Probeer een bewusteloos slachtoffer nooit iets te drinken te geven. Geef nooit alcohol, want dat verwijdt de bloedvaten en kan juist daling van de temperatuur tot gevolg hebben. Beweeg een onderkoeld slachtoffer zo weinig mogelijk, behandel het lichaam als dat het van glas is gemaakt.
Het eerste stadium van onderkoeling is kippenvel. In het tweede stadium van onderkoeling gaat het lichaam rillen en treedt er soms agitatie op. Wanneer iemand opgewonden of rusteloos is, spreekt men van agitatie. In een volgend stadium wordt de patiënt suf en sloom, gaat hij slechter presteren.
Allereerst stel je vast in welke fase van onderkoeling je slachtoffer zich bevind. Bevind je slachtoffer zich in een lichte onderkoeling dan zorg je ervoor dat je slachtoffer naar een warme omgeving verplaatst en natte kleding verwijderd. Droog het slachtoffer goed af!
Symptomen bij onderkoeling
Wanneer de temperatuur verder daalt naar 33°C krijg je last van spierstijfheid, grote pupillen en kramp. Op de grens van 31°C zijn er geen peesreflexen, en kan het slachtoffer bewusteloos raken door zuurstofgebrek.
Onderkoeling van het lichaam begint als de lichaamstemperatuur zakt tot onder de 35 °C. Als de lichaamstemperatuur onder de 32 °C zakt, wordt de situatie kritiek. Lichaamstemperaturen onder de 27 °C zijn zonder medisch ingrijpen bijna altijd dodelijk.
Wat? Een onderkoeling of hypothermie wordt gedefinieerd als een geheel van stoornissen bij een centrale lichaamstemperatuur lager dan 35°C. Meestal duurt het enkele uren tot soms zelfs dagen om onderkoeld te geraken.
Hevig rillen. Bleke en koude huid. Vesneld hartritme en versnelde ademhaling. Normaal bewustzijn met vermoeidheidsgevoel en koudeklachten.
Oorzaken van hypothermie zijn multipel. de meest voorko- mende (primaire) oorzaak van hypothermie is blootstelling aan een koude omgeving. Ook bij bejaarden is dit een veel- voorkomende oorzaak. Hun woning is niet altijd even goed verwarmd en omdat hun koudeperceptie verstoord is, raken ze gemakkelijker onderkoeld.
Bij een lichaamstemperatuur onder de 34°C is het basale metabolisme vertraagd, de persoon wordt suf en slaperig, de ademhaling wordt langzamer, de hartslag daalt en de hartspier toont een verhoogde prikkelbaarheid. Bij nog lagere lichaamstemperaturen is er kans op atrium- en ventrikelfibrilleren (hartritmestoornissen).
Je kunt al bij een temperatuur van onder de 15 graden onderkoeld raken. Je bent onderkoeld als je lichaam een temperatuur van onder de 35 graden Celsius heeft. Bij beginnende onderkoeling horen de volgende symptomen: koude en bleke huid, rillen en klappertanden, sufheid en vermoeidheid.
Beweging zorgt bijvoorbeeld dat de temperatuur stijgt, net als warm eten of warme dranken. Ook het moment van de dag kan voor kleine verschillen zorgen, omdat het lichaam actiever wordt naarmate de dag vordert en begint op te warmen.
Heeft je kind een lichaamstemperatuur van minder dan 36,0°C (gemeten in het poepgaatje)? Dan is er sprake van ondertemperatuur. Als je kind geen zieke indruk maakt, hoef je je geen zorgen te maken.
lichte (milde) onderkoeling: de lichaamstemperatuur zakt tot onder de 35 °C (hypothermie genoemd). Dit wordt ook wel de afweerfase (fase 1) genoemd; gematigde (ernstige ) onderkoeling: de lichaamstemperatuur zakt onder de 30°.
Als de lichaamstemperatuur onder de 32 °C zakt, wordt de situatie kritiek. Lichaamstemperaturen onder de 27 °C zijn zonder medisch ingrijpen bijna altijd dodelijk, hoewel er gevallen bekend zijn waarbij een lichaamstemperatuur van 14 °C werd overleefd. Onderkoeling kan ook levensreddend zijn.
Wanneer koorts gepaard gaat met hinderlijke symptomen zoals hoofdpijn, koude rillingen of spierpijn, kan je best paracetamol nemen. Dit verlaagt de temperatuur en verbetert ook andere symptomen. Een alternatief is ibuprofen.
Als hypothermie niet wordt behandeld, kan dit uiteindelijk leiden tot volledig hart- en ademhalingsfalen en uiteindelijk tot de dood.
Wanneer de lichaamstemperatuur zakt tot onder de 35 °C is er sprake van hypothermie, oftewel onderkoeling. Als de temperatuur verder daalt tot onder de 32 °C zullen belangrijke lichaamsfuncties zoals de nierfuncties en de stofwisseling afnemen waardoor een kritieke toestand ontstaat.
Behandeling met paracetamol is aangetoond niet-effectief bij de preventie van koortsconvulsies. Er zijn aanwijzingen dat koortsremming door paracetamol nadelig is voor de immuunrespons. Bij paracetamolgebruik bestaat een risico op geringe bijwerkingen en hepatotoxiciteit.
Kenmerken zijn onder andere bleekheid, duizeligheid, hoofdpijn en een onstabiele loop. Als hitte-uitputting ernstiger vormen aanneemt spreekt men van een hitteberoerte. De lichaamstemperatuur kan dan boven de 41˚C komen, waardoor beschadiging aan het zenuwstelsel kan optreden.
Medisch gezien wordt een hoge lichaamstemperatuur pas vanaf 38°C gedefinieerd als koorts. Tot 38°C is er eerder sprake van een temperatuursverhoging.
De hypothalamus is een belangrijk centrum voor de temperatuurregulatie van het lichaam, het honger- en dorstgevoel, het dag- en nachtritme (de biologische klok), het emotioneel gedrag en het geheugen. Samen met de hypofyse regelt de hypothalamus onder meer ons eetgedrag, onze temperatuur en vochtbalans.
Als volwassene raadpleeg je best een arts als je koorts: boven de 39 °C oploopt (hoge koorts kan de hersenen en andere organen in de war sturen en beschadigen) gepaard gaat met specifieke symptomen zoals buikkrampen, branderig gevoel bij het plassen, suf en slaperig zijn, zware hoofdpijn of huiduitslag.
Door de warmte gaat u zweten waardoor het virus of de bacterie uit uw lichaam verdwijnt. Uw lichaamstemperatuur zal nooit oplopen tot 42 graden of hoger. Uw lichaam zorgt er door het zweten namelijk ook voor dat het de warmte kwijt kan. Ondanks dat koorts voor vervelende klachten zorgt, is het wel zeer nuttig.
De normale lichaamstemperatuur varieert over de dag waarbij de temperatuur 's morgens 0.5 graad lager is dan aan het eind van de middag of avond. De lichaamstemperatuur wordt geregeld door een regelcentrum in de hersenen (hypothalamus), die de temperatuur meestal stabiel rond de 37 ºC houdt.
