Iedereen kan wel een infectie herkennen. Vaak zijn er algemene klachten als koorts, slap voelen en misselijkheid. Een infectie met bacteriën is echter niet altijd gemakkelijk te onderscheiden van infecties door virussen.
Algemene symptomen van een infectie zijn; roodheid, zwelling, warmte en pijn.
Symptomen van een bacteriële infectie
Bloed, pus of slijm in de ontlasting. Koorts. Hoofdpijn. Uitputting en soms uitdroging.
Wanneer ongewenste micro-organismen binnendringen en ongeremd gaan delen is er sprake van een infectie. Het lichaam reageert met een ontstekingsreactie op deze micro-organismen of hun giftige stoffen. Dit kan leiden tot een infectieziekte met duidelijke klachten zoals koorts of uitslag.
Bij een ontsteking in een gewricht wordt dit gewricht pijnlijk en dik. En meestal ook warm of rood. Als dit door een bacterie komt, is er meestal 1 gewricht ontstoken. Je voelt je hier ziek bij.
''Tijdens een ontsteking is het lichaam tegen zichzelf aan het vechten en wordt het moe'', legt dokter Cohen uit. ''Dat kost veel energie.'' Slecht slapen: moeite met slapen is zowel een teken van vermoeid zijn, als een oorzaak.
Infecties komen op iedere leeftijd voor. Maar oudere mensen zijn vatbaarder voor ernstige infecties (luchtwegen, urinewegen en maag-darmstelsel). De symptomen van infecties zijn bij hen bovendien vaak atypisch. Dat betekent dat een longontsteking bijvoorbeeld zonder koorts en zelfs bijna zonder hoesten kan verlopen.
Voor griep en verkoudheid mag je twee weken rekenen. Voor bronchitis (bronchiolitis bij kinderen) drie weken. Kinderen met oorpijn of keelpijn kunnen daar tot een week last van hebben.
Behandeling van een infectie
Bacteriën kunnen relatief eenvoudig bestreden worden met antibiotica. Afhankelijk van de ernst van de infectie en de bereikbaarheid van de ontstekingshaard, moeten antibiotica in tabletvorm of via en infuus gegeven worden. Antibiotica maken de bacteriën dood en nemen de klachten weg.
Koorts is vaak een symptoom van een infectie. Er wordt mogelijk aangenomen dat ernstiger ziek-zijn gepaard gaat met een hogere lichaamstemperatuur. Eerdere studies toonden echter aan dat patiënten met sepsis en normothermie (36,1-38,0 °C) een hoger sterfterisico hebben dan patiënten met sepsis en koorts (> 38,0 °C).
Een darminfectie duurt enkele dagen tot enkele maanden. Soms gaat een infectie vanzelf over, maar in andere gevallen is een behandeling nodig, bijvoorbeeld met antibiotica. Een darminfectie kan ook enkele maanden aanhouden, zelfs zonder dat u het doorheeft.
Sepsis is een reactie van het lichaam op een infectie en kan leiden tot beschadiging van weefsel en uitval van organen. De boosdoeners zijn bacteriën, virussen en schimmels die met name via de longen, maar ook via wondjes of urinewegen het lichaam kunnen binnenkomen.
Een acute ontsteking treedt meteen na de weefselbeschadiging op en duurt meestal niet langer dan enkele dagen. Van een chronische ontsteking is sprake als deze langer dan drie maanden aanhoudt.
Een chronische ontsteking is echter niet helend voor ons lichaam maar juist destructief. Uiteindelijk leiden chronische ontstekingen tot beschadigingen van cellen en weefsels en tot een uitgeput immuunsysteem wat kan leiden tot een auto-immuunziekte waarbij het lichaam zichzelf aanvalt.
Infectieziekten worden veroorzaakt door micro-organismen zoals bacterieën, virussen, parasieten en schimmels. Deze microbiologische ziekteverwekkers worden verspreid door contact met andere mensen, contact met dieren, insectenbeten en via voedsel.
De begrippen infectie en ontsteking worden vaal met elkaar verward. Toch zijn ze heel verschillend. Er is sprake van een infectie wanneer een ziekteverwekker het lichaam binnendringt en zich vermenigvuldigt. Een ontsteking ontstaat als gevolg van een reactie op een weefselbeschadiging of lichaamsvreemde stoffen.
Mocht je iemand besmet hebben dan duurt het 1 tot 14 dagen voordat diegene mogelijk klachten krijgt. Dit noemen we de incubatietijd. Bij de omikron(sub)varianten is de incubatietijd meestal 3 tot 4 dagen.
Vaak kan het lichaam op eigen kracht genezen van een bacteriële infectie. Alleen als dat niet het geval is, wordt gekozen voor een antibioticum, bijvoorbeeld omdat de patiënt niet genoeg weerstand heeft.
Laaggradige ontstekingen worden ook wel stille ontstekingen genoemd, omdat ze vaak onopgemerkt blijven en zich langzaam kunnen opbouwen. Ze kunnen echter op de lange termijn aanzienlijke schade aanrichten in het lichaam en bijdragen aan de ontwikkeling van chronische aandoeningen.
Zodra een bacterie, virus of parasiet in u binnendringt en zich vervolgens vermenigvuldigt, spreekt u van een infectie. De infectie leidt niet altijd tot een ziekte. De betekenis van infectie en ontsteking worden vaak door elkaar gebruikt, maar de betekenis is niet hetzelfde.
Bij een longontsteking zijn de kleinere longbuisjes en de longblaasjes ontstoken. Als u inademt gaat er lucht door een buis naar uw longen. Die buis heet de luchtpijp. Aan het eind splitst die zich in steeds kleinere buisjes (longbuisjes).
Een licht gevoel in het hoofd komt vaak door snel opstaan uit een stoel, stress, angst of medicijnen. Bel direct de huisarts of huisartsenpost als u ook dubbelziet, moeilijk praat of geen kracht heeft in een arm of been. Bel ook na een flinke val of klap op het hoofd.
Vermoeidheid kan verschillende oorzaken hebben. Voorbeelden zijn: structureel te weinig slapen, te veel stress, bloedarmoede, schildklierproblemen, of een depressieve stoornis. Bijkomende symptomen van vermoeidheid kunnen zijn: vermoeide ogen, geheugenproblemen, een futloos gevoel en hoofdpijn.
Wie voldoende heeft geslapen, maar zich op de dag nog slaperig voelt kan last hebben van hypersomnie. De medische omschrijving van deze slaapstoornis is: dagelijks terugkerende en meerdere perioden van slaperigheid. Het vervelende van deze stoornis is dat het een behoorlijke invloed kan hebben op het dagelijks leven.
