Sterke sociale eenzaamheid komt het vaakst voor onder 45- tot 55-jarigen (19 procent), maar ook 25- tot 45-jarigen gaven aan zich vaak sociaal eenzaam te voelen (15 procent). Onder 25- tot 35-jarigen steeg de ervaren sociale eenzaamheid in deze jaren het sterkst: van 10 naar 15 procent.
Als iemand door erfelijkheid of opvoeding in een leven in gerold waar eenzaamheid zich een stevige plaats heeft verworven, dan ontstaat er sneller en hoogstwaarschijnlijk op jongere leeftijd, chronische eenzaamheid dan wanneer iemand niet die genetische component heeft.
Contacten kunnen veranderen of verloren gaan door omstandigheden waarop je zelf weinig tot geen invloed hebt. Zoals ziekte, echtscheiding of het verlies van werk en inkomen. Eenzaamheid kan een duidelijk aanwijsbare oorzaak hebben, maar ook komen door een opeenstapeling van factoren.
Zoals je ziet is eenzaamheid heel nadrukkelijk in het hoofd en in het hart geplaatst. zoals sommige mensen zeggen: een gat in je hart. De tweede is een indruk van de waardering van diezelfde emoties.
In veel gemeenten zijn er activiteiten voor mensen die eenzaam zijn. Op Eenzaam.nl vindt u een overzicht van sociale activiteiten. Heeft u een gesprek met uw huisarts, een wijkverpleegkundige of iemand van de gemeente? Vertel hier dan over uw eenzaamheid en durf om hulp te vragen.
Je ervaart een gemis aan een hechte, emotionele band met anderen. Of je hebt minder contact met andere mensen dan je wenst. Eenzaamheid gaat gepaard met kenmerken als negatieve gevoelens van leegte, verdriet, angst en zinloosheid en met lichamelijke of psychische klachten.
Het doorbreken van eenzaamheid is het doorbreken van bestaande patronen. In je situatie, je omgeving of bij jezelf. Op deze website lees je bijvoorbeeld tips en over activiteiten als uitjes, ontmoetingsplekken en cursussen. Mogelijk helpt een gesprek met een vrijwilliger van de Luisterlijn om gedachten te ordenen.
75‑plussers vaakst enigszins eenzaam
Mensen van 75 jaar of ouder voelen zich vaker enigszins eenzaam1 (33 procent) dan mensen onder de 75 jaar (25 procent). Daarnaast voelt 9 procent van de 75‑plussers zich sterk eenzaam, gelijk aan het gemiddelde van alle leeftijden.
Een eenzaam brein loopt het risico van cognitieve en fysieke achteruitgang. Bij meting bleek dat mensen die zich eenzaam voelen een andere hersenstructuur hebben. Vermoed wordt dat het gevolg hiervan is dat sociale signalen niet meer goed worden geïnterpreteerd.
Als je alleen bent, heb je niemand om je heen. Wanneer iemand geen of nauwelijks sociale contacten heeft, spreken we van sociaal isolement. Wat eenzaamheid is, hoe het voelt en wat het met je doet is voor iedereen anders. De een heeft meer betekenisvolle relaties of een groter sociaal netwerk nodig dan de ander.
Heb je het idee dat het te lang duurt, is eenzaamheid iets waar je als het ware elke dag last van hebt, zoek dan hulp. Een periode van negen maanden wordt in het algemeen als normaal beschouwd. Duurt het langer, blijf je je eenzaam voelen, onderneem dan actie en zoek hulp.
Ernstige eenzaamheid 2020
Sociale eenzaamheid wordt gemeten met onder andere de uitspraak: 'Wanneer ik daar behoefte aan heb, kan ik altijd bij mijn vrienden terecht'. Iemand is “ernstig eenzaam” bij negen ongunstige scores. De vragenlijst is bedoeld voor onderzoek onder grote groepen mensen.
Je af en toe eenzaam voelen, hoort bij het leven. En het mooie is: vaak gaat eenzaamheid vanzelf over. Anders is het als eenzaamheid leidt tot serieuze gezondheidsproblemen, zoals depressie, alcoholverslaving, slaapstoornissen of hart- en vaatziekten.
Kortom, eenzaamheid is een eigenstandig probleem in plaats van slechts een symptoom van andere problemen. Dat is voldoende reden om eenzaamheid als een psychiatrische stoornis op te nemen in de DSM-5.
Wat te doen als je geen vrienden hebt:
Herinner jezelf eraan dat veel mensen geen vrienden hebben. Zoek uit welke vorm je eenzaamheid aanneemt. Pak onderliggende oorzaken zoals depressie of angst aan. Poets je sociale vaardigheden op.
Denk bijvoorbeeld aan een gebrek aan zelfvertrouwen, onvermogen anderen te vertrouwen, sterke verlegenheid, of emotionele instabiliteit. Eenzaamheid komt relatief vaak voor bij mensen met psychische klachten, zoals een angststoornis, depressie of autisme.
Minder meedoen in de samenleving. Eenzaamheid kan ertoe leiden dat je je terugtrekt. Omdat je weinig sociale contacten hebt, denk je dat anderen je niet leuk vinden. Waardoor je sociale gelegenheden uit de weg gaat.
De meest voorkomende drie soorten zijn emotionele, sociale en existentiële eenzaamheid.
Gelukkig worden zonder partner is in principe zeker mogelijk. Er zijn aardig wat mensen die er zelfs voor kiezen om als vrijgezel door het leven te gaan. Maar als het niet je keuze is, kan het moeilijk zijn om aan het idee te wennen dat gelukkig worden zonder partner ook een optie is voor jou.
Leer dealen met de gedachten en emoties die opkomen (zoals fear of missing out, eenzaamheid etc.). Je kunt daar mee gaan zitten in stilte om het te doorvoelen of probeer het eens met schrijven of meditatie. Fijn om in je uppie te doen zonder schermen: lezen, dansen, yoga, tekenen, opruimen, nieuwe recepten maken.
Een introvert persoon is vaak rustig en op de achtergrond. En vindt het meestal niet fijn om zich in grote groepen op te houden. De voorkeur gaat liever uit naar een diepe band met een beperkt aantal mensen. Als introvert persoon kun je vaak goed luisteren.
Als er niemand in je omgeving is waarmee je kunt praten, bel dan met 0900-0113 of chat via www.113.nl. Hier werken mensen die er goed met je over kunnen praten.
Werk aan je zelfcompassie en zelfvertrouwen. Leer meer van jezelf te houden en je comfortabel te voelen als je alleen bent door in je eentje activiteiten te ondernemen. Bijt je stevig vast in een leuke hobby of sport. Investeer in jezelf en andere betekenisvolle relaties en vriendschappen.
