We zullen maar meteen de grootste en gevaarlijkste mythe ontkrachten: voeg zeker geen zout toe aan het water! Zout water bevriest weliswaar veel langzamer dan zoet water, maar vogels die ervan drinken kunnen erg ziek worden.
Maar als de vogels dat zoute water drinken, krijgen ze alleen nog maar meer dorst! Ze kunnen er echt ziek van worden, wat met deze barre omstandigheden fataal kan aflopen. Er zijn eigenlijk geen goede alternatieven voor strooizout als het gaat om onze (snel)wegen.
Diersoorten in zoutwater
Hydroïdpoliepen, sponzen, harde en zachte koralen, anemonen, slakken, naaktslakken en mosselen, inktvissen, platwormen, buiswormen, zeesterren, slangensterren, zee-egels, zeekomkommers en zakpijpen.
Het menselijk lichaam is echter niet in staat om meer dan 2,6 procent aan zoutgehalte aan de urine toe te voegen en via de nieren uit te scheiden. Dit verklaart waarom wij geen zeewater kunnen drinken, dat 3,5 procent zout bevat.
Door het vet op hun veren rollen de druppels er zo van af, voordat het water bevriest. Als er sneeuw ligt, maken vogels daar meestal gebruik van om hun vochtgehalte op peil en hun veren in de plooi te houden, maar bij droog en koud winterweer kunnen ze zeker een steuntje in de rug gebruiken.
Vogels hebben ook behoefte aan water. Niet alleen om te drinken, maar ook om in te badderen. Zet daarom een schaal met water neer en ververs dit dagelijks. Geef - met name in de winter - geen warm water.
Doe dit zeker niet, want grote hoeveelheden suiker kunnen schadelijk en dodelijk zijn voor vogels. Ook gaat het verenkleed plakken als vogels badderen in suikerwater, waardoor het minder goed isoleert tegen kou. Zout is erg ongezond voor vogels, ze krijgen er alleen nog maar meer dorst van.
Toch is dit geen goede keuze! Zeewater is drie keer zo geconcentreerd als menselijk bloed, en om het te verwerken, zou het lichaam het overtollige zout in de vorm van urine uitscheiden via de nieren. Wanneer je zout zeewater drinkt, is het lichaam niet meer in staat om het zout uit het lichaam te spoelen.
Zeewater bevat diverse zouten in opgeloste toestand en is daarmee ongeschikt als drinkwater.
Urine bestaat voor 95% uit water. De overige vijf procent bevat o.a. chemicaliën die ook in zeewater te vinden zijn. Deze stofjes maken zeewater zout.
Nooit drinken
Daar heeft een koala bijna nooit last van. Hij smult van de sappige blaadjes van een eucalyptusboom. Daar zit genoeg water in voor dit zoogdier. Drinken is daardoor niet nodig.
Ja! Te veel zout water kan bij honden een zoutvergiftiging veroorzaken. Denk aan honden die aan zee dorst krijgen en gulzig zeewater gaan drinken. Maar ook in de winter is er gevaar, al heeft dat dan weer te maken met strooizout.
Zeeslakken en zeenaaktslakken hebben namelijk net als landslakken moeite met zout. De zeeslakken hebben daarom zelfs een deurtje (operculum) ontwikkeld om hun huisje af te sluiten tegen het zoute zeewater.
Geef geen water met zout, want dat is erg ongezond voor vogels. Geef ook geen suiker in het water, want al ze er dan in badderen komt er een plakkerig laagje op hun veren.
Suiker is zeer schadelijk voor vogels en kan zelfs dodelijk zijn. Bovendien veroorzaakt het een plakkend verendek, waardoor het minder goed isoleert tegen de kou. Ook zout is erg ongezond en zorgt ervoor dat ze alleen maar meer dorst krijgen. Ligt er sneeuw, dan kunnen vogels daar hun waterbehoefte uit halen.
Geen producten met zout. Geen melk. Geen vetbollen of pinda's in een (plastic) netje, vogels kunnen erin verstrikt raken en het genereert zwerfafval. Geen boter of margarine, dit werkt laxerend.
Oftewel destillatie is een manier om o.a. zeewater en urine drinkbaar te maken. Door het zeewater te koken en de damp op te vangen zorg je ervoor dat de residuen uit het water verdwijnen. Houd er rekening mee dat het binnenste kopje vuil kan zijn waardoor je twee keer moet destilleren.
Zeewater heeft in vergelijking met keukenzout meer mineralen, maar is voor de dagelijkse consumptie veel te zout en dus af te raden. Zoals Stieger uitlegt: het voedsel dat je kookt neemt maar een klein deel van het zout in het water op, schommelend tussen 4 en 14%.
Niet elke zee is even zout. De Noordzee is in het gebied voor de Nederlandse kust een van de minst zoute zeeën op aarde. Per liter water bevat deze 31 tot 35 gram zout. Ter vergelijking: de Middellandse zee bevat zo'n 38 gram zout per liter water, de Dode Zee maar liefst 332 gram per liter.
Het slechte aan zout water is dat het je haar flink kan uitdrogen, waardoor het poreus wordt en sneller afbreekt. Op het strand ben je al gauw geneigd om het haar even vast te binden met een elastiekje, maar dit is dus geen goed idee wanneer je net uit zee komt.
Hypes komen en gaan, maar sommige zijn wel heel bijzonder. Het drinken van zout water is daar een goed voorbeeld van. Het mengsel belooft goed te zijn voor de spijsvertering, is antibacterieel en werkt ook nog eens hydraterend. En dat gewoon met een simpel snufje zout in je waterglas.
De zoutoplossing is 2 dagen houdbaar. De juiste mengverhouding voor zoutwateroplossing is: 9 gram (jodiumvrij) zout op 1 liter lauwwarm kraanwater, of.
Zeevogels drinken zeewater. Ja, dat moeten ze wel, want ze komen zelden aan land. Ook vogels die deels op zee en deels op land leven, kunnen zeewater drinken. De rotgans bijvoorbeeld, en meeuwen.
Wat blijkt: patat en brood hebben niet de juiste voedingswaarde. Bovendien kost de vertering van dit soort voedsel dieren meer moeite 'want ze zijn er niet op gebouwd'. Voeren is ook niet goed voor de lijn. Dieren worden lui en lusteloos.
Net zoals bij een natuurlijke plas water dient het water niet te diep te zijn. Het meest ideale waterbad heeft een gradiënt van ondiep naar diep, zodat vogels van alle maten erin kunnen badderen. Vogels prefereren waterbaden die laag op de grond staan.
