Een verlies voelt voor iedereen anders, dus er bestaan geen 'perfecte' woorden of condoleances. Een mooie manier om een gesprek over de dood te starten, is door het stellen van vragen. Vraag bijvoorbeeld hoe het met de rouwende gaat, hoe hij het afscheid heeft ervaren en wat je kunt betekenen.
Als er iets ergs gebeurt, is is het belangrjik dat iemand weet dat hij/zij er niet alleen voor staat. Laat je vriend(in) weten hoe geliefd hij of zij is en dat je voor hem of haar klaarstaat – op elk moment. Zelfs om alleen maar te luisteren.
Als je iemand echt wil steunen, vraag dan hoe. Veel mensen zeggen: 'Als ik iets kan doen, zeg je het maar'. Maak het concreet door te vragen: 'Wat kan ik voor je doen?
'Ik weet niet wat ik moet zeggen' of 'Ik heb hier geen woorden voor' is eigenlijk altijd goed. goede uitslag', 'Ik voel met je mee', 'Ik vind het heel erg voor je' en 'Ik denk aan je. ' Ook 'Gecondoleerd' kan bij een overlijden altijd, al vinden sommige mensen het een woord met weinig gevoelswaarde.
Maak regelmatig oogcontact in een gesprek, let op je intonatie en gezichtsuitdrukkingen, maak een warm en aanmoedigend gebaar. Iemand die gesloten is maar zich wel graag open wilt stellen, is vaak hypergevoelig voor dit soort signalen.
Je hebt misschien schrik om iets verkeerd te zeggen, maar het is toch beter om iets te laten horen dan om het dood te zwijgen. Laat iets van je horen en vraag hoe het echt gaat. Stuur bijvoorbeeld een foto, een gedicht of een muziektekst. Of neem pen en papier en verras iemand met een kaartje of briefje in de bus.
Om emotionele steun te geven, moeten we actief luisteren, iemand laten praten en empathie laten zien zodat diegene zich gesteund voelt. En dan hebben we nog een dosis nederigheid nodig om emotionele steun te ontvangen. We zullen moeten erkennen dat we niet in staat zijn om alles wat ons overkomt alleen te verwerken.
Neem de problemen van de andere persoon serieus en luister begripvol. Wat voor jou iets kleins lijkt, kan voor iemand anders heel belangrijk zijn. Zeg dus niet “Zo erg is het toch niet” of “Gewoon niet meer aan denken”. Je kan wel zeggen "Dat moet lastig voor je zijn”.
Vermijd je vriend of vriendin niet. Ook als je niet goed weet wat je moet zeggen. Laat weten dat je het erg vindt en dat je aan hem of haar denkt. Bijvoorbeeld: door een bericht, door een bezoekje, door te bellen.
Wat zeg je tegen iemand die iemand heeft verloren?
Ken je elkaar (redelijk) goed, vraag dan wat je voor de ander kunt doen, wat je kunt betekenen of hoe je tot steun kunt zijn. Wil je hulp aanbieden, doe dat dan wel zo concreet mogelijk. Zeg niet 'Bel me maar', want dan leg je het initiatief bij de rouwende, met als gevolg dat dat waarschijnlijk nooit gebeurt.
Wat zeg je beter wel en niet tegen iemand die rouwt?
Hoe ongemakkelijk je je ook voelt, vermijd de ander en het onderwerp niet. Hoe lastig jij het ook mag vinden om erover te beginnen, jouw ongemak is niets in verhouding met hoe ellendig de ander zich voelt. Get over it, en doe iets. Wees je ervan bewust dat 'sterkte' en 'gecondoleerd' niet zo veel zeggen.
Veel liefde en een kusje voor de pijn, is voor een zieke vaak het beste medicijn. Veel Beterschap! Van mij een warme wens, en een groet om op te beuren. Ik wens je een spoedig herstel met een kaartje om op te fleuren!
Ik wens jullie alle sterkte in deze moeilijke tijd. Ik wens u/je veel kracht toe bij het verwerken van dit verlies. Ik wil jullie heel veel sterkte toewensen bij dit verlies. Laat het weten als ik iets kan doen om jullie te helpen!
