De groene kikkers kwaken nooit het hele jaar. Maar ze kwaken wel vaak in periodes, waarin wij ook graag 's avonds buiten zitten en met de ramen open slapen. Daarbij kan het geluid door de weerkaatsing tussen de bebouwing erg hard klinken.
De mannetjes gaan op zoek naar een ondiep water. Zodra ze dat gevonden hebben hoor je een geratel door de nacht. Dit geluid kan je van grote afstand horen. Dan weten de vrouwtjes ook waar ze moeten zijn.
Kikkers vermijden zonlicht en trekken zich overdag terug.
Kikkers weren: geen vijver
Kikkers zijn relatief makkelijk uit de tuin te weren, ze blijven altijd in de buurt van water. Als er geen water is, zullen er ook geen kikkers zijn. Zolang je zelf of je buren geen vijver hebben, zullen kikkers wegblijven.
De groene kikker vindt u vaak in vijvers en poelen. Hij houdt van de zon. In vijvers of poelen die grotendeels in de schaduw liggen, zult u vaak geen groene kikker aantreffen. Ligt de vijver echter in de volle zon, zult u dit prachtige dier vaak op bladeren of aan het wateroppervlak terugvinden.
De grootste oorzaken zijn het verlies van de natuurlijke habitat, de klimaatsverandering en ziektes. Maar nieuw onderzoek toont dat pesticiden en andere chemicaliën een belangrijke rol spelen bij de sterfte onder deze dieren.
Kikker. Kikkers kruipen voor de winterslaap weg in een kuiltje of verlaten holletje van een ander dier of op de bodem van vijvers of sloten. Ze moeten ervoor zorgen dat het een vochtige plek is, anders drogen ze uit. Ze verstijven tijdens hun winterslaap, doordat de beestjes koudbloedig zijn.
Ze roepen alleen in de periode, dat ze zich voortplanten. Dat begint in mei en loopt af in juni. Sommige volhouders willen ook nog wel eens op een zwoele zomeravond een eindje kwaken. De groene kikkers kwaken nooit het hele jaar.
Overigens, de kikkers bijten niet, het gif zit in de huid en komt vrij bij overmatige stress en is slechts dan gevaarlijk indien het in de bloedbaan van een aanvaller komt.
Groene kikkers en heikikkers blijven dicht in de buurt van het water en springen daar meteen in als er gevaar dreigt. Een andere manier om met gevaar om te gaan is gillen om af te schrikken, zich groot maken door hoog op de poten te gaan staan of net doen of ze dood zijn, heel stil blijven zitten dus.
Kikker vertelt je te vertrouwen op je intuïtie, het samenspel van jouw zintuigen te verfijnen, jezelf te zuiveren en te ontdoen van alles wat een illusie is. Een illusie die jou probeert af te houden van wie je werkelijk bent.
De bruine kikker ontwaakt als eerste amfibie (doorgaans rond eind februari) en trekt onmiddellijk naar het voortplantingswater. De geslachtsrijpe mannetjes vormen in het water paarkoren en trachten vooral 's avonds en 's nachts door hun zacht geknor een wijfje te lokken.
Een irrationele angst of fobie voor kikkers en padden wordt ook wel Batrachofobie genoemd. Er zijn ontzettend veel fobieën te bedenken en een specifieke dierenfobie is de meest voorkomende angst.
Kikkervisjes worden gegeten door o.a. watertorren, vissen, salamanders en libellen-larven. De grootste vijanden van kikkers zijn o.a. reigers, ooievaars, buizerds, ratten en egels.
Hoewel kikkers geen oorschelpen hebben, kunnen ze wel degelijk horen. Ze hebben net als mensen een trommelvlies, maar dat zit bij kikkers gewoon aan de buitenkant. Bij bruine en groene kikkers kun je dat vaak goed zien als een rondje net achter de ogen.
Geschikte glaasjes zijn bijvoorbeeld kleine borrelglazen. Dat het bakje, buisje, of glaasje transparant is helpt enorm bij het vangen omdat je precies kunt zien waar het dier zit. De veelal kleine kikkertjes die we als hobbyisten houden kunnen meestal het beste met een buisje of glaasje gevangen worden.
Kikkers zijn dan weer geen hoogvliegers: zij hebben weinig hersenen voor hun gewicht. Naast deze massaverhouding spelen ook andere factoren mee om intelligentie te bepalen, waaronder geheugen, ruimtelijke oriëntatie en gebruik van werktuigen.
Een volle blaas is echter niet de enige reden waarom kikkers plassen. Ze gebruiken het ook als een natuurlijk verdedigingsmechanisme wanneer ze zich niet helemaal op hun gemak voelen, bijvoorbeeld bij stress, angst of de dreiging van een roofdier.
Als het zo donker is dat wij mensen niets kunnen zien, blijken kikkers prima zicht te hebben en zelfs kleuren waar te kunnen nemen.
Kikker zijn koudbloedig en voor hun lichaamstemperatuur afhankelijk van de temperatuur van hun omgeving. Hoe kouder het is, hoe trager kikkers zijn. Dat betekent dat ze in het najaar alleen nog maar jagen als het middagzonnetje schijnt. Wordt het echt te koud, dan zoeken ze een schuilplaats om de winter te overbruggen.
De kikkers en salamanders (Amfibiën) kunnen de osmotische balans met zeewater niet vinden. De meeste kikkers kunnen ook door hun huid ademen. Het zoute water zou deze functie flink tegen werken.
De kenner van amfibieën en reptielen heeft het niet zo op winterdagen met temperaturen boven 10 graden. Kikkers en paden kunnen er niet tegen.
