Carbon fiber is gemaakt van een proces dat gedeeltelijk chemisch en deels mechanisch is. Het begint met het tekenen van lange vezels en deze vervolgens op een zeer hoge temperatuur te verwarmen zonder contact met zuurstof mogelijk te maken om te voorkomen dat de vezels verbranden.
Koolstofvezels worden gemaakt uit acrylvezels die door middel van pyrolyse bij temperaturen tot 3000 °C verkoold worden. Koolstofvezel heeft als eigenschap dat het niet oxideert onder invloed van water en zuurstof.
Carbon fibre reinforced plastic (CFRP) is een composiet: letterlijk een samenstelling van 2 materialen waardoor de gemengde eigenschappen beter zijn dan de basis. Omdat de verwerking van koolstofvezel bijna altijd met de hand gebeurt, is het een duur materiaal.
Welke epoxyhars moet ik gebruiken? De eerste keus voor het werken met carbon weefsel is de epoxycoating transparant. Deze epoxy is zeer helder en zal de koolstoflaag een mooi diep effect geven. Overigens wordt er ook wel gewerkt met polyesterhars, in dat geval wordt de polyester giethars gebruikt.
Carbon weefsel is stijver en sterker (trekkracht) dan aramide- en glasweefsel, maar is slecht bestand tegen puntbelasting.
Carbon bestaat uit extreem dunne vezels van koolstof. Deze vezels hebben een dikte van 5 à 10 micrometer bestaande uit langgerekte koolstofkristallen die weer evenwijdig zijn met de vezel. Kenmerkend voor deze vezel is dat het een kleine rek vertoont voordat de vezel breekt.
Carbon fiber is gemaakt van dunne, sterke kristallijne filamenten koolstof die wordt gebruikt om het materiaal te versterken. Carbon fiber kan dunner zijn dan een streng van mensenhaar en krijgt zijn kracht wanneer het als een draad in elkaar wordt gedraaid.
Nu is het gewicht van carbon het grootste voordeel van het materiaal, maar het is ook fijn om te weten dat carbon niet roest en geen last heeft van metaalmoeheid. Je fiets blijft dus altijd net zo stijf als toen je hem kocht.
Vervelend, maar in veel gevallen niet onoverkomelijk, want in tegenstelling tot veel aluminium* onderdelen kan carbon – beter gezegd koolstofcomposiet – wél duurzaam gerepareerd worden. We laten hier zien hoe zo'n reparatie in zijn werk gaat.
Carbon is zeer kwetsbaar
Een ander nadeel is dat carbon iets kwetsbaarder is bij valpartijen. Zo kan carbon breken of kan er een deuk of scheur in het materiaal ontstaan waar je niet zo blij mee bent. Dit kan gevaarlijk worden als je ermee door blijft fietsen.
Carbon heeft, hoewel breekbaar, als voordeel dat het ook te repareren valt.
“Er zijn momenteel drie manieren om carbon te recyclen: versnijden, chemische behandeling en pyrolyse.” Elke methode heeft nadelen. Als carbon in kleine stukjes wordt versneden, holt de kwaliteit achteruit. Er valt nauwelijks nog een gelijkwaardig product van te maken – downcyclen, heet dat ook wel.
Defecten aan carbon herken je doorgaans aan barsten, breuken, gaten of deuken. Voordat er een defect zichtbaar wordt kunnen er knarsende of krakende geluiden optreden. Deze geluiden ontstaan doordat de carbonlagen loskomen en tegen elkaar gaan wrijven.
Is carbon black brandbaar? Ja, carbon black is geclassificeerd als een brandbare stof. Het is dus verstandig het uit de buurt te houden van alle ontstekingsbronnen inclusief warmte, vonken en vlammen.
Carbon kan erg goed tegen warmte, het weefsel zal dus niet vervormen, zacht worden of smelten door hitte.
Koolstof (Latijn: carbonium) is een scheikundig element met symbool C en atoomnummer 6. Het is een niet-metaal dat in verschillende vormen, allotropen, voorkomt.
De huidige prijs van een ton CO2 in het Europese emissiehandelssysteem schommelt rond de € 80 (September, 2022) . Kijk voor de actuele prijs van een emissierecht bij het Duitse handelsplatform EEX dat door de Europese Commissie is aangewezen als het gezamenlijke veilingplatform.
Er wordt gezegd dat carbon een kortere levensduur heeft dan aluminium, maar bij regelmatig onderhoud gaat het zo'n 10 jaar mee. De reden waarom carbonframes een kortere levensduur hebben dan aluminium, is echter dat carbon van oorsprong een lage duurzaamheid heeft. Omdat koolstof een gestolde hars is.
Koolstof zelf smelt bij 3500 graden Celsius en een typische carbon vezel toepassing voor fietsen begint pas bij 300 graden wat zweetdruppels te vertonen.
Zagen met een ijzerzaagje, nabewerken eventueel met een fijn schuurpapiertje, en zorgen dat je de stof ,die bij het zagen vrijkomt, NIET inademt. Amen. Het mag duidelijk zijn dat ik een eigen carbon zaagblaadje heb (stelt ook niet zoveel voor), maar met een fijn ijzerzaagje (en een stukje tape), is dat prima te doen.
Dit doe je met speciale tubelijm. Er zijn versies geschikt speciaal voor carbon of aluminium velgen. De ervaring leert dat de carbon lijm over het algemeen wat minder goed hecht.
Een groot voordeel van carbon is dat het materiaal (meestal) nog lichter en stijver is dan aluminium. Omdat carbon vroeger nog lastig en niet goedkoop was om te produceren, reden alleen de profs rond met een carbon fietsframe. Tegenwoordig is carbon het meest gebruikte materiaal op de racefiets.
Carbon is niets anders dan koolstof. Koolstof is een stof die in de natuur voorkomt (het scheikundige element 'C'). Van dit stofje worden vezels gemaakt die vervolgens in kleine matjes worden verweven. De dichtheid van de carbon-vezels bepaalt de latere stijfheid van het afgewerkte product.
Carbonfiber, ook vaak carbon, de populaire benaming voor een vezelversterkte kunststof bestaande uit koolstofvezel ingebed in een thermohardende kunststof.
Geen idee of het gaat verkleuren maar het kan wel. Maar niet verkleurd! Heel simpel: als er iets verkleurd is dat lak of vernis.
