Als je in de spiegel kijkt zie je (tromgeroffel) je spiegelbeeld. Een gespiegelde weergave van je gezicht, dus. En dat ligt volgens Nick Stockton van Wired aan het heuse 'mere-exposure'-concept (een theorie uit de jaren zestig, ontwikkeld door Robert Zajonc).
Die theorie zegt dat omdat we onszelf zo vaak gespiegeld zien, dát is waar we aan gewend raken. Dat beeld ervaren we dan als 'gunstig' en 'prettig', iets anders vinden we oncomfortabel. Omdat dat beeld zó anders voelt voor ons, vinden we onszelf dus vaak mooier in de spiegel dan op een foto.
Als we onszelf in de spiegel bekijken, zien we een ander beeld dan wat anderen van ons zien. Het beeld van ons gezicht lijkt in de spiegel omgedraaid; dat heeft te maken met de manier waarop onze hersenen werken.
Accepteer het beeld dat anderen van jou hebben
Hoe zie je er nou écht uit? De meest betrouwbare manier om daar achter te komen, is om iemand anders een foto van je te laten maken (al komen bij een goede foto, fotografisch gezien, meerdere factoren kijken). Dan zie je hoe je er écht uitziet, hoe anderen jou zien.
Nieuw onderzoek toont namelijk aan dat mensen die gedurende tien minuten naar hun spiegelbeeld keken, steeds onzekerder werden over hun uiterlijk. Zelfs mensen die vooraf perfect gelukkig waren met hun looks, voelden zich achteraf teneergeslagen.
De lichtstralen gaan door het glas heen en de spiegelende laag weerkaatst deze stralen. Zo kun je jezelf zien! Aan de achterkant van de spiegel zit de deklaag.
Om te spiegelen moet je jezelf drie vragen, in de juiste volgorde, stellen. Is het antwoord op de vraag nee, dan ga je voort naar de volgende vraag. Antwoord je ja op de vraag, dan kun je de verantwoordelijkheid opnemen. Ga dan toch nog even voort naar de volgende vragen om te zien of er een onderliggende spiegel is.
Dat komt doordat de functie zelfherkenning in onze linkerhersenhelft huist. Op foto's focussen we onbewust nog steeds op rechts, maar zien dan de andere kant van ons gezicht. En dat is niet het beeld dat we kennen uit de spiegel. We kunnen onze vinger er vaak niet op leggen, maar het voelt vreemd, anders.
op een foto zie je jezelf wel goed maar op een fototoestel zie je jezelf moeilijk dus moet je wel laten afdrukken hooguit vergroten. In een spiegel zie je jezelf in spiegelbeeld. Omdat niemand helemaal symmetrisch is, is het uiterlijk in de spiegel anders dan hoe anderen het zien.
Hoe dit komt? Mensen hebben twee ogen/lenzen en kunnen daarom diepte en perspectief zien. Een camera heeft slechts één lens en ziet dus geen diepte en perspectief. Een camera spreidt een object hierdoor uit als een pannenkoek, waardoor een object breder lijkt.
Selfie-foto's worden gespiegeld (bijv. tekst wordt achterstevoren weergegeven) De optie voor het opslaan van selfie (naar voren gerichte camera)-afbeeldingen als spiegelbeelden is standaard ingeschakeld. Spiegelbeelden kunnen echter tekst achterstevoren weergeven of andere ongewenste effecten hebben.
Wat is BDD? BDD of Body dismorphic disorder is een angststoornis, waarbij mensen zichzelf erg lelijk vinden. De Nederlandse aanduiding voor BDD is 'Stoornis in de lichaamsbeleving', maar het wordt ook wel 'ingebeelde lelijkheid' genoemd.
Wanneer de aangezichtszenuw (vrijwel altijd aan één zijde) slecht functioneert, valt de functie van de spieren in die gezichtshelft uit. Dit noemt men een facialisverlamming. Het gevolg is een scheef gezicht.
Allereerst is er een groot verschil tussen een 3d-beeld en een 2d-beeld van jezelf. In de spiegel zie jij jezelf in 3d, want zo werken onze ogen. Een selfie is een 2d-beeld dat er al snel wat vervormd uitziet. Die vervorming heeft deels te maken met de afstand.
Dat spiegelbeeld lijkt achter de spiegel te staan. Dat komt doordat onze hersenen niet beter weten dan dat licht in rechte lijnen beweegt. Waar het licht op onze netvliezen valt vertelt ons waar het licht vandaan komt.
Obsessief in de spiegel kijken kan dus een van de maniertjes zijn waarop jij bewust of onbewust controle uitoefent op je leven. Net zoals je dat misschien hebt met de weegschaal, kun je ook overmatig vaak check-ups doen in de spiegel. Je checkt om zeker te weten dat je er uit ziet zoals je dat had voorgenomen die dag.
Wat is spiegelen precies? Je kopieert je gesprekspartner in communicatie op bepaalde punten; non-verbale houding, intonatie, specifiek woordgebruik, snelheid van praten en ademhaling. Zonder dat deze het merkt, met als doel contact te maken. Soms leert men dit bewust maar vaak vindt spiegelen ook onbewust plaats.
Een spiegel is een voorwerp dat licht weerkaatst zonder verstrooiing. Het oppervlak van de spiegel moet daarom dusdanig glad zijn dat de weerkaatsing plaatsvindt volgens de wet "hoek van inval = hoek van terugkaatsing".
Het spiegelbeeld is het beeld dat men ziet in een spiegel of een ander spiegelend oppervlak zoals een wateroppervlak.
De algemene regel die geldt is: fotograferen en filmen op de openbare weg en in openbare ruimtes mag. Fotograferen en filmen op de openbare weg en in openbare ruimtes is toegestaan, omdat het valt onder de zogeheten 'vrijheid van informatiegaring'.
Luister naar jezelf, ontdek welke gedachtes jou tegenhouden en … laat los. Het zijn twee simpele woorden die zoveel impact op jezelf én je omgeving hebben. De manier waarop jij jezelf ziet, projecteer je onbewust op andere mensen en neem je mee in de keuzes die je maakt voor jezelf.
Je zelfbeeld is het beeld dat je van jezelf hebt. Dit betekent niet dat dit een afspiegeling is van de realiteit en je ook echt zo bent. Het zelfbeeld is een verzameling van overtuigingen, gedachten en oordelen die je over jezelf hebt. Een optelsom van alles wat je hebt meegemaakt en verzameld over jezelf.
Spiegelen betekent dat je de houding of bewegingen van een ander overneemt, bijvoorbeeld tegelijkertijd glimlachen, knikken of een slok uit het glas nemen.
