Sommige baby's zijn al op jonge leeftijd erg onrustig. Dit kan allerlei oorzaken hebben. Het kan bijvoorbeeld komen door lichamelijke ongemakken, zoals darmkrampen, reflux of een vastzittend boertje. De meest voorkomende oorzaak is een onregelmatig slaap- en drinkpatroon.
Doe vooraf rustige dingen die weinig prikkels geven. Leg je baby in de wieg, doe het licht uit en de gordijnen dicht, (ook overdag!) en praat op zachte toon. Zeg welterusten en ga de kamer uit voordat je baby in slaap valt.
De kenmerken verschillen dus per kind, maar hieraan kun je een slaapregressie herkennen: Je baby wordt 's nachts vaker wakker op willekeurige momenten. Je kind komt moeilijk of niet in slaap als hij 's nachts wakker wordt. Je baby wordt 's ochtends opeens erg vroeg wakker.
Dit betekent niet dat ze geen slaap nodig hebben. Sommige baby's moeten dus echt actief gestimuleerd worden om te gaan slapen. Hoe doe je dit? Door bijvoorbeeld even met ze te gaan wandelen, door even naar een rustige ruimte te gaan en/of door de kamer donker te maken.
Het is heel normaal dat je baby in het begin nog geen slaappatroon heeft, dat is geen reden om ongerust te zijn. Pasgeborenen en kleine baby's worden tijdens de slaap af en toe wakker, maken geluidjes of bewegen zich eventjes en slapen dan weer verder.
Spreek je kind rustig toe en geef hem of haar een aai over de bol. Blijf op dezelfde slaapkamer. Maak het niet te gezellig. Doe een nachtlampje aan, zodat je kind kan zien waar hij of zij is als hij of zij wakker wordt.
Stress bij de baby is te herkennen aan een hoge hartslag en een snelle ademhaling op de monitor. Verder kunt u stress bij uw kindje herkennen aan ongecontroleerde, schrikachtige bewegingen, het afwenden van het hoofdje, gestrekte en gespreide vingers, overstrekken en hoog huilen.
Vaak herken je of je baby overprikkeld is: hij valt moeilijk in slaap of wordt juist van elk geluid wakker. Is schrikachtig, extreem alert of huilerig. Je baby wil gedragen worden, of juist niet: elke aanraking is een prikkel teveel en veroorzaakt een ontroostbare huilbui.
De meest opvallende symptomen van het KISS-syndroom bij baby's zijn duidelijke voorkeurshoudingen en een scheve stand van het hoofd. Andere symptomen zijn: Scheef ruggetje. Asymmetrisch bewegen van armen en benen.
Kinderen die gaan huilen als ze in bed worden gelegd zijn meestal kinderen die niet gewend zijn om uit zichzelf in slaap te vallen. Het kortdurende huilen hoort voor hen bij het gewennen aan het zelf in slaap vallen.
De onrust is vaak het gevolg van de vele prikkels die een baby moet verwerken tijdens de slaap. Je kleintje huilt dan bij het inslapen en wordt sneller terug wakker door het overprikkeld en oververmoeid zijn. (verborgen) reflux kan ook een oorzaak zijn van het steeds wakker schrikken en huilen.
De 3 meest voorkomende oorzaken zijn: + Timing van in bed leggen; + Afhankelijke slaapassociatie; + De manier waarop je je kindje in bed legt. De manier waarop je je kindje in bed legt?
Een heel effectieve tip om je baby beter door te laten slapen is: zorg voor een ritueel. Baby's gedijen heel goed op een voorspelbaar slaapritueel. Dit houdt in dat je elke dag voor het grote slaapje hetzelfde ritueel uitvoert. Het slaap- of bedritueel helpt je baby om het stofje melatonine aan te maken.
De slaaphouding van je baby waarbij hij met zijn armen en vuistjes omhoog ligt, wordt ook wel de hoerahouding genoemd. Het komt vaak voor dat baby's zo slapen, maar niet elke baby zal dit doen. De kindjes die zo slapen geven zich eigenlijk aan de ouders over. Ze zijn totaal ontspannen en voelen zich veilig.
Nee, gelukkig niet. Een baby is voor honderd procent afhankelijk van de zorg van anderen en kan nog niets zelf. Hij kan dus niet verwend raken en bezit nog niet het vermogen om te manipuleren. Als hij huilt, is er iets met hem aan de hand.
Je kunt je baby een paar minuutjes laten huilen, in de hoop dat de baby zichzelf in slaap 'jengelt', maar als de baby na een paar minuten nog niet slaapt, ga dan naar je baby toe om hem te troosten.
5 weken: Met het eerste sprongetje is je baby 5 weken oud en zal je merken dat alles om sensaties draait. De ontwikkeling van zijn zintuigen zijn namelijk volop in gang. Zo zal hij meer gaan reageren op jou en de omgeving en meer geïnteresseerd zijn in alles wat er gebeurt.
Hoelang duurt de slaapregressie? Slaapregressies kunnen 2 tot 6 weken duren. De meeste baby's gaan niet door iedere slaapregressie tussen hun geboorte en de leeftijd van 3 jaar. De ene baby heeft er weinig last van en de andere baby is er heel gevoelig voor.
De eerste drie sprongen zullen ongeveer 1 tot 2 weken duren. De sprongen daarop duren gemiddeld 4 weken.
Gelukkig is daar helemaal niets mis mee. Vroeger werd er vaak gezegd dat het beter was om je baby te laten huilen. Zo zou hij leren om zichzelf te troosten en het zou goed zijn voor de ontwikkeling van de longetjes. Toch blijkt dat het beter is om wel even naar je baby toe te gaan.
Ontwikkelingen bij 4 maanden slaapregressie
De ene baby begint al bij 3-4 maanden, terwijl het bij andere baby's wat langer duurt. Dit is allemaal heel normaal, maak je dus geen zorgen als je baby wat sneller of langzamer is dan anderen.
