Een vader kan meteen na de geboorte van een kind, maar ook later, met toestemming van de moeder en eventueel het kind, naar burgerzaken om het kind te erkennen, waardoor het kind zijn achternaam krijgt. Door de erkenning ontstaat er een familierechtelijke betrekking tussen de erkenner en het kind.
U kunt uw kind erkennen als u aangifte van de geboorte doet. U doet aangifte in de gemeente waar het kind is geboren. Als de moeder niet meekomt, moet zij voor de erkenning schriftelijke toestemming geven.
Wie kan een kind erkennen? Niet alleen de biologische vader, maar ook een persoon die het kind niet verwekt heeft, kan een kind erkennen.
De erkenning van een kind betekent het volgende: Tussen u en uw kind ontstaat een juridische band (familierechtelijke betrekking). U krijgt automatisch het gezamenlijk gezag met de moeder. U moet het kind onderhouden (onderhoudsplicht) totdat het 21 jaar wordt.
Is het kind 12 jaar of ouder? Dan heeft u schriftelijke toestemming nodig van het kind. U kunt een kind niet erkennen als u niet met de moeder mag trouwen. Bijvoorbeeld omdat u een bloedverwant van de moeder bent.
Als een vader zijn kind (nog) niet heeft erkend, maar wel betrokken is bij de verzorging en opvoeding, kan hij aanspraak maken op bepaalde rechten, zoals het recht op contact met zijn kind. Er is in dat geval namelijk sprake van “family life”. Dit is vastgelegd in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.
De vader heeft als niet-gezagdragende ouder wettelijk het recht op informatie over belangrijke ontwikkelingen bij zijn kinderen en over hun opvoeding en verzorging. Als arts verstrekt u hem in beginsel alleen globale, feitelijke en belangrijke informatie over de behandeling van zijn kinderen.
Erkenning kan ons enorm motiveren en gelukkig maken. Het stimuleert ons om ons best te doen en nieuwe uitdagingen aan te gaan: na een compliment van de baas hebben we meteen meer zin in ons werk. Het werkt bovendien verzoenend en laat ons meer oog hebben voor een ander.
Erkenning en naamkeuze kost niets. Voor het aanvragen van een afschrift of uittreksel uit de burgerlijke stand betaalt u € 15,70.
Moment van erkennen
U kunt uw kind voor en na de geboorte erkennen, ook als het al volwassen is. Maar u bent pas juridisch ouder vanaf het moment dat u uw kind erkent. U bent dus niet achteraf altijd juridisch ouder geweest.
Van de kinderen van gescheiden ouders heeft 20 procent het afgelopen jaar zijn vader niet gezien, blijkt uit een onderzoek van de Universiteit van Amsterdam en het CBS.
Of je hebt een donorvader of je bent geadopteerd en je wilt weten wie je biologische vader en/of moeder is of zijn. Of je biologisch familie van elkaar bent, kun je alleen weten door DNA-onderzoek te laten doen. Dit noem je een verwantschapstest.
Genen van ouders bepalend
Je bloedgroep erf je van je ouders. Je vader en moeder geven ieder één kopie van het bloedgroep-gen aan jou door. Dit kan een A, B of O zijn. De kopie van je vader bepaalt samen met de kopie van je moeder welke bloedgroep jij krijgt.
In de wet staat dat u moet zorgen voor het lichamelijke en geestelijke welzijn van uw kind. En dat u het moet helpen om zijn of haar persoonlijkheid te ontwikkelen. U mag het kind niet mishandelen. En u moet de band van het kind met de andere ouder bevorderen.
Minimale omgangsregeling
Zoals hierboven beschreven heb je als vader recht om omgang met je kind. Wanneer er geen bijzonderheden zijn, dan wordt een regeling van om-de-week een weekend (vrijdag-zondag) en (2)wekelijks een vaste dag doordeweeks doorgaans als minimum gezien.
Per generatie is er altijd wel sprake van een percentage buitenechtelijke kinderen dat een andere biologische vader heeft dan gedacht. Maar over het algemeen kunnen vaders gerust zijn: gemiddeld blijkt 1 tot 2 procent van de kinderen per generatie het resultaat van een affaire.
Voor een tweeoudergezin kost één kind gemiddeld 15 procent van het besteedbaar inkomen, berekent het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). Twee kinderen kosten gemiddeld 25 procent van het inkomen, drie kinderen 29 procent en vier kinderen 35 procent.
Om een kind te erkennen moet je samen naar de Burgerlijke Stand van de gemeente gaan (vergeet niet de paspoorten!). Dit kan ook al voor de geboorte. Dit wordt het erkennen van de ongeboren vrucht genoemd en gebeurt bij voorkeur voor de 24e week, zodat het bij een eventuele vroeggeboorte al geregeld is.
Wat u moet meenemen
een geldig identiteitsbewijs van uzelf en de moeder. persoonlijke of schriftelijke toestemming van de moeder. De moeder moet persoonlijk mee als u wilt dat het kind de achternaam van de erkenner krijgt.
Erkenning betekent dat u het juridisch ouderschap van een kind op zich neemt als u niet getrouwd bent of een geregistreerd partnerschap met de moeder heeft. U hoeft daarvoor niet de biologische ouder te zijn. Een erkenner moet minimaal 16 jaar oud zijn. Een kind kan alleen erkend worden als het kind in leven is.
Erkennen kind
Als de moeder (en het kind van 12 jaar of ouder) geen toestemming geeft, kunt u de rechter vragen om vervangende toestemming te verlenen. U kunt de rechter ook vragen om een eerdere erkenning ongedaan te maken.
Door de erkenning ontstaat er een familierechtelijke betrekking tussen de erkenner en het kind. Als u een kind erkent, wordt u de juridische ouder van het kind. U krijgt dan een aantal rechten en plichten. Maar na de erkenning heeft de vader geen gezag over het kind.
Ouders met gezag zijn verplicht om bij te dragen in de zorg en opvoeding over hun kinderen. In veel gevallen is het zo dat de moeder het eenhoofdig gezag heeft. Geeft de moeder geen toestemming voor het gezamenlijk gezag, dan moet de vader het gezag aanvragen via de rechtbank. Dit verloopt via een advocaat.
De vader heeft net zoveel recht als de moeder om het co-ouderschap te weigeren, omdat co-ouderschap geen wettelijke verplichting is. De vader hoeft niet bang te zijn dat hij zijn kind(eren) helemaal niet meer ziet als hij co-ouderschap weigert. De vader heeft namelijk het recht op omgang met zijn kind(eren).
Wij komen veel mensen tegen met vragen over de rechten van ouders bij een scheiding. Veel mensen denken onterecht dat de moeder altijd de meeste rechten heeft als het om de kinderen gaat. Tegenwoordig is het echter zo dat de vader in de meeste gevallen evenveel rechten heeft als de moeder.
