Ja, doven mensen kunnen praten maar doordat deze mensen leren praten door te kijken en te voelen, klinkt hun stem vaak anders. Ze weten ook niet hoe je je stem moet gebruiken, en hoe het klinkt als je hard of zacht praat, dus daarom praten deze mensen vaak iets te hard.
1.1.7.2(1). Kenmerken van doofheid. Het belangrijkste kenmerk van doofheid is het niet kunnen communiceren door middel van geluid en gesproken taal. Wanneer iemand dit in een zekere mate wél kan, al dan niet met gebruikmaking van ondersteunende gebaren, dient men wat dit betreft niet te spreken van 'doofheid'.
Veel dove mensen communiceren door middel van gebarentaal. In gebarentaal staan de handen, het gezicht en de ogen centraal. Ook wordt vingerspellen gebruikt of Nederlands met gebaren. Lees meer over taal in de Hoorbibliotheek.
`Doven denken meer in beelden, dus de input voor de hersenen is anders, maar het deel van de hersenen dat taal verwerkt, is voor doven en horenden vrijwel identiek. Dat blijkt uit recent onderzoek. Er zijn subtiele verschillen, maar die zijn er ook als je verschillende gesproken talen met elkaar vergelijkt. `
Doven en slechthorenden vangen informatie vooral via de ogen op. Concreet wil dat zeggen dat zij aan de hand van het mondbeeld moeten verstaan wat er gezegd wordt. Ze zijn aangewezen op het liplezen. De lichaamsexpressie en de mimiek van de spreker is eveneens een belangrijke informatiebron.
Zoals Swinbourne aangeeft: niesen gebeurt gewoon. Een vergelijkbare situatie is het lachen met 'ha ha'. Opmerkelijk veel horende mensen lachen met de toevoeging van 'ha ha', terwijl dove mensen veelal gevarieerder lachen.
Hij leert zijn eigen klanken bij te sturen, zodat die gaan lijken op de taal die hij hoort. Op deze manier leert het kind spreken. Voor een kind dat slechthorend is, is de ontwikkeling van taal moeilijk.
„Horen zij ook stemmen?” Net zoals blinden hallucinaties kunnen zien, kunnen doven stemmen horen. Dat geldt zowel voor mensen die doof zijn sinds de geboorte, als voor mensen die op latere leeftijd doof worden. Een verschil is dat de mensen die later doof worden beter kan omschrijven wat zich in hun hoofd afspeelt.
Uit Nederlands onderzoek onder tachtig volwassen doven en slechthorenden blijkt dat rond de 70 procent van hen laaggeletterd is en dus onvoldoende kan lezen en schrijven om helemaal mee te doen in de samenleving. Ter vergelijking: onder de gehele volwassen Nederlandse bevolking ligt dat percentage op 18 procent.
Hoewel u zich misschien alleen voelt, zijn er veel ouders die op het punt zijn geweest waar u nu bent. Ongeveer 34 miljoen kinderen wereldwijd hebben gehoorverlies1 en tot vijf op de 1.000 baby's worden geboren met gehoorverlies of verliezen hun gehoor kort na de geboorte.
Is deze ziekte erfelijk? Ja, vaak is doofheid erfelijk. Dan kun je de doofheid op verschillende manieren erven. Je kunt de aandoening erven als één van je ouders de afwijking in de genen heeft.
Doofheid kan niet genezen worden. Als er sprake is van slechthorendheid, kan er vaak wel gezorgd worden dat het gehoor beter wordt.
Doven genieten niet van muziek met hun oren. Ze wijden hun hele lichaam aan de trillingen. Om het volledig te snappen, moet je jouw hand eens op de speakers leggen terwijl je favoriete muziek loeihard speelt. Je zal merken dat je de melodie kan voelen aan de trillingen die de speakers voortbrengen.
'Slechthorendheid' is een duidelijker begrip dan 'doofheid'. Iemand die niet goed spraak kan verstaan, is slechthorend. Daarvoor gelden gradaties: licht slechthorend, matig slechthorend, of ernstig slechthorend. In dit laatste geval spreken we ook wel van doofheid.
Volgens het Nederlands Gebarencentrum zijn er ongeveer 1,5 miljoen dove en slechthorende Nederlanders. Van deze groep zijn 30.000 mensen doof vanaf de geboorte of vanaf jonge leeftijd en hebben gebarentaal als moedertaal.
Voor mensen met een gehoorbeperking is het vaak lastiger om gesproken en geschreven informatie goed te begrijpen. Voor veel doven en slechthorenden is NGT daarom hun moedertaal. Maar werd de taal die zij spreken nooit eerder door de wet erkend. Die erkenning is er nu via de Wet erkenning Nederlandse Gebarentaal.
Je kan gebarentaal leren door cursussen te volgen. Maar als je ouders kunnen horen, waar kijk kindjes de gebarentaal dan af? Vanaf 2.5 - 3 jaar, gaan de dove kindjes al naar een speciale school waar ze gebarentaal kunnen leren. Dat is later dan de leeftijd waarop horende kinderen leren praten.
Zoals horende kinderen een taal leren door het om zich heen te horen en de klanken na te bootsen, leren dove kinderen door de gebaren om hen heen te zien en die na te doen. Dit kunnen kinderen zelfs nog eerder (ook horende kinderen) dan klanknabootsing ('praten').
Doven kunnen tot op zekere hoogte leren spraakafzien (liplezen). Het gesproken Nederlands gebruikt 40 verschillende klanken. Het onderscheid tussen deze klanken is over het algemeen duidelijk te horen, maar slechts 10 klanken zijn goed van de mond af te lezen.
De Wereldgezondheidsorganisatie (WGO) schat dat maar liefst 5% van de wereldbevolking lijdt aan een bepaalde vorm van gehoorverlies. Dat zijn maar liefst 350 miljoen mensen.
Gebarentaal is geen taal waarin je kunt schrijven. Doven die communiceren in de Nederlandse Gebarentaal (NGT) schrijven daarom in het Nederlands.
Antwoorden (1) Doven en blinden kunnen praktisch alles, wat mensen zonder deze beperkingen ook kunnen. Een dove zal geen politieagent of arts kunnen worden, geen soldaat, geen muzikant (al zijn er die zelfs dat kunnen) en geen badmeester.
Als je kind niet praat in bepaalde situaties
Als dit langer dan een maand duurt, is het een angststoornis. Die heet selectief mutisme. Dit begint bij de meeste kinderen voordat ze 5 jaar zijn. Maar het wordt vaak pas een probleem als je kind naar school gaat.
Signalen van slechthorendheid
Het kind reageert niet, vooral als er geen oogcontact is. Het kind zet de televisie of muziek hard. Het kind heeft een vertraagde taal- of spraakontwikkeling. Het kind reageert net iets later (kijkt eerst naar de anderen).
Zoek een rustig moment om met het kind te praten, bijvoorbeeld na het haalmoment als de andere kinderen weg zijn en er een ouder bij is. Vraag het kind iets van thuis mee te nemen om te laten zien. Kies een veilige plek en een rustig moment en stel er wat vragen over.