heeft een bleke, koude, klamme/zweterige huid; heeft een misselijk/ziek gevoel, maakt een zieke indruk; heeft dorst en is krachteloos. krijgt een verminderd bewustzijn of raakt
Het hart pompt het bloed sneller rond, de ademhaling versnelt en de minder belangrijke organen zoals de huid krijgen minder bloed. Het lichaam reageert op het probleem en het slachtoffer wordt rusteloos en angstig. Ademhaling: De ademhaling is versneld en kan oppervlakkig of luidruchtig zijn.
Verlies van veel lichaamsvocht: bijvoorbeeld bij diarree, braken en zweten. Een allergische reactie (anafylactische shock): door een bijensteek kunnen vaten verwijden. Brandwonden: het slachtoffer verliest veel bloedplasma (niet gelijk merkbaar). Pijn (Vaso-vagale shock): hierbij treedt bleekheid een langzame pols op.
Symptomen van shock
Misselijk/ziek gevoel, zieke indruk. Dorst. Krachteloos.
Een shock is een situatie waarin je bloeddruk te laag is om je lichaam van bloed en zuurstof te voorzien. Er zijn verschillende vormen: hypovolemische shock, cardiogene shock, obstructieve shock en distributieve shock. Oorzaken kunnen bijvoorbeeld bloedverlies, hartfalen of problemen met de bloedvaten zijn.
De klassiek geneeskundige definitie van shock is: Shock is een discrepantie tussen het vaatvolume en de vaatinhoud. Shock heeft een onbekende ontwikkelsnelheid. Het verloop kan minuten of uren duren.
Acute stressstoornis wordt ook wel een acute stressreactie, (psychische) shock of acute crisisreactie genoemd. Een acute stressstoornis is tijdelijk en duurt maximaal vier weken.
Kenmerken shock
Door een vermindering van de bloedtoevoer trekt het bloed weg uit de huid. Hierdoor ontstaat er een bleke (koude) of klammerige huid. Dit kan gepaard gaan met overmatig zweten.
Een slachtoffer met een shock heeft grotere kans op braken, doordat de maag niet meer werkt. Geef het slachtoffer daarom niets te drinken. Blijf steeds de vitale functies controleren.
Neurogene shock treedt op bij ruggenmerg- of hersenletsel. Haarvaten gaan openstaan en de bloeddruk daalt. Hierdoor kan niet genoeg bloed verplaatst worden. Septische shock ontstaat door infecties in het lichaam.
Dit merk je allereerst aan je huid, die bleker wordt. Je gaat ook meer zweten. In een poging om je hart, longen en je hersenen zo lang mogelijk van bloed te kunnen voorzien zal je lichaam zijn bloed terugtrekken uit: Je huid en slijmvliezen.
Volwassene: intraveneus 500-1000 ml tot systolische RR > 90 mmHg. Bij cardiogene of obstructieve shock: 250 ml. Bij ernstige bloedingen: tot systolische RR 80-90 mmHg.
Bij een septische shock moet u bijna altijd naar de Intensive Care. U krijgt daar infuusvloeistof en medicijnen die de bloeddruk verhogen. Als u een abces heeft of een ontstoken infuus, proberen we de ziekteverwekker uit uw lichaam te halen.
Hoe herken je een hypovolemische shock
De patiënt is misselijk en heeft bijna geen kracht meer in zijn lichaam. Ook kan hij klagen over dorst. De patiënt kan suf worden, traag reageren op vragen en zelfs bewusteloos raken. Maar hij of zij kan ook juist heel onrustig zijn en angstig worden.
Een anafylaxie is een acute ernstige reactie waarbij er een belemmering van de ademhaling kan ontstaan of een te kort schietende bloedcirculatie met benauwdheid of slap worden tot gevolg. De oorzaak is meestal een allergie, maar soms is de oorzaak anders of onbekend.
Cardiogene shock is een gevaarlijke aandoening. Het zorgt er namelijk voor dat je hart ineens stopt met het rondpompen van bloed door je lichaam. Daardoor krijgen je vitale organen geen zuurstof. Meestal wordt de cardiogene shock veroorzaakt door een hartaanval.
Bij een shock is de bloeddruk zo laag dat het bloed zich onvoldoende door het lichaam kan verspreiden. Dat maakt een shock een levensbedreigende toestand.
Bij ernstige uitdroging (dehydratatie) of grote hoeveelheden bloedverlies kan een hypovolemische shock ontstaan. De behandeling bestaat uit (intraveneus) vocht toedienen of bloedtransfusies.
Hierdoor is minder bloed beschikbaar voor de weefsels en vitale organen en daalt de bloeddruk. In tegenstelling tot de 'gewone' shock is het slachtoffer bij een anafylactische shock niet bleek maar juist rood, immers alle bloedvaten in de huid staan open. Dit wordt ook wel 'warme shock' genoemd.
Het slachtoffer wordt bleek, begint te zweten en te rillen, hij klaagt over koude (koud zweet). Handen en voeten kunnen koud aanvoelen. Het slachtoffer is misselijk en kan braakneigingen hebben. De ademhaling van het slachtoffer wordt oppervlakkig en versnelt.
Door histamine verwijden je bloedvaten, waardoor vocht uit je bloedbaan naar je weefsels gaat. Als je een anafylactische reactie hebt, kun je last hebben van de volgende verschijnselen: Lage bloeddruk. Duizeligheid en flauwvallen.
Bij alarmsignalen als hoge koorts, kortademigheid, verwardheid, lage bloeddruk of zich onwel voelen, komt een arts binnen de tien minuten een diagnose stellen. Is er sprake van sepsis, dan krijgt de patiënt meteen antibiotica. We zien sepsis als een echte urgentie, net als een hartinfarct of een beroerte. '
Van de patiënten met sepsis die geen intensive care-behandeling nodig hebben, overlijdt één op de acht.
Sommigen hebben juist last van gevoelloze plekken. Weer anderen hebben moeite met het coördineren van bewegingen omdat de zenuwen minder goed hun werk doen. De zenuwpijnen die de eerste maanden tot soms anderhalf jaar na de sepsis optreden gaan vaak weer voorbij.
