De meeste vrouwen bevallen tussen 37 en 42 weken zwangerschap. Ongeveer 7 procent van de vrouwen bevalt voor 37 weken zwangerschap. Dit heet premature bevalling of vroeggeboorte.
Baby's geboren voor 37 weken zwangerschap moeten vaker opgenomen worden in het ziekenhuis op de couveuseafdeling. Wat nodig is aan ondersteuning hangt erg af van de zwangerschapsduur waarbij de baby geboren is en hoe de start van de baby is. Te vroeg geboren baby's hebben meer kans op: Voedingsproblemen.
Vanaf nu is uw kind voldragen. U kan elk moment bevallen, maar het kan ook nog een dikke maand duren… Dat uw kind voldragen is betekent niet dat het stopt met groeien. Ook deze week komt hij of zij nog een paar honderd gram aan.
De gynaecoloog adviseert meestal een inleiding tussen 24 uur en drie dagen na het breken van de vliezen. Als de vliezen vóór de 37 weken breken, wacht men vaak langer met een inleiding, zolang er geen tekenen van infectie zijn.
De bloedtoevoer naar de placenta (moederkoek) kan afnemen. Hier- door kan het kind in groei achterblijven of kan de conditie achteruit gaan. Wanneer u tussen de 37 en 42 weken zwanger bent, wordt de bevalling op gang gebracht. Vóór de zwangerschapsduur van 37 weken is een inleiding meestal niet nodig.
De bevalling kondigt zich op een van de volgende manieren aan, door: het verliezen van bloed of de slijmprop; het breken van de vliezen (en verlies van vruchtwater); regelmatige pijnlijke weeën, voelbaar in de buik en/of onderrug.
Grootste kans in week 40-41
In de weken die daartussen worden dus de meeste baby's geboren. In week 40-41, de week van de uitgerekende datum, heb je de meeste kans om te bevallen.
In de laatste 4 weken kan je baby nog wel een kilo in gewicht toenemen. Met 37 weken is hij ongeveer 46 cm en weegt hij ongeveer 3000 gram.
Vanaf 37 weken controleren we je elke week totdat je bent bevallen. Bij iedere controle houden we nauwgezet het verloop van de zwangerschap in de gaten. De groei van je baarmoeder wordt gecontroleerd, we luisteren naar het hartje van de baby.
Prematuur geeft aan dat er sprake is van vroeggeboorte. Een reguliere zwangerschap duurt 38 weken. Dit is de totale duur van het bevruchten van de eicel tot een voldragen kind. In het beste geval duurt het dan ook 38 weken voordat je van je kindje bevalt.
Het voelt als een soort kramp in je onderbuik die langzaam opkomt, erger wordt en dan weer afzakt. Je kunt een wee vergelijken met een golf die aanspoelt op het strand. In het begin voel je de pijngolf aan komen rollen. Net voor de golf omslaat, is de pijn het hevigst.
Veel hangt ook af van je kindje zelf en de eventuele moeilijkheden tijdens de opname. Soms wordt gestreefd naar een gewicht van 2,5 kg alvorens een kindje naar huis mag gaan. Als de toestand van het kind het toelaat, wordt je kind soms tussentijds overgebracht naar een ziekenhuis dichter bij je woonplaats.
Je voelt je heel erg moe
De laatste dagen voor je bevalling kan je enorm moe zijn of zelfs een beetje depressief. Bewegen vergt een bovenmenselijke inspanning en je droomt maar van één ding: slapen! Het kan een signaal zijn dat de baby klaar is om ter wereld te komen.
In 90% van de gevallen begint de bevalling met weeën, bij de rest breken eerst de vliezen. Zolang je niet zeker weet of je weeën hebt kun je ervan uitgaan dat de bevalling nog niet is begonnen. Weeën zul je namelijk ervaren als een pijn die opkomt en daarna weer weggaat.
Slechts 5% van de vrouwen bevalt ook écht op die datum. Wanneer je gezond bent, mag je bevallen tussen de 37 en 42 weken zwangerschap. Na die 42 weken ben je over tijd. Dit wordt ook serotien genoemd.
Tweede trimester: In het tweede trimester kom je ongeveer 6 kilo aan. Dit is de periode waarin zwangere vrouwen vaak het meeste aankomen. Derde trimester: In het laatste trimester komen vrouwen gemiddeld 3 tot 4 kilo aan.
Het gemiddelde gewicht van baby's van ouders van Nederlandse afkomst is ongeveer 1200 gram bij 28 weken. Daarna stijgt het gemiddeld ongeveer 200 gram per week. Bij 40 weken weegt een baby ongeveer 3500 gram.
Telt de zwangerschap minder dan 32 weken, dan gaat het om extreme prematuriteit. Een vroeggeboorte is geen uitzonderlijke situatie, want ongeveer zeven procent van de zwangerschappen eindigt in een vroeggeboorte. Tot 24 weken is een baby niet levensvatbaar, vanaf 25 weken stijgen de overlevingskansen naar bijna 56%.
Bij ongeveer 75 van de 100 (75%) vrouwen begint de bevalling vanzelf vóór de 41 weken. Deze begint met weeën of doordat de vliezen breken. Je kunt kiezen of je thuis of in het ziekenhuis wilt bevallen.
Een bevalling begint vaak met wat 'gerommel', willekeurige samentrekkingen van je baarmoeder waar nog geen ritme inzit en die niet heviger worden. Deze voorweeën kunnen ook weer afzakken. Deze activiteit van je baarmoeder geeft nog geen ontsluiting, maar zorgt wel voor het soepel en korter worden van de baarmoedermond.
De medische term hiervoor is 'serotiniteit'. Vijf tot tien procent van alle zwangerschappen duurt langer dan 42 weken. De verloskundige, huisarts of gynaecoloog bepaalde voorheen in het begin van de zwangerschap de uitgerekende datum.
De eerste weeën zijn meestal onregelmatig, kort van duur, en nog niet zo sterk. Wanneer je deze weeën hebt, wil het nog niet zeggen dat de bevalling is begonnen; het kan nog afzakken. Pas als de weeën langer gaan duren, regelmatig en krachtig zijn, lijkt het dat de bevalling echt begint.
Geen twijfel mogelijk: een bevalling doet veel meer pijn dan een trap in je kruis. Ook het geboortekanaal van vrouwen is rijk aan dergelijke pijncellen. Tijdens een bevalling wordt het kanaal sterk opgerekt en ervaart de vrouw net zo'n pijn als mannen bij een trap in het kruis.
Je vliezen kunnen uit zichzelf breken of door je verloskundige gebroken worden.
