Gemiddeld voer je om de dag of 2 dagen bij volwassen kikker. Er wordt soms vanuit gegaan dat een kikker gemiddeld 20 a 30 fruitvliegen per dag zou kunnen eten. Zelf tel ik de fruitvliegen nooit . Jonge kikkers moeten dus in het voer 'staan'.
De bruine kikker eet voornamelijk ongewervelden als insecten (kevers, sprinkhanen, spinnen, mieren), wormen, duizendpoten en (naakt)slakken. Af en toe eet hij ook kleine gewervelde dieren zoals muizen en kleinere kikkers. Volwassen kikkers hoeven maar twee tot drie keer per week te eten.
Om een idee te geven hoeveel een kikkertje van zo'n twee maanden oud eet moet je al snel denken aan een gemiddelde van 30 tot 50 vliegjes per dag terwijl een halfwas dier wel 100 tot 150 vliegjes kan eten per dag.
Volwassen groene kikkers zijn generalisten en opportunisten en eten vrijwel alle ongewervelde dieren die niet te klein of niet te groot zijn. Allerlei insecten (vooral de larven daarvan), zoals vliegen, kevers, libellen, wespen en mieren, verder cicaden, springstaarten, spinnen, slakken vormen belangrijke prooidieren.
Kikkers vermijden zonlicht en trekken zich overdag terug. De gevoeligheid voor droogte is een van de belangrijkste redenen van de nachtactieve levenswijze van de kikkers.
Een volwassen kikker of pad houdt het gemiddeld vijf tot tien jaar vol. Sterke, slimme dieren kunnen zelfs 15 jaar oud worden. Dan moeten ze wel uit de buurt van reigers, vossen of roofvogels blijven.
De grootste oorzaken zijn het verlies van de natuurlijke habitat, de klimaatsverandering en ziektes. Maar nieuw onderzoek toont dat pesticiden en andere chemicaliën een belangrijke rol spelen bij de sterfte onder deze dieren.
Kikkers zijn dan weer geen hoogvliegers: zij hebben weinig hersenen voor hun gewicht. Naast deze massaverhouding spelen ook andere factoren mee om intelligentie te bepalen, waaronder geheugen, ruimtelijke oriëntatie en gebruik van werktuigen.
Overigens, de kikkers bijten niet, het gif zit in de huid en komt vrij bij overmatige stress en is slechts dan gevaarlijk indien het in de bloedbaan van een aanvaller komt.
Kikker. Kikkers kruipen voor de winterslaap weg in een kuiltje of verlaten holletje van een ander dier of op de bodem van vijvers of sloten. Ze moeten ervoor zorgen dat het een vochtige plek is, anders drogen ze uit. Ze verstijven tijdens hun winterslaap, doordat de beestjes koudbloedig zijn.
Kikkerbil is een stuk vlees van het bovenbeen van een kikker. Het is te vergelijken met de drumstick van een kip, maar is kleiner en volgens kenners ongeveer gelijk van smaak. Het meest gegeten worden echte kikkers zoals de middelste groene kikker.
Voor de meest gangbare kikkersoorten heeft u een terrarium nodig met een minimale afmeting van 50 x 50 x 50 centimeter (lengte x breedte x hoogte) voor één paartje. Het aantal pijlgifkikkers dat u samen kunt houden is afhankelijk van de soort. Pijlgifkikkers hebben schuilplaatsen en afzetplaatsen voor eieren nodig.
Deze amfibie leeft in het regenwoud van Columbia. Alleen aanraking kan al dodelijk zijn. De huid van de gouden gifkikker zou voldoende gif bevatten om 10 mensen te doden. De kikker haalt het gif uit de dieren die op zijn menu staan, zoals mieren en mijten.
Drinken en plassen
Niet alleen zuurstof, maar ook water kan door de huid van de kikker heen. Zo hoeven kikkers nooit te drinken. Ze moeten echter wel oppassen dat ze zich niet als een spons helemaal volzuigen met water als ze lang in het water liggen. Om dat te voorkomen, scheiden ze veel waterige urine af.
Hoeveel kost een aquariumkikker? Een (dwerg)klauwkikker koop je vanaf 2 tot 3 euro. Hou de kikkers altijd minstens per twee. De maandelijkse kosten bedragen ongeveer 25 euro, inclusief het (levend) voer, de hogere water- en elektriciteitsrekening, en de kosten voor nieuwe filterwatten en een waterverbeteraar.
Bij overlast van kwakende kikkers gaat het bijna altijd over groene kikkers. Het zijn alleen de volwassen mannetjes,die roepen. Ze maken daarmee onderling hun aanwezigheid kenbaar en proberen vrouwtjes te lokken. Ze roepen alleen in de periode, dat ze zich voortplanten.
De Namaqua regenkikker is amper zo'n 5 centimeter groot en leeft meestal verscholen onder de grond. Maar als hij toch boven komt en er dreigt gevaar, dan blaast hij zijn lichaam op en stoot een hoog piepend geluid uit. Het is bedoeld om roofdieren af te schrikken, maar wij vinden het vooral schattig.
Een kikker oppakken doe je dus maar beter niet.
Niet alleen is het erg stresserend voor het dier, maar aan je handen zitten ook vuil, vet en zeepresten, die de doorlaatbare huid van de kikker kunnen verstoppen en zo zijn toegang tot water en zuurstof blokkeren.
Hoewel het niet nodig is om de kikkers te voeren, kan de liefhebber ze handtam maken door regelmatig meelwormen uit de hand of uit een bakje te laten eten. Ze zullen als ze het gewend zijn op het gerammel met het bakje al te voorschijn komen.
Het heeft geen zin die toe te passen op dieren. Het IQ van dieren kan dus niet gemeten worden.
De oudste kikker stamt uit het onder Trias tijdperk en is zo'n 250 miljoen jaar oud. De eerste Amfibie voorouders van de kikkers ontstond al in het boven Devoon tijdperk.
Kikkers staan op het menu van reigers, ooievaars, buizerds, zwarte kraaien, ratten, egels, bunzings, hermelijnen, vossen en snoeken. Gelukkig hebben de meeste kikkers een goede camouflage-kleur.
Kikker vertelt je te vertrouwen op je intuïtie, het samenspel van jouw zintuigen te verfijnen, jezelf te zuiveren en te ontdoen van alles wat een illusie is. Een illusie die jou probeert af te houden van wie je werkelijk bent.
Amfibieën houden een winterslaap. De meeste soorten overwinteren op vorstvrije plekken op het land. Sommige soorten, of een deel daarvan, overwinteren in de bodem van wateren.
