Kikkers kunnen onder water blijven zolang ze hun adem kunnen inhouden. Als kikkers water in hun longen zuigen, verdrinken ze, net als mensen. De meeste kikkers kunnen maximaal 4 tot 7 uur onder water blijven. Omdat het lichaam ondertussen nog steeds zuurstof kan opnemen, zijn kikkers uitstekende duikers.
Kikkers en padden
Padden en vuurbuikpadden (Bombina variant met gele buik) overwinteren op het droge in holen en onder stenen, wortels e.d. Kikkers zijn, in tegenstelling tot padden, dagactief. Ze zijn vanaf het voorjaar tot oktober (en bij mild weer soms ook in november) in en bij de vijver te vinden.
Kikkers drinken geen water maar krijgen water binnen door de huid. Ook ademen ze door de huid. Alhoewel kikkers longen hebben zijn ze, vooral als ze onder water zijn, afhankelijk van de extra zuurstof die ze via de huid absorberen.
De grootste oorzaken zijn het verlies van de natuurlijke habitat, de klimaatsverandering en ziektes. Maar nieuw onderzoek toont dat pesticiden en andere chemicaliën een belangrijke rol spelen bij de sterfte onder deze dieren.
Een deel van de bruine kikkers overwintert in het water, in de modderlaag op de bodem. Ze voorzien zich dan van zuurstof via huidademhaling. Na een langdurende vorstperiode (met ijsvorming tot gevolg) worden regelmatig dode amfibieën in een poel of vijver aangetroffen.
Ze groeien echter snel; al in de eerste herfst na de metamorfose zijn ze al 3 tot 3,5 centimeter, het volgende jaar al 5 cm. De bruine kikker bereikt in de natuur een leeftijd van ongeveer 6 tot 8 jaar maar er zijn exemplaren beschreven van meer dan 10 jaar oud.
Geen zorgen, kikkerurine is niet gevaarlijk – tenzij je met een giftige soort te maken hebt. Een twintigtal seconden je handen wassen met zeep is wel aan te raden, omdat er bacteriën in de urine zitten die via kleine wondjes in je bloedsomloop kunnen terechtkomen. Een kikker oppakken doe je dus maar beter niet.
Wanneer ze kopje onder gaan gebruiken ze niet hun longen maar wel hun huid om te ademen. Hun zeer dunne vel is zo goed doorbloed dat het zuurstof rechtstreeks uit het water kan opnemen. Op die manier kan een kikker, die zich tijdens de wintermaanden ingraaft in de modder, maandenlang overleven zonder te stikken.
Sommige volhouders willen ook nog wel eens op een zwoele zomeravond een eindje kwaken. De groene kikkers kwaken nooit het hele jaar. Maar ze kwaken wel vaak in periodes, waarin wij ook graag 's avonds buiten zitten en met de ramen open slapen.
Overigens, de kikkers bijten niet, het gif zit in de huid en komt vrij bij overmatige stress en is slechts dan gevaarlijk indien het in de bloedbaan van een aanvaller komt.
Gewoon kraanwater bevat niet de juiste voedingstoffen en mineralen, en kan tevens te veel kalk of zelfs chloor bevatten waar het kikkerdril niet tegen kan. Dit laatste geldt ook voor de verdere fases in de ontwikkeling van de kikkers.
Kikkers kruipen voor de winterslaap weg in een kuiltje of verlaten holletje van een ander dier of op de bodem van vijvers of sloten. Ze moeten ervoor zorgen dat het een vochtige plek is, anders drogen ze uit. Ze verstijven tijdens hun winterslaap, doordat de beestjes koudbloedig zijn.
Gemiddeld voer je om de dag of 2 dagen bij volwassen kikker. Er wordt soms vanuit gegaan dat een kikker gemiddeld 20 a 30 fruitvliegen per dag zou kunnen eten.
Wat voorkomen moet worden is dat de temperatuur in de zomer langdurig boven de 30oC kan oplopen. Dit is absoluut dodelijk voor de kikkers, hoewel een kortstondige verhoging boven deze temperatuur niet veel kwaad kan als zij maar een koelere plek kunnen opzoeken, bijvoorbeeld in de bodem of in / achter een waterpartij.
Zout! Ze ademen (en scheiden uit) door hun huid, en zoutwater osmose kan je kikkers uitdrogen. Kikkervisjes en kuit kunnen dit ook niet aan.
Kikkers staan op het menu van reigers, ooievaars, buizerds, zwarte kraaien, ratten, egels, bunzings, hermelijnen, vossen en snoeken. Gelukkig hebben de meeste kikkers een goede camouflage-kleur.
De mannetjes van kikkers en padden kwaken in het voorjaar om vrouwtjes te lokken. De meeste soorten versterken het geluid met behulp van kwaakblazen.
Hij houdt van de zon. In vijvers of poelen die grotendeels in de schaduw liggen, zult u vaak geen groene kikker aantreffen. Ligt de vijver echter in de volle zon, zult u dit prachtige dier vaak op bladeren of aan het wateroppervlak terugvinden.
Groene kikkers en soms ook salamanders overwinteren weggekropen in de bodemmodder van kleine wateren. Omdat ze net als de vissen koudbloedig zijn, neemt hun lichaam de temperatuur aan van de omgeving, onder het ijs maar een paar graden boven nul. Ook zij gebruiken daarom maar heel weinig energie.
Kikkers, salamanders en padden zijn amfibieën en dus regenliefhebbers bij uitstek. Ze leven zowel in het water als op het land, mede dankzij hun dunne huid die water en zuurstof doorlaat. Maar hun tere vel droogt ook snel uit. Vandaar dat ze het liefst in de regen tevoorschijn komen, zodat wij ze kunnen bekijken.
Kikkers kunnen onder water blijven zolang ze hun adem kunnen inhouden. Als kikkers water in hun longen zuigen, verdrinken ze, net als mensen. De meeste kikkers kunnen maximaal 4 tot 7 uur onder water blijven. Omdat het lichaam ondertussen nog steeds zuurstof kan opnemen, zijn kikkers uitstekende duikers.
Verder worden kikkers en padden rond water gevonden en in feng shui staat water symbool voor rijkdom. Samen hebben deze legendes en associaties de geldkikker veranderd in een magneet voor rijkdom en geluk. Traditioneel zou de geldkikker in het rijkdomgebeid van een huis moeten worden geplaatst.
Hoe leven ze? Overdag houden de meeste kikkers en padden zich schuil. 's Nachts jagen ze op voedsel, bijvoorbeeld insecten, slakken, wormen en spinnen.
In de sloot of plas zijn ze altijd erg schuw. Bovendien is het daar vaak moeilijk om op kikkerhoogte te fotograferen. Heb je echter een vijver in je tuin of ken je iemand met een vijver waar groene kikkers in zitten dan wordt het een ander verhaal. De kikkers in een vijver zijn namelijk erg makkelijk tam te maken.
