Dit doen ze zoveel mogelijk tegelijk met kuddegenoten. De koe krijgt rond haar 2e levensjaar voor het eerst een kalfje. Het spenen (het stoppen van melk drinken) vindt in de natuur plaats als de kalveren 6 tot 10 maanden oud zijn. De koe geeft van nature alleen melk in de periode dat ze een kalf heeft.
Na een dracht van 9 maanden, op een leeftijd van twee jaar, kalven de vaarzen af en worden ze koe.
Tot de leeftijd van 6 à 8 maanden worden jonge runderen kalveren genoemd. Afhankelijk van de soort koe worden kalveren verschillend behandeld. Vleeskalveren blijven meestal bij hun moeder en drinken ook aan de uier.
De periode varieert van 2 maanden tot wel een half jaar. De kalveren lopen dan tussen de melkkoeien en kunnen zowel bij de eigen moeder als bij andere koeien zuigen. Sommige veehouders vinden dat lastig en laten de kalveren bij een pleegmoeder drinken. 2 - 4 kalveren lopen dan bij een pleegmoeder.
Een pink is een eenjarig rund. Het jonge rund is dan geen kalf meer, maar moet nog volwassen worden. Een andere benaming voor een eenjarig rund of paard is "enter".
Koeien leven in kuddes en krijgen een kalfje als ze ongeveer twee jaar oud zijn. Een koe is een vrouwtjesrund en een mannetjesrund noemen we een stier.
Pas als het dier haar tweede kalf geworpen heeft, noemen we haar een koe. Het is dan ook niet gek dat een vaars ook wel 'eerstekalfskoe' genoemd wordt. Het dier is net wat ouder dan een pink. Waar een pink ongeveer een jaar oud is, zijn vaarzen zo'n 1,5 tot 2 jaar oud.
Een mannelijk kalf wordt stierkalf genoemd. Een stierkalf is bij de geboorte zwaarder dan een vaarskalf. Dit veroorzaakt een groter aantal moeilijke geboorten, en ook is het aantal doodgeboorten groter dan bij vaarskalveren.
Pink – eenjarig kalf, ook wel 'hokkeling' genoemd; Var – jonge stier; Vaars – jonge koe die voor het eerst is gedekt, ook wel 'maal' of 'eerstekalfskoe' genoemd.
Kalfjes hebben na de geboorte een lage weerstand en zijn gevoelig voor besmetting met ziektekiemen, die bijvoorbeeld in de mest kunnen zitten. Daarom zet de melkveehouder het kalfje direct na de geboorte apart in een schone ruimte, waar de kans op besmetting veel lager is.
Een koe kan van nature wel twintig jaar oud worden. In de vee-industrie niet: daar gaan melkkoeien bij verminderde vruchtbaarheid, een lagere melkproductie of toenemende gezondheidsproblemen al op jonge leeftijd naar het slachthuis. Gemiddeld zijn ze dan slechts zes jaar oud.
Een melkkoe leeft bij ons gemiddeld zeven tot acht jaar. Een stier wordt bij ons 5 tot 6 jaar. Hij gaat dan weg omdat hij gevaarlijk wordt.
jong van het rund en sommige andere zoogdieren.
De meeste vleeskalveren in Nederland – de witvleeskalveren – worden al op de leeftijd van zes maanden geslacht. Rosékalveren worden geslacht als ze acht à negen maanden oud zijn. Het kalfsvlees is grotendeels bestemd voor de export.
Na het breken van de vruchtblaas, een soort van waterblaas, begint de bevalling. De waterblaas heeft het geboortekanaal opgerekt. De bevalling kan de koe meestal helemaal zelf. Vaak gaat de koe liggen.
Een kween is een vrouwelijk rund waarbij in meer of mindere mate geslachtskenmerken van een stier aanwezig zijn.
Kalfje. Om melk te blijven geven moet een koe bijna ieder jaar een kalfje krijgen. Als er een kalfje wordt geboren gaat de moederkoe melk aanmaken om het kalfje te voeden.
Droge koe – koe die enkele weken geen melk geeft om op krachten te komen voor het kalven, ook wel 'droogstaande koe' of 'drooggezette koe' genoemd; Nieuwmelkte koe – koe die net heeft gekalfd en begint aan een nieuwe lactatieperiode, ook wel 'verse koe' of 'nieuwmelkse koe' genoemd.
Een vrouwelijk kalf wordt ook wel een vaarskalf of kuis genoemd, en mannelijk kalf een stierkalf of bul.
De zwezerik of thymus, dat is een klier die zich bij kalveren tussen de luchtpijp en het borstbeen bevindt. Het wordt als een echte delicatesse beschouwd door mensen die van orgaanvlees houden. Daarnaast worden ook de kalfslever, hersenen en de nieren wel gegeten.
Koeien plassen wel vijftien liter per dag. Dat komt allemaal onder een rooster in de stallen terecht. Als het daar mengt met koeienpoep, komt ammoniak vrij. Die stof is schadelijk voor het milieu.
Een koe ligt veel - zo'n tien tot vijftien uur per dag is ze aan het herkauwen, rusten, dommelen - maar ze slaapt slechts drie uur per dag en daarvan is ze een uur tot anderhalf uur in een diepe slaap, de zogeheten REM-slaap (1).
Meestal wordt met een vaars een koe van ongeveer twee jaar bedoeld die nog niet gekalfd heeft. Een eenjarig kalf is een pink.
