De meeste planten kunnen alleen stikstof verkrijgen uit de bodem en zijn daardoor afhankelijk van dure stikstofhoudende mest. Een klein aantal planten, vooral peulvruchten, bezit het vermogen om stikstof te lossen uit de atmosfeer met behulp van stikstoffixerende bacteriën.
Het apparaat, ongeveer anderhalve meter hoog, gevuld met een biologisch plantenextract, is, zoals de uitvinder het zelf uitlegt aan NH Nieuws: "Een neutralisator van NH3, dat is ammoniak. Een plantenextract gaat in de machine en dat neutraliseert de ammoniak naar nul."
Vlinderbloemige planten, zoals klaver, bonen, erwten, luzerne en lathyrus, kunnen stikstof uit de lucht halen.
Teveel stikstofoxiden in de lucht, dus een hoge stikstofoxidenconcentratie, is schadelijk voor de gezondheid. Vooral mensen met longklachten en astma hebben er last van. Teveel ammoniak in de lucht is ook schadelijk voor de mens. Maar in de buitenlucht is de ammoniakconcentratie bijna nooit zo hoog.
Nitrosomonasbacteriën zetten eerst stikstofgas om in nitriet (NO2-) en daarna zet de nitrobacter bacterie nitriet om in nitraat (NO3-), een voedingsstof voor planten. Planten absorberen ammonium en nitraat tijdens het assimilatieproces.
In Nederland stoot de landbouw volgens het RIVM al decennia de meeste stikstof uit, gevolgd door industrie en verkeer. Zeker in de buurt van Natura 2000-gebieden is dat een probleem. De meeste uitstoot van ammoniak komt dan wel van de boeren, maar ze zijn zeker niet de enige die ammoniak uitstoten.
Blootstelling aan een teveel aan stikstof vormt een risico voor de gezondheid, omdat het zuurstof- verdringend is. Een te hoge concentratie stikstof in de lucht kan zelfs de dood tot gevolg hebben.
Dat zit zo: Duitsland mag net als Nederland niet te veel stikstof uitstoten rondom 'Natura 2000'-gebieden. Dat zijn natuurgebieden die door de Europese Unie beschermd worden. Een bedrijf mocht in Nederland niet zorgen voor meer dan 14 gram (per hectare per jaar) extra stikstofuitstoot rond een Natura 2000-gebied.
Een dodelijk ongeluk kan al voorkomen na slechts twee keer inademen van stikstof of een ander inert gas.
Stikstofoxiden. De luchtvaart stootte 36 miljoen kilo stikstofoxiden uit in 2021. De bijdrage van de luchtvaart aan de totale stikstofoxide-uitstoot door de Nederlandse economie was in 2021 rond de 10 procent.
Het stikstofprobleem is ook op te lossen terwijl extra economische waarde/ inko-men wordt gecreëerd voor de boer; door het volledige potentieel te halen uit gras. Gras is het grootste gewas van Nederland. Een derde van de op-pervlakte van Nederland bestaat uit gras. In gras zit veel eiwit.
Het NoNOx filter bestaat uit een aantal bewezen technologische componenten, die op een slimme manier aaneengeschakeld zijn. Het filter zet het aanwezige NOx in de uitlaatgassen om in niet schadelijke stoffen, waardoor stikstofuitstoot tijdens de bouwfase tot 99% kan worden gereduceerd.
Stikstofverbindingen uit mest en urine worden door bacteriën afgebroken en komen als ammoniak in de lucht. Ammoniak komt voor een groot deel van veeteelt. Een ander deel van de reactieve stikstof - nitraat - kan via uitspoeling in het grondwater komen. Beide stoffen komen via de lucht door neerslag elders terecht.
Stikstofoxiden en ammoniak komen in onze lucht terecht door uitstoot van onze landbouw, verkeer en industrie. Eenmaal in de lucht verspreidt het zich over ons land en Europa. Er gaat 2 keer zoveel stikstof vanuit Nederland naar het buitenland dan er vanuit het buitenland bij ons naar binnen waait.
Wat boeren willen: een eerlijk meetsysteem
Boeren willen worden afgerekend op wat ze echt uitstoten. Volgens Litjens kan dat met een eerlijk meetsysteem. Dat betekent dus de stikstof meten in de lucht op de veehouderij zelf. Dat is duur, maar dan krijg je wel een goed beeld van de uitstoot.
Hoe de boer eerst zoveel mogelijk, en nu zo weinig mogelijk moet produceren. Want Nederland laat de stikstofemissies liever over aan het buitenland. Zodat Nederland geen vlees, melk en eieren meer exporteert, maar die juist importeert. Want Nederland moet een stedenland worden, omringd door zonnepanelen en windmolens.
' Als ik zeg dat ieder mens een grote hoeveelheid stikstof uitstoot kijken mensen mij wat meewarig aan. Maar het is waar. Een persoon in rust ademt per etmaal meer dan 5000 liter stikstof uit.
Als het stikstofgehalte in lucht boven 84% komt (16% zuurstof), kan de mens niet meer normaal functioneren. Het beoordelings- vermogen wordt minder en je beseft wellicht niet meer dat je in levensgevaar bent! Bij 94% stikstof volgt de dood al na een paar ademteugen.
In het menselijk lichaam komt stikstof voor in de aminozuren, die de bouwstenen vormen voor de eiwitten, in het in de lever gevormde ureum, dat zich bevindt in bloed, urine en lymfvocht, en in vele andere organische verbindingen.
Twee derde van de stikstofdepositie wordt in Nederland zelf veroorzaakt, aldus schattingen van het RIVM: met name door landbouw, verkeer en industrie. Van die sectoren draagt de landbouw verreweg het meeste bij aan de hoeveelheid stikstof in de natuur. Het resterende derde deel gaat om stikstof uit het buitenland.
Sinds 2005 is China de grootste uitstoter van broeikasgassen, direct na de Verenigde Staten. In 2019 waren ze verantwoordelijk voor respectievelijk 26,7% en 12,6% van de totale broeikasgasuitstoot.
Duitsland hanteert bijvoorbeeld heel hoge drempelwaarden. De redenering daar is: Alle stikstofbronnen waarvan de depositie lager is dan 21 mol bekijken we niet, we zeggen dat zo'n bron geen gevolgen heeft. Ter vergelijking, in Nederland ligt de drempelwaarde op 0,0001 mol”, verduidelijkt de hoogleraar Omgevingsrecht.
De invloed van de mens op de productie van reactief stikstof heeft gevolgen voor het klimaat. Direct doordat het leidt tot de productie van lachgas (N2O), een broeikasgas met een ongeveer driehonderd keer sterker effect dan het broeikasgas koolstofdioxide.
Stikstof is van zichzelf niet schadelijk voor mens en milieu. Maar er zijn ook verbindingen van stikstof in de lucht die wel schadelijk kunnen zijn voor mens en milieu. Dit zijn stikstofoxiden (NOx, een verbinding van stikstof en zuurstof) en ammoniak (NH3, een verbinding van stikstof en waterstof).
Moestuinplanten die van wat extra stikstof houden zijn planten waarvan je het blad eet of die veel blad of een grote plant maken. Voorbeelden zijn sla en andijvie, spinazie, snijbiet, prei, de meeste koolgewassen, en maïs.