75 jaar: Chipszakken zien er zo klein en relatief onschuldig uit, maar dat zijn ze helaas niet. Afbreken duurt 75 tot 80 jaar.
papier en karton – half jaar. plastic zak – 10 tot 20 jaar.
Deze wordt gemaakt van plastic – een materiaal dat niet kan verteren, maar moet verweren. Dat het verweren van plastic heel lang duurt is wel duidelijk, maar wetenschappers zijn het nog steeds niet eens over hoe lang dan precies. Sommigen hebben het over 20 jaar, sommigen zeggen zelfs een paar eeuwen.
Grootste vervuilers
Het meeste zwerfafval ligt op parkeerplaatsen langs de snelweg. Het schoonst zijn recreatiegebieden en woonwijken.
Een klokhuis van een appel lijkt het snelst te vergaan. Gemiddeld heeft de natuur hier zo'n 2 tot 8 weken voor nodig, schrijft onderzoeksbureau Rebel in 2015.
Plastic heeft een nare eigenschap: het vergaat niet. In de natuur of in zee valt het langzaam uit elkaar in steeds kleinere stukjes, maar het blijft plastic. Dieren kunnen plastic niet verteren, als ze het opeten kunnen ze er dood van gaan. Plastic kan op allerlei manieren in zee belanden.
Afvalbak. “Fruit hoort niet in de bosjes, daar komen namelijk insecten en ander ongedierte op af”, vertelt een medewerker van de gemeente. “Het is beter om het gewoon in de prullenbak te gooien, dan wordt het goed verwerkt.” Klare koek zou je zeggen. Toch is niet iedereen het daar mee eens.
Ook een bananenschil blijft nog aardig lang circuleren in de natuur. Doordat de schil het taaie cellulose bevat, bedraagt de afbraaktijd 1 jaar. Een ander product waarvan je niet verwacht dat het zo lang duurt, is een papieren zakdoek. Deze zal bijvoorbeeld al snel een maand rondzwerven, voordat hij is afgebroken.
Het klokhuis van een appel kost ongeveer 2 tot 8 weken. Bananenschillen daarentegen kunnen tot wel 2 jaar blijven liggen voordat ze goed zijn afgebroken. Sinaasappelschillen, mandarijnen, citroenen en vergelijkbare vruchten blijven ook rustig 2 jaar liggen voordat ze helemaal weg zijn.
Het zit in plastic tasjes, boterhamzakjes en veel ander verpakkingsmateriaal. Het vervelende is dat de chemische structuur ervoor zorgt dat polyetheen nauwelijks vergaat. Als het in de natuur belandt, kan het wel meer dan honderd jaar duren voor zo'n plastic zakje is vergaan.
Om je gezond te voelen, is niet alleen wat je eet van belang, maar ook wannéér je wat eet. Zo is een appel je maag binnen een uur gepasseerd, maar doet zetmeel er gerust 3 uur over. Waarom dat belangrijk is? Wel, onhandige voedselcombinaties verlengen de verteringstijd.
Plastics blijven tot 450 jaar aanwezig, en de kleine fragmenten verdwijnen zelfs nooit helemaal. Marien zwerfvuil vermijden en verminderen staat hoog op de nationale en internationale agenda.
Kauwgom kan niet gerecycled worden, zoals ander plastic. De enige juiste manier om van kauwgom af te komen, is door het mee te geven met het restafval.
Op straat belandt gemiddeld zo'n 1,5 miljoen kilo kauwgom per jaar.
Een klokhuis van de appel krimpt het snelst. Appels zijn inheemse vruchten, dus daar weten ons klimaat en onze bodem wel raad mee. De rest van het fruit(afval) doet er beduidend langer over om te composteren. Bananen- en sinaasappelschillen kunnen zelfs tot wel twee jaar blijven liggen (afhankelijk van de ondergrond).
Tips voor wat je wel of niet mag wegspoelen
Maar niet: schoonmaakdoekjes, babydoekjes, billendoekjes, snoetenpoetsers en doekjes om make-up te verwijderen. Dranken en vloeibare restjes eten mag je wegspoelen, maar vaste etensresten horen in de bak voor gft. Filter vaste etensresten uit saus en soep voor het gft-afval.
Net zoals de schil van vele andere fruitsoorten, zoals kiwi en meloen zit ook de schil van een banaan vol met goede stoffen. Dit zijn onder andere vitamine B6, B12, kalium en magnesium. Zonde om de schil weg te gooien dus, want kalium zorgt bijvoorbeeld voor wittere tanden en is ook nog eens goed voor uw hart.
Plastic breekt geleidelijk af tot steeds kleinere plasticdeeltjes. Al die kleine deeltjes vergaan nooit en zijn werkelijk overal: in water, grond en lucht.
Meer dan 100 miljoen dieren sterven jaarlijks door Plastic
Dieren raken verstrikt in plastic en sterven een langzame dood. Ze zien die voor kwallen aan, wat hun voedsel is.
De wetgever gaat er van uit dat na een begraving van 10 jaar een lichaam helemaal geskeletteerd is. Dat houdt in dat alleen de belangrijkste grote botten over zijn. Bij sommige mensen zal dit al na 5 of 7 jaar het geval zijn, afhankelijk van de omstandigheden.
Manier van opbaren van een overledene
De meest bekende wijze is het gebruik van koelplaten. Door het lichaam koel te houden kan het lichaam langer goed geconserveerd worden. Een andere manier is thanatopraxie, ofwel een lichte balseming.
Bij het ontbindingsproces produceren ze stinkend gas, dat het lichaam doet opzwellen, en vloeistof dat uit de lichaamsopeningen vloeit. Weefsel van organen wordt vernietigd, lichaamscellen worden in hoog tempo afgebroken, de huid verkleurt en raakt los.
