Het voornaamste verschil zit hem in de toenemende kracht en frequentie van de weeën. Wanneer de bevalling echt aan de gang is, zullen de weeën steeds intenser, krachtiger, pijnlijker en frequenter terugkomen. Bij oefenweeën is dit niet geval. Hierbij blijven de weeën steeds op hetzelfde niveau hangen.
De voorweeën gaan vanzelf over in echte weeën, die elke 5 min komen. De duur, kracht, frequentie en regelmaat kunnen per persoon verschillen, maar zullen geleidelijk toenemen.
Je kunt ze herkennen doordat ze steeds sneller achter elkaar komen en steeds langer gaan duren. In de beginnende fase van de bevalling zullen ze pauzes van 10 minuten hebben en zo'n 30 seconden duren, maar dit zal snel toenemen. Ook de pijn wordt hierbij heviger, wat je kunt voelen in je buik, rug of bovenbenen.
Pijnlijke harde buiken noemen we voorweeën of oefenweeën.
Je voelt je baarmoeder hard worden, ze zijn ook wel wat pijnlijk, nog niet zo erg als ontsluitingsweeën, maar pijnloos zijn ze zeker niet. Vrouwen omschrijven het als menstruatie achtige buikpijn. Vaak vooral onderin de buik.
Voorweeën kunnen wel pijnlijk zijn, maar komen onregelmatig en zijn kort van duur. Ze zijn belangrijk omdat ze de baarmoedermond soepel maken. Deze voorweeën kunnen soms wel een week duren. De ene dag zijn ze wat sterker en hinderlijker dan de andere dag.
Het voelt als een soort kramp in je onderbuik die langzaam opkomt, erger wordt en dan weer afzakt. Je kunt een wee vergelijken met een golf die aanspoelt op het strand. In het begin voel je de pijngolf aan komen rollen. Net voor de golf omslaat, is de pijn het hevigst.
De eerste uren van de bevalling beweegt de baby vaak tussen de weeën door. Dit kan pijnlijk zijn. Het bewegen van het kindje maakt het je soms moeilijk om te ontspannen. Warme handen op de buik maken het kindje rustig.
Weeën zijn samentrekkingen van je baarmoederspieren. Letterlijk betekent wee pijn. Tijdens een wee spannen de spieren van je baarmoeder aan, dat voel je aan de buitenkant van je buik doordat je buik heel hard wordt.
Harde buiken of (voor)weeën? niet voor ontsluiting zorgen. Harde buiken zijn onschuldig, maar als je bloedverlies of vochtverlies krijgt of minder bewegingen bij de baby voelt, neem dan altijd contact op met je verloskundige.
Je kunt de weeën bijvoorbeeld staand opvangen terwijl je voorover leunt en wat heen en weer wiegt. Bij rugweeën kan het fijn zijn om op je handen en knieën te gaan zitten. Ook liggen op je zij kan prettig zijn, eventueel met een kussen tussen je benen. Ook het in beweging blijven kan goed aanvoelen.
Aan het einde van de ontsluitingsfase is het moment waarop veel vrouwen zeggen: geef mij maar pijnstilling. De laatste centimeters ontsluiting zijn dan ook vaak het zwaarst en het pijnlijkst, want de weeën komen snel achter elkaar en zijn erg sterk.
Dansen, bewegen, wandelen
Tijdens de bevalling kan bewegen er zelfs voor zorgen dat de bevalling sneller gaat. Ga om de bevalling op te wekken wandelen, fietsen of zet een feel good muziekje op en ga lekker dansen. Ook heel goed voor de gelukshormonen!
Je kunt een aantal dingen doen om de pijn van oefenweeën wat te verminderen. Zo kun je bijvoorbeeld de warmte opzoeken in een warm bad of douche, wat ontspannend werkt voor de baarmoeder. Hierna kan je dan vaak geruster slapen. Ook een warme kruik tegen je buik heeft dit effect.
In de beginfase kan je baby gewoon nog lekker doorslapen. Als je bevalling begint met het breken van de vliezen, dan dringen er ineens allerlei geluiden van buitenaf tot je kindje door. Als de weeën elkaar sneller gaan opvolgen, krijgt de baby minder vrijheid en wordt hij wakker.
Voorweeën komen vaker voor bij vrouwen die een tweede of volgend kindje krijgen. Ze komen vooral 's nachts omdat de baarmoeder dan het meest actief is. Het kenmerkende van voorweeën is dat ze niet in kracht en frequentie toenemen en na een paar uur weer afzwakken.
Het timen van weeën is vrij eenvoudig. Je houdt de tijd bij vanaf het begin van een wee tot het begin van de volgende wee. Bij het vaststellen van de frequentie, moet je het aantal minuten tussen elke wee noteren. Er zijn verschillende manieren om weeën te timen, waaronder met een stopwatch of een app op je telefoon.
Het helpt om de wee rustig weg te zuchten. Door op je ademhaling te concentreren ontspan je je bekkenbodem waardoor de ontsluiting makkelijker toeneemt. Doordat je je focust op de ademhaling kan je de wee ook beter opvangen. Probeer tijdens de ontsluitingsperiode regelmatig van houding te veranderen.
Je kunt al weken van tevoren 2-3 cm ontsluiting hebben zonder dat je echt weeën hebt, vaak heb je wel last gehad van voorweeën. Als de bevalling dan echt begint heb je al een voorsprong en hoef je die eerste 4 cm, die bij het eerste kindje soms zo lang duren, niet meer te gaan.
De weeën worden dan krachtiger en doen meer pijn. Tot slot krijg je persweeën, die vooral vlak voor de geboorte pijn kunnen doen. Als je baby geboren is, houden de weeën op. Je voelt nog een paar krampen om de placenta los te maken.
Meestal wordt de pijn erger als de ontsluiting toeneemt. De pijn is vooral onder in de buik aanwezig en voelt soms ook als rugpijn. Ook tijdens het persen kan de pijn verschillen. Sommige vrouwen vinden het prettig als ze mee mogen persen, bij andere doet persen juist het meeste pijn.
Echte weeën komen regelmatig en doen meer pijn dan voorweeën. Deze weeën gaan niet over als je in bad gaat of rust. Indien de echte weeën gedurende een uur, om de 5 minuten komen, is de arbeid waarschijnlijk begonnen en kom je naar het ziekenhuis begeven.
Bij een eerste bevalling bel je ons in ieder geval bellen bij weeën die 1 uur duren en om de 5 minuten komen en 1 minuut duren. Bij een tweede of een volgende bevalling, als je herkent dat het begonnen is en ons nodig hebt. Maar bel ons in ieder geval bij weeën om de 5-7 minuten.
Het is vrij normaal dat je bij een tweede, door de voorweeën, al een week of wat rondloopt met bijvoorbeeld 2-3 centimeter ontsluiting.
Hoe voelt een wee? Heel precies is het niet te omschrijven, omdat ze voor iedereen anders voelen. Maar een wee kun je misschien nog wel het beste vergelijken met heftige menstruatiepijn. Je voelt die pijn in je onderbuik of vagina, maar er zijn ook weeën die uitstralen naar je rug of benen.
Meestal neemt de pijn toe naarmate de ontsluiting vordert. De pijn is voornamelijk onder in de buik aanwezig en wordt soms als rugpijn gevoeld. Ook de pijn tijdens het persen verschilt: soms is het een opluchting om mee te mogen persen, soms doet persen juist het meeste pijn.