neemt u nog andere geneesmiddelen in? ').
Conclusie. Eenvoudige pijnstillers, verkrijgbaar zonder voorschrift in iedere apotheek, zijn efficiënt in de behandeling van acute pijn, genre tandpijn, spierpijn, hoofdpijn, zo blijkt uit een grote goed uitgevoerde overzichtsstudie. De combinatie paracetamol met ibuprofen haalde de hoogste score.
Zorg voor afleiding bij chronische pijn
Door afleiding, beweging en (sociale) activiteiten is er kans dat je je beter voelt en minder last van de pijn hebt. Samen met je huisarts kun je een plan maken hoe je actief kunt blijven ondanks de pijn. Ook een fysiotherapeut of psycholoog kan je hierbij helpen.
In het algemeen is de pijnstiller paracetamol bij acute en chronische pijn de eerste stap. Paracetamol is een zeer effectieve pijnstiller die bij normaal gebruik nauwelijks bijwerkingen geeft. Paracetamol bestrijdt pijn en werkt koortsverlagend.
Zenuwpijn kan erger worden of pijnscheuten geven: bij aanraken, kou of wrijven. Probeer daarom de huid niet aan te raken, niet te wrijven en te voorkomen dat de huid koud wordt. Sommige mensen vinden het wel prettig om de pijnlijke plek warm te maken of juist koud. Dat kan helpen om de pijn minder te maken.
