Paardenogen kunnen ons als eigenaren veel informatie geven. Een 'zacht' oog is een teken van ontspanning. Een paard dat zich op zijn gemak voelt heeft een rustige, zachte blik. Een open en vriendelijk oog is dus een goed teken.
Als tegen iemand wordt gezegd dat hij een gegeven paard niet in de bek moet kijken, betekent dit dat hij niet zo kritisch moet zijn over iets wat hij cadeau heeft gekregen.
Paarden hebben, zoals honden en mensen die roodgroen kleurenblind zijn, di chromatisch zicht. Zij hebben slechts twee soorten kegels in hun oog. Hiermee kunnen zij kleuren zien die zijn opgebouwd uit kleuren van geel en blauw als wit naar grijstinten. Ze zien kleuren dus minder fel.
Paarden dragen een hoofdkap als bescherming tegen vliegen. De hoofdkap voorkomt dat het paard in de ogen wordt gestoken. Een andere naam voor een hoofdkap is 'marker' of vliegenmasker.
Als een paard bewust zijn been naar je toe draait, is hij zogezegd klaar om te trappen. Breng jezelf in veiligheid en analyseer vervolgens waarom het paard dit signaal gaf. Misschien is pijn de oorzaak van het bedreigende gedrag.
Het orenspel. Aan de stand van de oren kun je zien in wat voor stemming het paard is. Heeft het paard zijn oren naar voren, dan is hij meestal in een goede bui en oplettend. Worden de oren iets naar achter gespitst, dan hoort het paard een geluid achter zich.
Het paard likt en bijt zachtjes in je handen
Misschien wil het paard gewoon een snoepje van je. Maar het kan soms ook duiden op iets wat speelt bij jou, bijvoorbeeld als je vingers gevouwen zijn en het paard iets harder gaat bijten in je vingers.
De meeste mensen denken dat een paard lacht, als hij/zij zijn bovenlip krult en zijn tanden ontbloot; het lijkt op een brede grijns. Eigenlijk lachen paarden niet, het is een reactie die te maken heeft met de geuren. Het paard registreert alleen de geuren die via de lucht naar zijn klieren stromen.
Valk is ervan overtuigd dat het door het trauma komt, maar wat we weten is dat paarden zelf tranen kunnen produceren uit de traanklieren bij hun ogen. Tranen zijn voor paarden nodig om het hoornvlies vochtig te houden. Zonder tranen, droogt het hoornvlies uit en kunnen er ontstekingen ontstaan.
Gespiegeld door een paard
Onder 'spiegelen' verstaan wij (paardencoaches) de reactie van het paard op de gevoelens van de mens. Hierbij kan het paard de mens in gedrag spiegelen door hetzelfde gedrag te laten zien als de mens, of juist precies het tegenovergestelde gedrag (het spiegelbeeld).
Paarden zijn sociale dieren en kunnen de aanwezigheid van andere paarden en mensen waarderen. Er is bewijs dat paarden emoties kunnen ervaren en herinneringen kunnen maken, daarom is het mogelijk dat een paard iemand of iets kan missen met wie of waarmee het een hechte band heeft.
Hij herinnerde mij,” aldus Neeson in een interview met de New York Post. van de Paardenkliniek aan de Universiteit Utrecht kunnen paarden mensen inderdaad herkennen: “Op basis van bijvoorbeeld de stem, de geur of het gezicht kunnen paarden mensen identificeren.
Een paard heeft, net als wij, gedachten, gevoelens en emoties. Bepaalde zaken zijn soortgebonden maar verder heeft ieder mens én ieder ander dier een eigen karakter. Als wij ons wat beter verdiepen in de gevoelens, gedachten en emoties van paarden wordt het ook makkelijker het gedrag van paarden te begrijpen.
Als een paard zijn tegenhanger vrijwillig vermijdt, kan dit ook betekenen dat hij hem respect toont en hem zijn ruimte geeft. Het tonen van affectie gebeurt meestal door zachte aanrakingen, zoals duwtjes. Deze signalen worden ook gebruikt bij een Horsemanship training.
Overigens wordt een kopstoot van een paard meestal fout begrepen. Het dier geeft dat uit genegenheid, want dat doen ze ook onderling. Paarden worden voor dit gedrag echter meestal gestraft. Kuddedieren Paarden leven in kuddes.
Een hele goeie plek, is de plek vlak achter de schoft, daar waar het zadel zou liggen. Het is de plek waar paarden elkaar 'groomen' (=elkaar zachtjes kroelen en masseren met de voortanden en lippen), uiteraard alleen als ze elkaar leuk vinden.
Paarden verstaan ons mensen niet, maar begrijpen ons zeer zeker. Dat blijkt uit wetenschappelijk onderzoek. De dieren zijn in staat om subtiele oog- en lichaamsbewegingen op te vangen en te 'vertalen'. Helaas houdt het daar dan ook wel met op: echt communiceren lijkt onmogelijk.
Paard verveelt zich in de wei
In de wei komt verveling veel minder voor, maar kan het er zeker zijn. Vooral als je paard alleen in de wei staat en er weinig te eten is, kan je paard zich gaan vervelen. Al zal dit voornamelijk voor komen in een (zand)paddock.
Het is voor het welzijn van paarden dus belangrijk dat ze met andere paarden om zich heen leven en niet geïsoleerd staan. Het is voor paarden stressvol om langdurig alleen te staan en dit kan leiden tot gedragsproblemen. Ze voelen zich onveilig en ongelukkig.
Als je paard in de paddock of in de weide staat, is het altijd een goed teken dat het naar je toe komt gewandeld. Let daarbij ook op de oren en de ogen, want daar kan je veel van aflezen. Wendt je paard zijn hoofd af, gooit hij het geïrriteerd in de nek of legt hij zijn oren plat?
Je laat het paard je hand targetten op hoofdhoogte. Als dat goed gaat breng je deze steeds dichter bij je wang, totdat je de hand tegen je wang aanduwt. Uiteindelijk haal je je hand weg, wijs je naar je wang en zeg je het signaalwoord "Kusje" of "Lik".
Net als bij mensen kunnen ook bij paarden kruiden zoals passiebloem, hop, rode klaver, valeriaan, kamille en sint janskruid in stress-situaties en bij rusteloos, prikkelbaar gedrag helpen. Deze kruiden helpen bij een zenuwachtig gevoel en een betere concentratie.
Een paard gaapt vaak om spanning los te laten. Wanneer je bijvoorbeeld het Recuptex deken gebruikt, kan het paard gaan gapen omdat de spieren in zijn lichaam worden ontlast. Andere signalen dat je paard zijn spieren ontlast zijn: kauwen, zuchten, of een ontspannen lichaamshouding. Je paard kan ook gapen door stress.
Als een paard goed wil ruiken trekken ze hun bovenlip op, dit noemen we flemen. Als paarden elkaar voor het eerst zien zullen ze altijd eerst willen snuffelen. Als ze de geur van een ander paard eenmaal kennen zullen ze dit niet meer vergeten en elkaar altijd herkennen.
Roelfsema antwoordt ook op die vraag bevestigend: “Veel onderzoek is daar niet naar gedaan, maar wat we wel weten is dat paarden in elk geval na acht maanden nog personen herkennen aan hun stemgeluid, geur en gezicht.
