Ook geeft sepsis tot zeker twee jaar na ontslag uit het ziekenhuis een verhoogd risico op vroegtijdig overlijden (gemiddeld 39 procent van de patiënten met een septische periode overlijdt binnen een jaar).
Ieder jaar overlijden in Nederland ongeveer 3500 mensen aan sepsis. Patiënten die het overleven, houden vaak ernstige psychische en lichamelijke restverschijnselen.
Hoe vaak komt het voor? Elk jaar krijgen ongeveer 15.000 mensen in Nederland sepsis. Sepsis komt vaker voor bij ouderen.
In Nederland worden jaarlijks circa 35.000 patiënten slachtoffer van sepsis. Zo'n 10.000 patiënten komen op de Intensive Care (IC) terecht. Op de IC is het daarmee doodsoorzaak nummer 1.
Bij alarmsignalen als hoge koorts, kortademigheid, verwardheid, lage bloeddruk of zich onwel voelen, komt een arts binnen de tien minuten een diagnose stellen. Is er sprake van sepsis, dan krijgt de patiënt meteen antibiotica. We zien sepsis als een echte urgentie, net als een hartinfarct of een beroerte.
Bij een sepsis krijgt u ernstige klachten. U bent zo ziek dat uw organen beschadigd raken, bijvoorbeeld de longen of de nieren. Als een sepsis niet goed behandeld wordt, kunt u eraan overlijden.
Het is zeker geen aandoening die vanzelf over gaat. Soms kan iemand thuis behandeld worden maar dat kan alleen in situaties waarin de sepsis nog in het allereerste begin verkeert.
Hoe lang uw herstelperiode duurt, is ook afhankelijk van uw gezondheid en medische achtergrond. Sommige patiënten zijn na 1 dag alweer hersteld, en bij andere patiënten duurt het herstel langer.
Handel: Neem de nodige maatregelen voor naleving van hygiënevoorschriften om het risico op infectie en sepsis te voorkomen, zoals je handen desinfecteren voor en na het zorgen voor een patiënt, de wond van een patiënt goed in de gaten houden in verband met infectie of de inentingsgeschiedenis van de patiënt controleren ...
Op nummer 1 van de lijst staat volgens de organisatie de Acinetobacter baumannii, een ziekenhuisbacterie. Vooral de luchtwegen en de longen worden aangetast door de bacterie. Maar ook salmonella, staphylociccus aureus of Neisseria gonorrhoeae komen op de lijst voor.
Sepsis als zodanig is niet besmettelijk, omdat het gaat om de individuele lichaams/immuunreactie van een patiënt op een infectie. Wel kan het virus of de bacterie die de oorzaak is van de sepsis, erg besmettelijk zijn.
Sepsis wordt in circa 52 % van de gevallen veroorzaakt door grampositieve bacteriën (vooral S. aureus en Streptococcus pneumoniae), 38 % door gramnegatieve bacteriën (vooral Escherichia coli, Klebsiella spp. en Pseudomonas aeruginosa), 5 % door polymicrobiële infecties, 1 % door anaeroben en 4 % door schimmels.
Een bloedvergiftiging wordt ook wel sepsis genoemd. Bekende symptomen van bloedvergiftiging zijn een snelle hartslag, bloeddrukdaling, koorts, koude rillingen en verwardheid. Een rode streep op de huid van armen of benen is geen symptoom van bloedvergiftiging. Dit gebeurt bij een bacteriële lymfevatontsteking.
Als u een sepsis heeft gehad, dan heeft u een grotere kans op nieuwe infecties. Ook heeft u een grotere kans op acuut nierfalen en hartfalen doordat de infectie en de sepsis orgaanschade hebben veroorzaakt. Hierdoor kan het zijn dat uw afweersysteem minder goed werkt.
De term 'sepsis' wil dus zeggen dat de ontstekingsreactie van het lichaam uit de hand loopt. Het lichaam verliest de grip op zijn eigen reactie op een infectie. Ook wanneer bacteriën niet aantoonbaar zijn in de bloedbaan kan evengoed de reactie van het lichaam op de infectie ontspoord zijn.
In Nederland is in 2010 een vrouw overleden aan een blaasontsteking, omdat de bacteriën in haar lichaam resistent waren geworden tegen antibiotica. Dat heeft minister Edith Schippers van Volksgezondheid gezegd.
De gevolgen van ontstekingen
Doordat de ontsteking niet meer onder controle is circuleren geïnfecteerde cellen via de bloedbaan door ons lichaam. Een logisch gevolg hiervan is dat orgaanfuncties worden beïnvloed. Zo kunnen op lange termijn de wanden van de bloedvaten door een chronische ontsteking aangetast raken.
De referentietest voor sepsis in de verschillende studies is onduidelijk. De optimale cut-off bepaald met de ROC-curve viel voor procalcitonine tussen de 0,5 en 6 ng/ml, en voor CRP tussen de 39 en 180 mg/L.
Onderzoekers hebben een nieuwe bloedtest ontwikkeld waarmee artsen binnen enkele uren kunnen vaststellen of een hoestende patiënt met koorts een bacteriële of virale infectie heeft. Het is lastig voor artsen om op basis van klachten zelf vast te stellen of hun patiënt een bacteriële infectie of een virusinfectie heeft.
Sepsis is een ontstekingsreactie van het lichaam op een infectie die zo ernstig verloopt dat weefsels beschadigd raken en orgaanfuncties uitvallen. Sepsis wordt ook wel bloedvergiftiging genoemd, maar dit is eigenlijk geen correcte term.
Bloedvergiftiging kan optreden bij alle leeftijden, maar bij bloedvergiftiging geldt dat hele jonge kinderen, oudere mensen en patiënten met een verminderde weerstand een grotere kans hebben om bloedvergiftiging te krijgen.
Wanneer de functie van de organen verder uitvallen dan wordt de functie daarvan overgenomen. Bijvoorbeeld door beademing als de longen niet goed meer werken en nierdialyse als de nieren uitvallen. Ook moet zo snel mogelijk de onderliggende ziekte, verwonding of infectie behandeld worden.
Na het stellen van de diagnose sepsis wordt direct begonnen met de toediening van antibiotica en intraveneus vocht. Vocht is nodig om de hemodynamiek te stabiliseren en zodoende de perfusie van de vitale organen te handhaven (1).
Een sepsis is een reactie van het lichaam op een infectie. Een infectie wordt veroorzaakt door micro-organismen of ziekte- verwekkers zoals bacteriën, virussen, schimmels, gisten of parasieten. Als de ziekteverwekkers in de bloedbaan komen, wordt dit een bloedvergiftiging of sepsis genoemd.
Antibacteriële middelen worden ook wel antibiotica genoemd en hebben een groeiremmende of dodende werking op bacteriën. Er zijn verschillende soorten antibiotica. De keuze van het antibioticum bij sepsis hangt af van welke bacterie de sepsis veroorzaakt en voor welke antibiotica deze bacterie gevoelig is.
