In het kort. Bij palliatieve sedatie geeft een arts u medicijnen waardoor u slaperig wordt. Daardoor heeft u minder last van pijn en benauwdheid aan het einde van uw leven. en u waarschijnlijk binnen een paar weken overlijdt.
Wat betekent sedatie
Het zorgt ervoor dat een onplezierige behandeling, ingreep of onderzoek als acceptabel wordt ervaren ofwel dat de patiënt er helemaal niets van meekrijgt. Dat wil zeggen met minder tot geen ongemak, zoals stress, angst en pijn. Sedatie is niet hetzelfde als algehele narcose.
Continue sedatie tot aan het overlijden. Voorwaarde is een beperkte levensverwachting, maximaal 2 weken. Er wordt geen vocht en voeding kunstmatig toegediend.
De arts verlaagt met medicijnen uw bewustzijn. Dit heet 'sederen'. Afhankelijk van de dosering wordt u soezerig, slaperig of valt u in een soort slaap waaruit u meestal niet meer vanzelf ontwaakt. Door de sedatie krijgt u rust.
Veel mensen denken dat pijnstilling (bijvoorbeeld met morfine) hetzelfde is als palliatieve sedatie. Dat is niet zo. Mensen die palliatieve sedatie krijgen, krijgen vaak ook medicijnen tegen de pijn. Maar de sedatie gaat over medicijnen die zorgen dat je slaperig wordt, en dus minder last hebt van jouw klachten.
Palliatieve sedatie is geen euthanasie.
Bij sedatie wordt uw bewustzijn verlaagd door een slaapmedicijn. U wordt slaperig en suf. U maakt de ingreep daardoor niet bewust mee. Na afloop wordt u pas weer wakker.
Palliatieve sedatie loopt in de praktijk lang niet altijd soepel, ondanks de vele publicaties en scholingen rond dit onderwerp en ondanks de KNMG-richtlijn Palliatieve Sedatie. 1 Over de problemen die hierbij kunnen ontstaan, schreef Verhagen al in Medisch Contact.
Voorts is continu en diep sederen in principe omkeerbaar, wat niet geldt voor euthanasie. Tenslotte wordt continue palliatieve sedatie enkel in de laatste levensfase toegepast (overlijden wordt binnen 1 tot 2 weken verwacht). Euthanasie daarentegen kan ook in andere levensfasen worden toegepast.
Meestal is de patiënt gewoon thuis. Gemiddeld duurt het een tot drie dagen voor de patiënt overlijdt. Hoe langer het duurt, hoe minder positief mensen zijn.
Er zijn twee vormen van palliatieve sedatie: de tijdelijke of intermitterende sedatie en de continue of diepe sedatie. controleren hoe de ziekte waaraan hij/zij lijdt zich ontwikkelt.
“Bij sedatie zweef je als het ware tussen een narcose en een roesje”, legt Jordi Gotschalk uit. “Door het slaapmiddel en de aanvullende pijnstilling merk je niks van het onderzoek of de ingreep. Maar in tegenstelling tot bij een narcose word je niet beademd en is je bewustzijn niet volledig uitgeschakeld.
De medicijnen zorgen er alleen voor dat je slaapt en geen klachten meer hebt. Maar je leeft er niet korter door. Bij palliatieve sedatie sterven mensen meestal binnen een paar dagen. Maximaal kan het twee weken duren.
Tijdens het onderzoek worden de zuurstofsaturatie, de ademhaling, bloeddruk en uw hartslag regelmatig gecontroleerd. Het toedienen van diepe sedatie is een veilige procedure. Toch kan het voorkomen dat er een complicatie optreedt. Bijvoorbeeld een vermindering van de ademhaling, daling van de bloeddruk en verslikken.
Morfine en palliatieve sedatie: richtlijn is leidend
Morfine is niet geschikt om de dood te bespoedigen of patiënten te sederen. Het snel ophogen van morfine kan ervoor zorgen dat het bewustzijn onvoldoende wordt verlaagd, de patiënt verward raakt, of spiertrekkingen (myoclonieën) krijgt.
Continue palliatieve sedatie tot aan het overlijden werd in 2005 toegepast bij 8,2% van de sterfgevallen, in 2010 gebeurde dit bij 12,3% en in 2015 bij 18,3% van de sterfgevallen. Palliatieve sedatie vindt dus steeds vaker plaats.
Palliatieve sedatie is het verlagen van uw bewustzijn met behulp van medicijnen met als doel uw lijden te verlichten. U wordt soezerig (verlagen bewustzijn) of valt in slaap (diepe sedatie). Door de palliatieve sedatie ontstaat er rust, zowel lichamelijk als geestelijk.
"Nee. Er is een groot verschil. Het doel bij euthanasie is: het overlijden van de patiënt. Palliatieve sedatie heeft als doel om ondraaglijke klachten te bestrijden door iemand in een diepe slaap te brengen.
Vóór de start van het onderzoek brengt de arts of verpleegkundige een infuusnaald in een bloedvat van uw arm of hand. Vervolgens wordt door middel van een knijper op uw vinger gecontroleerd of uw hartslag en het zuurstofgehalte in het bloed goed zijn. Daarna wordt het slaapmiddel via het naaldje toegediend.
Wat is (lichte) sedatie
Bij sedatie wordt het bewustzijn tijdelijk verlaagd. Het is dus geen verdoving, maar u wordt wel wat rustiger en kunt zich beter ontspannen zonder uw bewustzijn volledig te verliezen. Dit wordt ook wel bewuste sedatie genoemd.
Sedatie, is een lichte vorm van anesthesie en zorgt ervoor dat uw comfortabel een bepaalde ingreep of onderzoek kunt ondergaan. Bij sedatie verlagen we uw bewustzijn tot een zodanig niveau dat u zich slaperig en comfortabel voelt.
Natuurlijk versterven
Kunstmatige toediening van vocht en voeding kan er toe bijdragen dat de patiënt meer last krijgt van benauwdheid, pijn en angst.
Er zijn twee vormen van euthanasie: de directe en de indirecte euthanasie. Bij de indirecte euthanasie gaat het om de toediening van medicatie, waarbij er een dubbel doel is, namelijk het verzachten van het lijden en de levensverkorting. De directe euthanasie bestaat uit actieve en passieve euthanasie.
Verminderde behoefte aan eten en drinken
Ze kunnen snel in gewicht afnemen. Het lichaam verandert: de wangen vallen in, de neus wordt spits en de ogen komen dieper in hun kassen te liggen. Vochttekort leidt normaal gesproken tot dorst, maar in de stervensfase treedt dit dorstgevoel niet of nauwelijks op.
