Kikkers en padden zijn beschermde dieren, u mag ze niet bestrijden, ze mogen dus niet worden gevangen, vervoerd, verstoord of gedood. Het is wel toegestaan om ze op een vriendelijke manier uit uw tuin te weren. In de zomer kunnen er ineens heel veel kleine padjes tevoorschijn komen in de tuin.
De bruine kikker eet voornamelijk ongewervelden als insecten (kevers, sprinkhanen, spinnen, mieren), wormen, duizendpoten en (naakt)slakken. Af en toe eet hij ook kleine gewervelde dieren zoals muizen en kleinere kikkers. Volwassen kikkers hoeven maar twee tot drie keer per week te eten.
Natuurlijk is een vijver droogleggen de meest effectieve manier om kikkers uit een vijver te elimineren, maar dit is niet altijd haalbaar of wenselijk en werkt ook enkel als bestrijding als de wegtrekkende kikkers dan ook gevangen worden zodat ze niet de naburige vijvers gaan bezetten.
Volwassen kikkers, padden en amfibieën kruipen het land op. Maar ze blijven van vochtige plekjes houden. Een vochtige grasmat, tuinplanten die een aaneengesloten plantenbed vormen (dus geen open stukken grond ertussen) en op achteraf stukjes een hoop met bladeren. Het levert geheid amfibieën op.
Overigens, de kikkers bijten niet, het gif zit in de huid en komt vrij bij overmatige stress en is slechts dan gevaarlijk indien het in de bloedbaan van een aanvaller komt.
Kikker vertelt je te vertrouwen op je intuïtie, het samenspel van jouw zintuigen te verfijnen, jezelf te zuiveren en te ontdoen van alles wat een illusie is. Een illusie die jou probeert af te houden van wie je werkelijk bent.
Kikkers kruipen voor de winterslaap weg in een kuiltje of verlaten holletje van een ander dier of op de bodem van vijvers of sloten. Ze moeten ervoor zorgen dat het een vochtige plek is, anders drogen ze uit. Ze verstijven tijdens hun winterslaap, doordat de beestjes koudbloedig zijn.
Kikkervisjes worden gegeten door o.a. watertorren, vissen, salamanders en libellen-larven. De grootste vijanden van kikkers zijn o.a. reigers, ooievaars, buizerds, ratten en egels.
Bij blijvende overlast is de enige oplossing de vijver te dempen. Als je dit doet (wat natuurlijk wel jammer is), doe het dan bij voorkeur eind september/ begin oktober. Op dat moment zitten er de minste amfibieën in het water en die er nog wel in zitten kunnen nog wegvluchten.
De kikkers en salamanders (Amfibiën) kunnen de osmotische balans met zeewater niet vinden. De meeste kikkers kunnen ook door hun huid ademen. Het zoute water zou deze functie flink tegen werken.
Kikkers vermijden zonlicht en trekken zich overdag terug.
Geen zorgen, kikkerurine is niet gevaarlijk – tenzij je met een giftige soort te maken hebt. Een twintigtal seconden je handen wassen met zeep is wel aan te raden, omdat er bacteriën in de urine zitten die via kleine wondjes in je bloedsomloop kunnen terechtkomen. Een kikker oppakken doe je dus maar beter niet.
Hoe leven ze? Overdag houden de meeste kikkers en padden zich schuil. 's Nachts jagen ze op voedsel, bijvoorbeeld insecten, slakken, wormen en spinnen.
Hij houdt van de zon. In vijvers of poelen die grotendeels in de schaduw liggen, zult u vaak geen groene kikker aantreffen. Ligt de vijver echter in de volle zon, zult u dit prachtige dier vaak op bladeren of aan het wateroppervlak terugvinden.
Als het water groen is, reken dan toch op 4 dagen om het proper te krijgen. Wat padden en kikkers betreft, die sukkelen er bij mij ook in. Ze gaan niet dood van de chloor, maar kunnen wel sterven door uitputting als ze er niet uit kunnen kunnen.
Kikkers mag je niet vangen, kikkerdril wel
Je mag wel kikkerdril vangen en de eitjes thuis laten uitkomen. Je kan dan heel mooi de ontwikkeling zien van kikkerdril via kikkervisje naar kikker. Daarna breng je ze natuurlijk weer terug naar de sloot waar de eitjes vandaan kwamen.
Amfibieën leven van insecten en tuinen met insecten trekken dus kikkers, padden en salamanders aan. Natuurlijk zijn we niet voor lichtvervuiling maar voor het aantrekken van amfibieën is het goed om 's nachts een klein tuinlichtje aan te laten. Licht trekt insecten aan, en insecten trekken op hun beurt amfibieën aan.
Kikkers kwaken er vanaf eind april tot en met juni overal op los. Gewoon in sloten, plassen en poelen bij jou in de buurt, maar ook in de gebieden van Natuurmonumenten. Dat mag je echt niet missen! Kikkerconcerten zijn een echt natuurspektakel, waarmee de mannetjes indruk willen kwaken op de vrouwtjes.
Om de kikker te verjagen,…
Het doodt hen. Dus als je plassen glinsterende zwarte parels hebben die dansen in wiebelige gelei, gooi er dan veel zout in. U kunt ook zout water, azijn of citroenzuur op uw tuinpaden spuiten.
Hoewel kikkers geen oorschelpen hebben, kunnen ze wel degelijk horen. Ze hebben net als mensen een trommelvlies, maar dat zit bij kikkers gewoon aan de buitenkant. Bij bruine en groene kikkers kun je dat vaak goed zien als een rondje net achter de ogen.
Dit is kikkerdril! Een vrouwtjeskikker legt in het voorjaar haar eitjes in het water. De eitjes groeien vervolgens uit tot kikkervisjes. Kikkerdril vind je van ongeveer maart t/m juni in slootjes en vijvers.
Een andere manier om met gevaar om te gaan is gillen om af te schrikken, zich groot maken door hoog op de poten te gaan staan of net doen of ze dood zijn, heel stil blijven zitten dus.
Ze groeien echter snel; al in de eerste herfst na de metamorfose zijn ze al 3 tot 3,5 centimeter, het volgende jaar al 5 cm. De bruine kikker bereikt in de natuur een leeftijd van ongeveer 6 tot 8 jaar maar er zijn exemplaren beschreven van meer dan 10 jaar oud.
Wat voorkomen moet worden is dat de temperatuur in de zomer langdurig boven de 30oC kan oplopen. Dit is absoluut dodelijk voor de kikkers, hoewel een kortstondige verhoging boven deze temperatuur niet veel kwaad kan als zij maar een koelere plek kunnen opzoeken, bijvoorbeeld in de bodem of in / achter een waterpartij.
Het verplaatsen van kikkers is in ons land strafbaar.
