Kinderen die voor korte of langere tijd niet meer thuis kunnen wonen, gaan naar een pleeggezin, gezinshuis, leef- of behandelgroep, gesloten instelling of een crisisopvanggroep.
Langer thuis wonen met hulp gemeente
De gemeente speelt een belangrijke rol bij het langer zelfstandig wonen. Als u het thuis niet meer alleen redt, kunt u bij de gemeente terecht voor advies en informatie. De gemeente bespreekt dan met u wat u nog zelf kunt.
U kunt bij veel hulpverleners terecht
Vaak behandelen zij dezelfde problemen, maar tijdens een andere periode in het leven van uw kind. Daarom staan de instellingen die hier besproken worden, bij elkaar op basis van leeftijd. Bij het Centrum voor Jeugd en Gezin en het sociaal wijkteam/jeugdteam kunt u altijd terecht.
Kinderen onder de 18 kunnen niet zomaar uit huis worden geplaatst. Bij kinderen vanaf 18 jaar verloopt dit anders, omdat je ouders niet meer het gezag over je hebben. Je ouders blijven wel onderhoudsplichtig tot je 21e, dit betekent dat ze nog wel voor je moeten blijven zorgen.
Kinderen jonger dan 18 jaar mag je uit huis zetten, maar hieraan zijn strenge voorwaarden verbonden. De wet bepaalt dat je als gezaghebbende ouder voor je minderjarig kind onderdak moet verschaffen, maar niet dat dit in je eigen huis moet zijn. Op grond daarvan kun je je minderjarig kind de deur wijzen.
Dan kunnen ouders en jongeren zich aanmelden bij het Bureau Jeugdzorg in de buurt. Medewerkers van Bureau Jeugdzorg hebben andere wettelijke bevoegdheden dan medewerkers van het CJG. Zij kunnen: een indicatie stellen (passende hulp vinden voor kind of ouders);
De crisisopvang wordt betaald vanuit de Zorgverzekeringswet (Zvw), de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) of de Wet langdurige zorg (Wlz). Wie verantwoordelijk is, hangt af van de situatie van je naaste. Heeft je naaste al een Wlz-indicatie? Dan wordt de crisisopvang betaald vanuit de Wlz.
In 2020 waren jongeren gemiddeld 23,7 jaar toen ze uit huis gingen, in 2012 was dat nog 22,8 jaar. De leeftijd waarop jongeren het ouderlijk huis verlaten is in 2020 iets gedaald. In de jaren daarvoor gingen jongeren steeds iets later uit huis.
Je hebt recht op verpleging en verzorging thuis als je een handicap, ziekte of andere beperking hebt. Hiervoor heb je een indicatie nodig. De wijkverpleegkundige bespreekt de situatie met jou en stelt de indicatie. De indicatie bepaalt of je recht hebt op verpleging en verzorging thuis.
Vraag 8 Kunt u aangeven wat de directe en indirecte kosten voor een uithuisplaatsing per kind zijn? komen de kosten op jaarbasis uit op zo'n € 170.000. Aanvullend hierop kan ambulante jeugdhulp worden ingezet. Er is geen inzicht in de indirecte kosten die met een uithuisplaatsing gepaard gaan.
Als je kind uit huis wordt geplaatst, moet je kind verplicht ergens anders wonen. Jullie gezinsvoogd of de Raad voor de Kinderbescherming kan een uithuisplaatsing aanvragen bij de rechter.
Ouders kunnen hun minderjarige zoon of dochter niet zomaar de toegang tot het ouderlijk huis ontzeggen. Bij hoogoplopende gezinsmoeilijkheden kunnen minderjarige jongeren in principe (tijdelijk) uit huis geplaatst worden.
De huisarts is op de hoogte van de medische situatie en kan een keer bij uw moeder op bezoek gaan. Vreemde ogen dwingen. Wat uw moeder van u niet wil horen, lukt misschien wel via de huisarts. En de huisarts zou u zelfs al in contact kunnen brengen met de wijkverpleging.
Kan je dan afstand doen van de ouders? Afstand doen van ouders kan in principe niet. Wel zijn er mogelijkheden om in de buurt te komen. Allereerst is het mogelijk om aan de rechter te verzoeken om als 16-/17-jarige als volwassene te worden behandeld (handlichting).
Veel ouderen willen langer thuis blijven wonen. Ook al gaat hun gezondheid achteruit. Zelfs met chronische, ernstige ziektes als dementie willen mensen een verhuizing naar een verpleeghuis zo lang mogelijk uitstellen.
De minimumleeftijd om op jezelf te gaan wonen in Nederland is achttien jaar. Dit betekent dat je vanaf deze leeftijd een huurcontract kunt tekenen, een huis kunt huren en je eigen leven kunt gaan leiden.
De meeste mensen die in de war zijn, zorgen niet voor overlast en zijn ongevaarlijk. Door naar elkaar om te kijken, krijgen mensen op tijd de juiste hulp. U kunt een deskundige van het Meldpunt Zorgwekkend Gedrag bellen voor advies op 0800 - 1205. Of om een melding te doen.
De Crisisopvang duurt meestal 6 weken, soms korter, soms langer. In die periode gaat het vooral om veiligheid, rust en analyse van je situatie om te beslissen wat mogelijk en nodig is na afloop.
Een aanmelding in een crisissituatie gaat altijd via je huisarts. Het doel is om je tot rust te laten komen. Met een verpleegkundige bekijk je in een gesprek wat tot de crisis heeft geleid en wat nodig is om een volgende crisis te voorkomen. Een crisisopname duurt één week.
Bij een crisisopname wordt iemand opgenomen vanwege ernstige psychische klachten. Dat gebeurt bijvoorbeeld als iemand ernstige psychotische klachten heeft, als iemand zichzelf wil beschadigen, of net een poging tot zelfbeschadiging of zelfdoding heeft gedaan.
Het verblijf van je kind in een internaat heeft een kostenplaatje. Je betaalt gemiddeld tussen de € 11 en € 18 per dag.
Zie je er als ouder steeds vaker tegenop om tijd met je kinderen door te brengen en heb je het gevoel er helemaal doorheen te zitten in het ouderschap? Dan kan dat zomaar een parentale burn-out zijn, ofwel een ouderschapsburn-out.
Het internaat moet een tweede thuis zijn waar je: • in groep kan samenwerken; • mag opkomen voor je rechten en voor elkaar; • een eigen mening mag vormen; • samen plezier mag maken; • ruim voldoende kan studeren om te slagen op school en in het leven.
