De sterren in de ruimte staan niet stil. Ze bewegen met reusachtige snelheden ten opzichte van elkaar. Zo beweegt onze zon zelf met een snelheid van ongeveer twintig kilometer per seconde ten opzichte van de nabijgelegen sterren.
Gemiddeld bereikt zo'n "vallende ster" een temperatuur van ongeveer 1650 graden Celsius. Ter vergelijking: de vlam in een kaars is ongeveer 1000C! Vallende sterren zijn heel heet dus, maar niet zo heet als de zon. Het oppervlak van de zon is namelijk 5500 graden Celsius.
De aarde bevindt zich op ongeveer 150.000.000 km van de zon. De dichtstbijzijnde ster staat op een afstand van ongeveer 4 lichtjaar, dat is een slordige 40.000.000.000.000 km. Veel nulletjes... het gaat dus over veertigduizend miljard km.
Een vallende ster is een heel klein brokje steen (zo groot als een kiezelsteentje) dat met een hoge snelheid de dampkring binnendringt. De hoge snelheid veroorzaakt heel veel wrijving. Door die wrijving verdampt het steentje. Ook botst de meteoor tegen moleculen in de lucht.
Als je op een heldere nacht naar de sterren kijkt zie je dat sommige sterren lijken te knipperen. Schijn bedriegt. Het knipperen ontstaat wanneer de lichtstraal tussen de ster en je ogen wordt onderbroken, bijvoorbeeld door een hoge luchtvochtigheid of stof en andere kleine deeltjes.
Sterren kunnen inderdaad min of meer sterven. Sterren geven licht door kernreacties binnenin de ster. Als het gas binnenin de ster verbruikt is zal de ster langzaam uitdoven. Dit duurt echter miljoenen tot miljarden jaren, dus dat kunnen wij mensen nooit zien gebeuren.
De sterkste die we kennen is R136a1 in de Grote Magelhaense Wolk, een buursterrenstelsel van de Melkweg. Deze extreem zware ster heeft ongeveer zes miljoen keer zoveel lichtkracht als de zon. Doordat Sirius trouwens langzaam bij ons vandaan beweegt, wordt hij steeds minder helder.
De kosten voor een 'ster' zijn in de orde van € 15,00 tot € 100,00. Sommigen denken dat zo'n bedrag te laag is om daadwerkelijk schade te berokkenen.
De grootste ster die ooit is waargenomen, is 1800 tot 2100 keer groter dan de zon. De rode hyperreus VY Canis Majoris is de grootste ster die ooit is waargenomen. De ster is 1800 tot 2100 keer zo groot als de zon.
'Vallende sterren'
Zij komen met een snelheid van meer dan 70.000 kilometer per uur de atmosfeer van de aarde in. Daar valt de meteoroïde uit elkaar. Door de energie van de botsing vertoont de atmosfeer een lichtspoor, op 75 tot 100 kilometer boven de aarde. Dat is de meteoor, of de 'vallende ster'.
Je kunt de meteoren niet alleen zien, maar ze ook beluisteren via de radio. “De meteoren zijn niet alleen met het blote oog te zien, maar ook hun radiofrequentie is zichtbaar. Die kan omgezet worden naar geluid, en dat kunnen de bezoekers horen”, legt Langenaken uit.
Ja dat kan, maar de kans is niet erg groot. 'Vallende sterren' (officieel meteoren geheten) zijn kortdurende lichtsporen aan de sterrenhemel. Zo'n meteoor ontstaat wanneer een kosmisch gruisdeeltje met hoge snelheid de dampkring van de aarde binnendringt.
Niet de helderheid maakt de Poolster zo belangrijk aan de noordelijke hemel, maar wel haar locatie. Gedurende de nacht is dit de enige ster die schijnbaar niet beweegt.
Een ster is een bolvormig hemellichaam bestaande uit lichtgevend plasma met daarin voornamelijk (ongeveer 72% van de massa) waterstof en daarnaast ongeveer 26% helium. In sterren is de druk en temperatuur van de inwendige gasconcentratie zo hoog dat er kernfusiereacties plaatsvinden.
De sterren die 's nachts recht boven je staan, fonkelen minder dan sterren die je vlak boven de horizon ziet. Dat komt omdat het licht van sterren dichtbij de horizon een langere afstand in de atmosfeer aflegt naar jouw ogen dan het sterlicht pal boven je. De sterren aan de horizon knipperen dus het meest.
'Onze zon is nu 4,5 miljard jaar en ze kan wel tot 10 miljard jaar,' vertelt de astrofysicus. 'Kleine sterren kunnen wel honderd miljard jaar oud worden. Grote worden 'maar' één miljard jaar oud.
Elke ster is een grote hete gasbol, die zweeft door het heelal. Daaromheen draaien ruimtelichamen, zoals planeten, manen, kometen en ruimtestof. En elke ster geeft licht en warmte. Die energie wordt in de kern van de ster gevormd, doordat verschillende chemische stoffen tegen elkaar botsen en met elkaar reageren.
Kan ik de naam van een ster kopen? Het is ook niet mogelijk om de naam van een ster te kopen. De Internationale Astronomische Unie is de enige instelling die het recht heeft om hemellichamen te benoemen.
De ster met de grootste schijnbare helderheid (afgezien van de zon!) is Sirius, de hoofdster in het sterrenbeeld Grote Hond. Sirius is vooral in de wintermaanden goed zichtbaar. Hij staat linksonder het opvallende wintersterrenbeeld Orion.
ASTRONOMIE Astronomen van de universiteit van Manchester hebben één van de heetste sterren in ons melkwegstelsel gevonden. Het object heeft een oppervlaktetemperatuur van ongeveer 200.000 graden Celsius. Hiermee is de ster 35 keer heter dan onze zon. De hete ster schuilt in het hart van planetaire nevel NGC 6302.
Rond de ster die het dichtstbij de aarde staat, een kleine rode dwerg met de naam Proxima Centauri die zich op een afstand van 4,24 lichtjaar van de zon bevindt, draaien mogelijk niet één maar twee planeten.
Het licht dat een ster uitstraalt, doet er een flinke poos over om de aarde te bereiken. Het licht van een ster die 10 miljoen kilometer wegstaat, is een heel jaar onderweg voor het de aarde bereikt. Dus als wij een ster zien, kan het licht van deze ster al jaren onderweg zijn.
Een wandeling bij volle maan is prachtig, maar niet als je sterren wilt zien. Bij volle maan is er te veel licht aan de hemel en dat verstoort het zicht op sterren en planeten.
Licht reist met een zeer hoge snelheid van ca. 300.000 kilometer per seconde, maar zelfs de dichtstbijzijnde ster staat al zo ver weg dat het licht er ruim vier jaar over doet om ons te bereiken.