Als we vermoeden dat u een longontsteking heeft, maken we een röntgenfoto van de longen. Ook prikken we bloed om uw nier- en leverwaarden, ijzergehalte en ontstekingswaarden te controleren. We prikken het bloed in de slagader in uw pols om het zuurstofgehalte goed te kunnen meten.
Uw arts kan dit op verschillende manieren vaststellen: bloedonderzoek. lichamelijk onderzoek: de arts luistert met een stethoscoop naar uw longen. röntgenfoto van de longen.
Infecties komen op iedere leeftijd voor. Maar oudere mensen zijn vatbaarder voor ernstige infecties (luchtwegen, urinewegen en maag-darmstelsel). De symptomen van infecties zijn bij hen bovendien vaak atypisch. Dat betekent dat een longontsteking bijvoorbeeld zonder koorts en zelfs bijna zonder hoesten kan verlopen.
Door longontsteking kunt u pijn aan de borstkas/schoudersen (hoge) koorts hebben. Om de pijn en koorts tegen te gaan, schrijft de arts pijnstilling voor, zoals paracetamol. Geef pijnklachten wel altijd door aan de verpleegkundige. Pijn kan ook een andere oorzaak hebben.
Bij bronchitis zijn de slijmvliezen van de kleine vertakkingen in de longen ontstoken. Hierdoor moet u hoesten en heeft u last van slijm. Bij een longontsteking zijn de kleine vertakkingen van de longen en de longblaasjes ontstoken. Hierdoor voelt u zich benauwd en heeft u moeite met ademen.
Een longontsteking kan vanzelf overgaan. Maar vaak zijn de klachten te hevig om dat af te wachten. Welke behandeling u dan krijgt, is afhankelijk van de oorzaak van de ontsteking. Als bacteriën de longontsteking hebben veroorzaakt, krijgt u een antibioticakuur.
Een longontsteking kun je aan de volgende klachten herkennen: kortademigheid. hoesten. eventueel ophoesten van geel, groen of bruin slijm.
Rook niet en voorkom meeroken. Hoestdrankjes en slijmoplossende middelen versnellen de genezing niet. Ze kunnen wel zorgen dat je minder hoest waardoor je beter slaapt.
Bij een bacteriële longontsteking kunnen de bacteriën zich via de bloedbaan verspreiden naar andere organen (bloedvergiftiging). Dan kan een ernstige situatie ontstaan, waarbij de bloeddruk en/of de ademhaling in de problemen kunnen komen.
In het kort. U kunt last hebben van hoesten, benauwd zijn, koorts en moe zijn. Drink veel, neem rust en rook niet. Vaak krijgt u medicijnen (antibiotica).
De longontsteking zelf doet geen pijn. Wel kan er pijn op de rug of borst ontstaan door veel hoesten. De spieren die in je rug en tussen je schouderbladen zitten, helpen om te kunnen hoesten.
Kortademigheid, een snelle oppervlakkige ademhaling; Pijn bij de (diepe) ademhaling; Algehele malaise: vermoeidheid, klam/zweten, spierpijn, verminderde eetlust, hoofdpijn; Cyanose: blauwe lippen en/of gelaat en vingers (onder nagels).
Hoest je en ben je vermoeid? Dat zijn vervelende symptomen die horen bij longontsteking. Gelukkig is een longontsteking vaak goed te behandelen. De ontsteking zelf doet geen pijn, maar de spieren rond de borst en rug kunnen pijn doen door het vele hoesten.
Door te bewegen vergroot je namelijk de longinhoud en kun je eventueel slijm gemakkelijker kwijt. Dat maakt ademhalen makkelijker. Ga dus buiten wandelen of iets anders doen wat je leuk vindt, ook als je nog snel moe bent. Hou wel je grenzen in de gaten.
Als je gezond bent, duurt een longontsteking meestal twee tot drie weken. Hoe lang precies hangt ervan af of de medicijnen aanslaan. Vaak geneest een longontsteking zonder schade aan de longen. Na een longontsteking kun je nog wel weken hoesten.
Als je net verkouden bent, is het snot meestal waterig en doorzichtig. Maar na verloop van tijd kan het zijn dat het snot geel wordt, of soms zelfs groen. De gele kleur van snot laat zien dat je lichaam tegen de infectie aan het vechten is. Groen slijm kan duiden op een bacteriële infectie.
Een longontsteking kan besmettelijk zijn. Dit hangt af van de oorzaak. De meest voorkomende oorzaak is een bacterie, de pneumokok. Deze bacterie is voor zover we weten niet heel besmettelijk.
U kunt langere tijd last houden van: hoesten, dyspnoe, vermoeidheid en/of pijn. Een normaal herstel van een longontsteking kan 6 weken tot 3 maanden duren. Neem de medicatie in volgens voorschrift van de arts, het is belangrijk om de antibioticakuur af te ronden, ook als u geen klachten meer heeft.
De arts luistert aandachtig naar je longen met een stethoscoop (longauscultatie). Bij de meeste mensen met een longontsteking is er een fijn gekraak hoorbaar. In sommige gevallen klinken de longen zuiver.
Door de continue werking van de haartjes wordt vuil en slijm naar boven getransporteerd. Door te hoesten wordt het slijm versneld omhoog gebracht, waarna het slijm wordt doorgeslikt of uitgespuugd. Mensen die niet kunnen hoesten lopen een groot risico op een longontsteking, wanneer ze zich verslikken.
Meestal raken eerst uw bovenste luchtwegen geïnfecteerd waardoor u last krijgt van een verkoudheid of keelpijn. Als de infectie zich uitbreidt naar de lagere luchtwegen tot aan de longblaasjes ontstaat er een longontsteking. Door de infectie zwelt het slijmvlies op en wordt er meer slijm geproduceerd.
Het is goed om naar de huisarts te gaan als één (of meer) van de volgende beweringen voor jou geldt: Je hoest (opeens) veel en vaak, en voelt je benauwd. Je hoest veel of vaak, en dit duurt langer dan 3 weken. Je hoest meer slijm op.
Contact. Een longfoto is een röntgenfoto van de borstkas. Hiermee kunnen afwijkingen van longen, hart of lymfeklieren in de borstkas worden opgespoord. Bijvoorbeeld een longontsteking, vocht achter de longen of een vergroting van het hart.
Als een longontsteking te lang blijft sluimeren, kunnen de longblaasjes ernstig aangetast worden waardoor de longinhoud flink kan afnemen. Dit kan fataal zijn. Zeldzaam is longontsteking allerminst: wereldwijd worden jaarlijks tussen de vier- en vijfhonderdduizend mensen door een longontsteking getroffen.
Een longontsteking moet men altijd ernstig nemen. De meeste mensen genezen probleemloos door een korte behandeling met een antibioticum, maar sommigen moeten opgenomen worden in het ziekenhuis.
