Een bloedvergiftiging wordt ook wel sepsis genoemd. Bekende symptomen van bloedvergiftiging zijn een snelle hartslag, bloeddrukdaling, koorts, koude rillingen en verwardheid. Een rode streep op de huid van armen of benen is geen symptoom van bloedvergiftiging. Dit gebeurt bij een bacteriële lymfevatontsteking.
Snelle, moeizame ademhaling. Grieperig gevoel. Sufheid, slaperigheid en verwardheid (delier) Klachten van de infectie zelf, bijvoorbeeld pijn bij het plassen bij een blaasontsteking, benauwdheid bij een longontsteking of hoofdpijn bij een hersenvliesontsteking.
Bij een bloedvergiftiging (sepsis) krijgt u een heftige ontstekingsreactie in uw hele lichaam. Zo ernstig dat uw organen beschadigd kunnen raken en hierdoor kunt u overlijden. Deze ontstekingsreactie kan worden veroorzaakt door een virus, een bacterie, een parasiet, een schimmel of bepaalde gifstoffen.
Sepsis wordt nog vaak, zowel door 'gewone burgers' als professionals gezien als een ernstige infectie waar je na een paar weken tot maanden weer geheel van bent hersteld. Met de restklachten is men vaak niet bekend waardoor overlevers zich al gauw als 'een zeur' weggezet voelen.
Symptomen urosepsis
Urosepsis is te herkennen doordat er in een deel van de gevallen tekenen zijn van de urineweginfectie. Te denken valt aan: hoge koorts, maar ook pijn in de nierloges (net onder de ribben op de rug) of pijn bij plassen.
De term 'sepsis' wil dus zeggen dat de ontstekingsreactie van het lichaam uit de hand loopt. Het lichaam verliest de grip op zijn eigen reactie op een infectie. Ook wanneer bacteriën niet aantoonbaar zijn in de bloedbaan kan evengoed de reactie van het lichaam op de infectie ontspoord zijn.
bloedonderzoek: meten van ontstekingswaarden en werking van uw organen. bloed of urine op kweek zetten: kijken of daar een ziekteverwekker gevonden kan worden. röntgenonderzoek van de longen: kijken of er sprake van longontsteking is.
Ongeveer een derde heeft intensive care-behandeling nodig. Eén op de vijf van hen overlijdt. Van de patiënten met sepsis die geen intensive care-behandeling nodig hebben, overlijdt één op de acht.
Handel: Neem de nodige maatregelen voor naleving van hygiënevoorschriften om het risico op infectie en sepsis te voorkomen, zoals je handen desinfecteren voor en na het zorgen voor een patiënt, de wond van een patiënt goed in de gaten houden in verband met infectie of de inentingsgeschiedenis van de patiënt controleren ...
Sepsis wordt in circa 52 % van de gevallen veroorzaakt door grampositieve bacteriën (vooral S. aureus en Streptococcus pneumoniae), 38 % door gramnegatieve bacteriën (vooral Escherichia coli, Klebsiella spp. en Pseudomonas aeruginosa), 5 % door polymicrobiële infecties, 1 % door anaeroben en 4 % door schimmels.
Als er een bloedvergiftiging optreedt, geeft dit vaak klachten als rillen, koorts, zich niet lekker voelen, misselijkheid, braken en diarree. Bij oudere mensen gaat dit bovendien vaak gepaard met verwardheid. In een ernstiger geval, de zogenaamde septische shock, kan de bloeddruk plotseling dalen.
De twee belangrijkste bloedonderzoeken om vast te stellen of er ontstekingen zijn en hoe hevig de ontstekingen zijn, zijn het onderzoek op de snelheid van de bloedbezinking en het onderzoek op de aanwezigheid van het zogeheten C-reactieve proteïne (CRP).
Een sepsis is een reactie van het lichaam op een infectie. Een infectie wordt veroorzaakt door micro-organismen of ziekte- verwekkers zoals bacteriën, virussen, schimmels, gisten of parasieten. Als de ziekteverwekkers in de bloedbaan komen, wordt dit een bloedvergiftiging of sepsis genoemd.
Het is zeker geen aandoening die vanzelf over gaat. Soms kan iemand thuis behandeld worden maar dat kan alleen in situaties waarin de sepsis nog in het allereerste begin verkeert.
Na het stellen van de diagnose sepsis wordt direct begonnen met de toediening van antibiotica en intraveneus vocht. Vocht is nodig om de hemodynamiek te stabiliseren en zodoende de perfusie van de vitale organen te handhaven (1).
Symptomen van een bacteriële infectie
Bloed, pus of slijm in de ontlasting. Koorts. Hoofdpijn. Uitputting en soms uitdroging.
De gevolgen van ontstekingen
Doordat de ontsteking niet meer onder controle is circuleren geïnfecteerde cellen via de bloedbaan door ons lichaam. Een logisch gevolg hiervan is dat orgaanfuncties worden beïnvloed. Zo kunnen op lange termijn de wanden van de bloedvaten door een chronische ontsteking aangetast raken.
Op nummer 1 van de lijst staat volgens de organisatie de Acinetobacter baumannii, een ziekenhuisbacterie. Vooral de luchtwegen en de longen worden aangetast door de bacterie. Maar ook salmonella, staphylociccus aureus of Neisseria gonorrhoeae komen op de lijst voor.
Sepsis is een levensbedreigende ziekte. Snel behandelen is nodig om de kans te verkleinen dat iemand overlijdt of blijvende schade overhoudt aan organen en weefsel. Sommige mensen krijgen een lage bloeddruk en een hoge hartslag door sepsis. Dit heet een septische shock.
Sepsis als zodanig is niet besmettelijk, omdat het gaat om de individuele lichaams/immuunreactie van een patiënt op een infectie. Wel kan het virus of de bacterie die de oorzaak is van de sepsis, erg besmettelijk zijn.
R/ imipenem + cilastine iv 4 dd 500 mg 7 tot 10 dagen. R/ meropenem iv 3 dd 1000 mg 7 tot 10 dagen. Sepsis bij centrale lijn: R/ flucloxacilline iv 6 dd 1 g + gentamycine iv 1 dd 5 mg/kg.
Sepsis is een reactie van het lichaam op een infectie en kan leiden tot beschadiging van weefsel en uitval van organen. De boosdoeners zijn bacteriën, virussen en schimmels die met name via de longen, maar ook via wondjes of urinewegen het lichaam kunnen binnenkomen.
In Nederland worden jaarlijks circa 35.000 patiënten slachtoffer van sepsis. Per jaar komen zo'n 10.000 patiënten met sepsis op de Intensive Care (IC) afdeling terecht (dit is een update van 2020). Op de IC is het daarmee doodsoorzaak nummer één.
Het is een infectie, meestal veroorzaakt door een bacterie. Andere verwekkers zijn schimmels, gisten of virussen. Door een ontsteking, bijvoorbeeld een longontsteking of een urineweginfectie, is het mogelijk dat bacteriën in de bloedbaan komen. Ernstige sepsis/septische shock heeft gevolgen voor het hele lichaam.
Onderzoekers hebben een nieuwe bloedtest ontwikkeld waarmee artsen binnen enkele uren kunnen vaststellen of een hoestende patiënt met koorts een bacteriële of virale infectie heeft. Het is lastig voor artsen om op basis van klachten zelf vast te stellen of hun patiënt een bacteriële infectie of een virusinfectie heeft.
