Synoniemen zijn veronderstelling, hypothese en premisse.
Een hypothese is een voorlopige stelling waarin je aangeeft wat je verwacht te vinden in je onderzoek. Vervolgens toets je deze hypothese met behulp van je wetenschappelijke onderzoek, zoals een experiment of correlationeel onderzoek. Je stelt de hypothese altijd op voordat je het onderzoek uitvoert.
theóreó = waarnemen), in tegenstelling met praktijk, het werkdadige (Grieks pragma, ...
hypothese, postulaat, premisse, stelling. hypothese (zn) : postulaat, premisse, stelling, theorie.
Anagram. Een anagram, ook wel letterkeer genoemd, is een woord of zin, gevormd uit de letters van een ander woord of een andere zin maar in een andere volgorde.
' Er zijn veel vormvarianten van 'apparentie', zo vind je ook apprentie, prensie, apprensie. Het woord is terug te herleiden tot het Frans (apparence, waarschijnlijkheid) en het Latijn (apparere, blijken, duidelijk zijn). Er zit dus een vaagheid in, een schijn van vertrek.
Het verschil is gradueel: een hypothese heeft een meer enkelvoudig, een theorie een meer samengesteld karakter. Als vuistregel zou men kunnen stellen, dat de inhoud van een hypothese wel en die van een theorie niet in één zin kan worden samengevat.
Een hypothese is gewoon een toetsbare verklaring om een antwoord te vinden op een specifieke vraag; een geformaliseerde hypothese dwingt tot nadenken over welke resultaten in een experiment kunnen worden verwacht.
theorie (zn) : hypothese, postulaat, premisse, stelling. theorie (zn) : doctrine, leer, leerstelsel.
Een theorie is een geheel van denkbeelden, hypothesen en verklaringen die in onderlinge samenhang worden beschreven. In de wetenschap is een theorie vaak een getoetst model ter verklaring van waarnemingen van de werkelijkheid.
Een tegenstelling is de omgekeerde betekenis van een woord. Het omgekeerde van open is bijvoorbeeld dicht. Het tegenovergestelde van koud is warm. Een tegenstelling noem je ook wel een antoniem.
Hypothese versus onderzoeksvraag
In een onderzoeksvraag formuleer je wat je wilt weten en hoe je daar achter denkt te komen, terwijl je in een hypothese al een uitkomst formuleert. Je onderzoeksvraag beantwoord je meestal met een aantal hypothesen.
In het onderzoek maak je vaak gebruik van hypothesen om te bepalen wat voor experiment je moet doen om je vraag te beantwoorden. In het kort is een hypothese een mogelijke verklaring van een fenomeen.
Het formuleren van een hypothese is aan de orde als je een toetsende probleemstelling hebt geformuleerd. In dit geval heb je al een sterk vermoeden wat er uit het onderzoek gaat komen. Bij toetsend onderzoek formuleer je voorafgaand aan het onderzoek hypothesen, welke je vervolgens gaat toetsen aan de hand van de data.
Een hypothese (van Oudgrieks: ὑπόθεσις (hypóthesis), veronderstelling) is in de empirische wetenschap een stelling die (nog) niet bewezen is, en die dient als uitgangspunt voor een experiment of voor een gerichte waarneming.
Een hypothese is een aanname, een veronderstelling, een theorie.
Het nomologisch netwerk bestaat uit relaties van het begrip met andere begrippen, uit relaties met operationalisaties van die begrippen en uit relaties tussen de operationalisaties onderling. En er moeten toetsbare uitspraken uit afgeleid worden.
Voordat je een of meerdere hypothesen gaat opstellen formuleer je een hoofdvraag. Hier vloeit je hypothese dan op een natuurlijke manier uit voort. De hoofdvraag is de vraag die je wilt beantwoorden met je onderzoek.
Hypothesen zijn anders dan verwachtingen: ze zijn eigenlijk het vervolg erop. Is een aanname nog een algemene verwachting over de resultaten, een hypothese wordt heel specifiek geformuleerd over een eigenschap in je populatie. Verder omschrijf je de aard van je veronderstelling en de richting, tenminste als die er is.
1.3 Hypothese
Schrijf kort op wat jouw huidige antwoord is op de probleemstelling. Een hypothese is een (voorlopig) antwoord op de probleemstelling en dus een voorspelling van je conclusies (in de onderbouw was de verwachting een voorspelling op de resultaten).
Het langste Engelse woord is ook het langste woord ter wereld, met bijna 190.000 letters. Het is de scheikundige naam voor titine, het grootst bekende eiwit. Het langste woord in het Engels woordenboek is echter het 45-letterwoord "pneumonoultramicroscopicsilicovolcanoconiosis", waarmee een longziekte wordt aangeduid.
Een tautologie is een woordcombinatie waarin een begrip twee keer of meer wordt genoemd. Ze bestaat doorgaans uit twee of meer woorden van dezelfde woordsoort, vaak met en of of(te) ertussen.
