Het inbrengen van de katheter is niet pijnlijk, maar kan wel een onaangenaam gevoel geven. Vervolgens wordt de ballon via het slangetje langzaam met water gevuld. Het inbrengen van de katheter duurt ongeveer tien minuten.
Is zelfkatheterisatie pijnlijk en blijft het pijnlijk? In het begin kan zelfkatherisatie pijnlijk zijn, omdat de plasbuis niet gewend is aan de katheter. Gewoonlijk verdwijnt dit gevoel nadat u vaker katheteriseert.
De eerste dagen na het verwijderen van de blaaskatheter kan uw plasbuis branderig/pijnlijk aanvoelen, waardoor u wat vaker dan normaal naar het toilet moet. Ook kan de eerste dagen de urine wat troebeler zijn of kan er wat bloed in de urine zitten.
Het grootste deel van de gebruikers van Curan-katheters geeft aan deze als pijnloos te ervaren. Wel kan het zijn dat je het inbrengen en verwijderen van de katheter in het begin onaangenaam vindt, omdat het misschien wat branderig aanvoelt. Jouw plasbuis is namelijk nog niet direct gewend aan de katheter.
Het inbrengen van de katheter is niet pijnlijk, maar kan wel een onaangenaam gevoel geven. Vervolgens wordt de ballon via het slangetje langzaam met water gevuld.
Zolang u een verblijfskatheter heeft, kunt u niet gewoon plassen. De urine loopt weg door de katheter, zonder dat u het merkt. Met een verblijfskatheter kunt u bijna alles doen wat u gewend was. De urine wordt opgevangen in een opvangzak.
De katheter zit vast met een ballonnetje. De verpleegkundige haalt het ballonnetje leeg en verwijdert de katheter. Dit doet meestal geen pijn. U blijft 1 nacht in het ziekenhuis om te kijken of het plassen weer goed op gang komt.
De ingreep vindt plaats op de operatiekamer, de verdoving is meestal een ruggenprik. De ingreep gaat via de plasbuis en duurt 15 - 30 minuten.
Mannen en vrouwen kunnen met een katheter geslachtsgemeenschap hebben. Vrouwen kunnen de katheter op de buik vastplakken. Mannen kunnen de katheter vastmaken op de penis en een condoom omdoen.
Met de katheter kunt u uw dagelijkse activiteiten gewoon blijven doen. Ook sporten is mogelijk. Door de ballon blijft de katheter goed zitten. U kunt ook gewoon douchen of in bad.
Als de katheter op de afdeling is verwijderd, moet u elke 2 uur gaan plassen. Pijn in uw onderbuik of flanken kan een teken zijn dat uw blaas vol is. Dan moet u eerder gaan plassen. Dit geldt zowel voor overdag als 's nachts.
Een verblijfskatheter kan maximaal 10 tot 12 weken blijven zitten, afhankelijk van het materiaal. Daarna zal de arts of verpleegkundige, indien nodig, een nieuwe katheter bij u inbrengen. Via de katheter loopt de urine uit de blaas in een urineopvangzak. Zo kan de urine goed afgevoerd worden.
Hoe vaak u per dag zelf katheteriseert, hangt af van hoeveel urine per keer na het plassen in de blaas achterblijft. Zelf katheteriseren kan van 1 tot 6 keer per dag zijn. Bij zelf dilatatie; dit doet u minimaal 1 tot 2 keer per week. Zo voorkomt u dat het littekenweefsel weer terug komt.
Risico's en complicaties van een hartkatheterisatie
Het onderzoek verloopt bijna altijd goed, maar er zijn risico's. De volgende complicaties kunnen optreden: Een bloeding of bloeduitstorting bij de insteekopening in lies of pols (5%). Voorbijgaande hartritmestoornis (1%).
Het inbrengen van blaaskatheters is een veel uitgevoerde handeling in de gezondheidszorg. Dit mag alleen door een arts, verpleegkundige of verzorgende gedaan worden die daarvoor bevoegd en bekwaam is: het katheteriseren van de blaas bij mannen is namelijk een voorbehouden handeling.
Bij een urethrale katheter bij een man: trek voorzichtig aan de katheter terwijl je de penis vasthoudt. Bij een suprapubische katheter: trek voorzichtig aan de katheter terwijl je tegendruk geeft op de buik rond de fistelopening. Er zal door het verwijderen, bijna altijd weefselbeschadiging en bloedverlies optreden.
Een arts of verpleegkundige brengt deze katheter via de plasbuis tot in de blaas in (trans-urethraal). Deze katheter zit in de blaas vastgemaakt met een ballonnetje gevuld met steriel water.
De katheter dient elke 8 tot 10 weken gewisseld te worden door de thuiszorg of uw huisarts. Voor het maken van een afspraak belt u zelf een thuiszorgorganisatie of uw huisarts.
Heeft u spontaan geplast en blijft er minder dan 150 ml urine in de blaas achter? Dan mag u naar huis zonder katheter. Heeft u thuis het gevoel dat u niet goed uit kan plassen of het plassen lukt opeens niet meer? Neem dan contact op met de polikliniek urologie.
Als u een katheter heeft is het belangrijk dat u goed drinkt, minstens 2 liter vocht per dag. Zo produceert u voldoende urine, worden de afvalstoffen met de urine uit uw lichaam afgevoerd en verminderen blaaskrampen en verstoppingen van de katheter.
Bij blaaskatheterisatie via de buikwand kan bloedverlies uit de blaas optreden door de punctie. Ook kunnen de omliggende weefsels worden beschadigd. Het ballonnetje aan het einde van de katheter moet voorkomen dat de katheter uit de blaas valt, maar soms gebeurt dit toch.
Als het niet lukt de katheter in te brengen, probeer dan eerst te ontspannen. Het is dan vaak de sluitspier die de doorgang belemmert. U kunt bijvoorbeeld een paar keer hoesten of wat lichte druk uitoefenen op de katheter zodat de sluitspier zich ontspant en u de katheter voorbij de sluitspier kunt schuiven.
Wissel de katheter volgens de voorschriften. Vang de urine op in een steriel potje. Schrijf de naam en geboortedatum van de patiënt op het potje. Als het urinemonster niet meer direct naar het laboratorium gebracht kan worden, bewaar dit dan in de koelkast.
De Resultaten
De Richtlijn V&VN1 geeft aan dat verblijfskatheters 's avonds verwijderd kunnen worden (voor 12 uur 's nachts) met als gevolg een korter verblijf in het ziekenhuis. Daarentegen geven ze aan dat katheters toch veelal 's ochtends verwijderd worden, zodat eventuele retenties overdag behandeld kunnen worden.