Honden kunnen allerlei soorten gevoelens ervaren zoals liefde en affectie, maar ze ervaren geen gevoelens zoals schuld (ook al lijkt het soms wel zo en vinden we op youtube tientallen filmpjes van “zich schuldig voelende honden” die bijvoorbeeld een schoen of een meubelstuk hebben stuk gemaakt) of complexere gevoelens ...
Honden die depressief of verdrietig zijn, kunnen zich ook terugtrekken en niet meer op dezelfde manier met mensen en andere dieren omgaan als vroeger. Maar zoals eerder gezegd, kan teruggetrokkenheid ook een teken zijn van een onderliggende ziekte.
Sommige honden vertonen gedrag dat erop wijst dat zij rouwen wanneer een dier waarmee zij een nauwe band hebben, sterft of niet langer in de buurt is. Honden zijn zeer gevoelig voor menselijke lichaamstaal en stemmingen, en kunnen ons verdriet opmerken na het verlies van een speciale relatie.
Honden hebben een rijke emotionele belevingswereld. De hersenen van honden blijken in veel gebieden op een vergelijkbare manier te zijn ingericht als de hersenen van mensen en andere zoogdieren. Diepgewortelde emoties als angst, frustratie, spel en verlangen, hebben een grote invloed op het gedrag van honden.
Het is dus heel belangrijk dat je naar je hond toegaat, zodat hij weet dat hij bij jou de steun, warmte en genegenheid kan krijgen die hij nodig heeft. Zodra hij in de gaten heeft dat hij zich weer veilig kan voelen, zullen zijn stresshormonen gaandeweg afnemen en kan hij weer rustig worden.
Je hond geeft je kusjes
Dit doet je hond als een teken van vriendschap, affectie en liefde. Als je hond je kusjes geeft, denk dan maar dat hij zegt: “Je bent mijn beste vriend, ik hou van jou, ik wil aandacht en contact…” Honden likken hun soortgenoten ook vaak als teken van onderdanigheid.
Met name het gapen, het wegkijken en het uitschudden zijn manieren om sorry te zeggen en aan te geven dat ze niets kwaads in de zin hebben. Het vervelende is alleen dat mensen op dat moment zo gefrustreerd zijn dat ze eigenlijk de excuses van de hond niet meer zien of niet willen aanvaarden.
Daarnaast voelt de hond zich veilig bij jou (en andersom) en is interactie en communicatie belangrijk. Diverse onderzoeken hebben aangetoond dat honden liefde voelen voor het baasje en zich op dezelfde manier hechten aan anderen zoals mensen dat doen.
Hoe kunt u uw hond het beste troosten: Routine, wees lief en geduldig. Houd uw eigen verdriet bij de hond weg, probeer kalm te blijven. Zorg voor de nodige afleiding: veel aandacht geven, veel bewegen, structuur en leiding.
Honden hebben het er zichtbaar moeilijk mee wanneer hun baasje ze voor langere tijd in de steek laat. De blijdschap die ze ervaren bij het weerzien is na vier uur afwezigheid namelijk beduidend groter dan bijvoorbeeld na een half uurtje, zo blijkt uit onderzoek van de Zweedse Universiteit van Uppsala uit 2011.
Een huisdier rouwt ook bij het verlies van hun baasje of een van hun huisdierenvriendjes. Hoe een dier rouwt is afhankelijk van de aard van het beestje. Het ene dier wordt stil, lusteloos en zoekt een rustig plekje op. Het andere dier wordt juist wat agressiever: gaat krabben, bijten en blaffen.
De achtergelaten hond kan lichamelijke klachten hebben als reactie op het verlies. Sommige algemene symptomen zijn onder meer lusteloosheid, verlies van eetlust en soms zelfs ziekte. Geen tekenen: Sommige honden kunnen geen tekenen vertonen na het verlies van een gezelschapshond.
Mensen krijgen tranen als ze boos zijn, verdrietig of juist heel blij. Dieren niet. Een hond gaat bijvoorbeeld kwispelen, een kat gaan miauwen. Er zijn dus wel emoties maar er komen geen tranen bij.
Je hond wil je graag beschermen. Je hond wil de situatie controleren. Je hond vindt de situatie spannend. Je hond vindt dat hij de baas is en uit dominantie.
Lange tijd alleen gelaten worden kan ertoe leiden dat honden zich eenzaam voelen. Maar ook als je hond niet (vaak) alleen thuis is, maar toch te weinig aandacht krijgt, kan dat er voor zorgen dat hij zich eenzaam en genegeerd voelt.
Naast een traumatische ervaring, waarbij de hond dus sinds het trauma ander gedrag vertoont, kan je hond zich ook anders gaan gedragen door een aantal slechte ervaringen. Door deze slechte ervaringen, wordt zijn associatie steeds negatiever en hierdoor kan zijn gedrag ook (negatief) veranderen.
Ook honden hebben gevoelens van rouw en verlies. De rouwende hond verwerkt de dood van zijn maatje anders dan mensen. Sommige emoties bij honden lijken op die van de mens. De beleving verschilt, maar voor zowel de mens als de hond, kan het afscheid heel zwaar zijn.
Ja, honden kunnen zeker hun baasje missen. Honden hebben een sterke emotionele band met hun baasjes en kunnen zich verdrietig voelen als ze gescheiden worden van hun eigenaar. Honden zijn sociale dieren en hebben behoefte aan sociaal contact, vooral met hun vertrouwde verzorger.
Een hond komt graag bij je liggen op bed of de bank, dit komt omdat ze veiligheid zoeken, niet omdat ze de leiding willen overnemen. Gaat een hond bovenop je liggen, dan hoef je je daar geen zorgen om te maken, dit is geen dominantie maar genegenheid.
Honden likken hun soortgenoten uit teken van onderdanigheid of vanwege (de vraag naar) verzorging. Als een hond een ander likt zegt hij eigenlijk: ik accepteer dat jij de baas bent. Het hoofd van de roedel – jij in dit geval – krijgt dan vaak een stevige lik over het gezicht, of op de hand.
Hij kan misschien niet terug praten. Maar volgens wetenschappers van de Amerikaanse Emory University snapt hij wél wat je zegt. De onderzoekers concluderen dat honden het gesproken woord op dezelfde manier verwerken als wij mensen. In hetzelfde deel van de hersenen.
Pootje laten rusten op je hand
Honden hebben meerdere manieren om duidelijk te maken dat ze met je willen spelen, het is dan ook erg belangrijk voor ze! Ook wanneer ze hun pootje laten rusten op je hand vragen ze je om met ze te spelen.
Het op de rug liggen en/of het laten lopen van een plasje zijn 'deemoedgebaren'. Het heeft alles te maken met het vertonen van de lichamelijke kwetsbaarheid. Dit gedrag is soortspecifiek, wat betekent dat het aangeboren gedrag is.
Honden kiezen als favoriet vaak iemand met hetzelfde energieniveau en dezelfde persoonlijkheid als zijzelf. Daarnaast zijn er hondenrassen die vooral een band opbouwen met één persoon, waarbij de favoriete persoon dus ook vaak de enige persoon is.