Objectiviteit zijn alle feiten, zonder dat ze op een bepaalde manier worden ingekleurd door mensen. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen dat 'de lucht is blauw' een feit is. Ook dingen als wiskundige formules kun je als feiten zien.
Argumenten zijn objectief wanneer ze feitelijk zijn en subjectief wanneer ze een mening, een gevoel, een vermoeden of een waardeoordeel bevatten. Subjectieve argumenten worden ook wel waarderende argumenten genoemd. Objectieve (feitelijke) argumenten kun je altijd controleren op hun juistheid.
Iets is objectief als het onafhankelijk is van de waarneming of voorkeuren van mensen: als er geen interpretatie bij nodig is. Dit staat tegenover subjectief.
Objectief betekent: gebaseerd op feiten en niet op een mening.
Beschrijf je iemands voortgang waar geen cijfermatig bewijs voor is, maar bijvoorbeeld iemands gedrag of gesteldheid, dan doe je dat zo objectief mogelijk. Je beschrijft wat er gebeurd is en wat je gezien hebt en niet jouw interpretatie daarvan. Het gaat dus om de feiten en niet om jouw persoonlijke mening of smaak.
Objectief wil zeggen dat je van feiten uitgaat, en zo min mogelijk je eigen mening, gedachten of gevoelens mee laat spelen. Je observeert datgene wat je daadwerkelijk ziet, hoort, ruikt of voelt.
Andere woorden voor objectief zijn feitelijk, lens, onpartijdig en waarneembaar.
Pas op voor je persoonlijke mening. Houd je zo goed mogelijk aan de feiten en theorieën. Blijf tijdens een interview neutraal (door bijvoorbeeld niet 'mee te praten' met de respondent). Als je voorbeelden moet noemen, benoem er dan een paar die van elkaar verschillen.
Wat is objectieve data? Objectieve data is alle data die op een manier verzameld wordt waarbij zowel de proefpersoon als onderzoeker geen invloed kan hebben op de uitkomst. Een kenmerk is dat bij een herhaalde meting dit (vrijwel) exact dezelfde data oplevert.
Objectief is een bijvoeglijk naamwoord en een houding die gebaseerd is op feiten en niet op meningen. Objectiviteit heeft dan ten doel een afgewogen oordeel te kunnen vormen. Het tegenovergestelde van objectief is subjectief.
Doeleinde, een objectief is het doel van een actie of plan; Objectief (taalkunde), in de taalkunde is de objectief een bepaalde vorm van de accusatief; Objectiviteit, objectief als bijvoeglijk naamwoord betekent dat een feit niet aan een mening gebonden is maar onafhankelijk van de beoordelaar.
Subjectiviteit houdt in het persoonlijk oordeel of de persoonlijke zienswijze van een individu, betrekking hebbend op of uitgaand van de persoonlijke zienswijze of smaak. Het tegenovergestelde van subjectiviteit is objectiviteit.
Een klacht die gebaseerd is op een mening, niet op een feitelijk gemaakte afspraak.
Een standaardobjectief is een objectief die nog het meeste het menselijke oog benaderd. Dit komt omdat de beeldhoek van standaardlenzen, net als het menselijk oog, ongeveer 50 graden is. Hierdoor zijn deze lenzen voor heel veel onderwerpen geschikt.
Objectief recht is het geheel van rechtsregels en normen, zoals die voortvloeien uit wetgeving, rechtspraak en gewoonten. Het begrip subjectief recht kan worden omschreven als een in het rechtssysteem erkende bevoegdheid om naar eigen goeddunken bepaalde handelingen te stellen.
Een goed voorbeeld van een objectieve beoordeling is: Zelden of nooit deadlines gemist." Dit is duidelijker en objectiever dan "Voldoet aan verwachtingen" of "overtreft verwachtingen". Verder kan een supervisor het trackrecord van een medewerker controleren om te bepalen of hij of zij deadlines heeft gehaald.
Objectief beoordelen wil zeggen dat de beoordeling plaatsvindt op grond van feiten en aan de hand van vaststaande normen. Objectief beoordelen kan dus alleen maar als je goed op de hoogte bent van: De methode van beoordelen. De normen waaraan de uitgevoerde opdracht en het gedrag van de deelnemer moeten voldoen.
Objectief is onpartijdig, onbevooroordeeld ("Geschiedschrijving is zelden objectief").
Een observatie moet zo objectief mogelijk zijn, omdat de observatiegegevens een zo zuiver en nauwkeurig mogelijke weergave van de werkelijkheid moeten zijn, wil je er conclusies aan kunnen verbinden.
Objectief: als het onafhankelijk is van de mening van mensen, zonder interpretatie. Subjectief: als er wel een mening of een interpretatie is.
Het menselijk gedrag is waarneembaar; we kunnen zien en horen wat mensen doen en zeggen. Gedrag is dus extern waarneembaar. Ons gedrag echter wordt aangedreven door innerlijke weergaven (IP en IS), wat we denken en voelen. Uit de zintuiglijke waarneming creëren we onze gedachten en gevoelens.
Wat is het tegenovergestelde van subjectief? Een antoniem van subjectief is objectief.
Subjectieve dringendheid
Soms is de specifieke situatie zodanig dat redelijkerwijs niet gevergd kan worden van de werkgever om de werknemer nog een dag langer in dienst te houden. Dat noemen we subjectieve dringendheid.
Een feit moet met objectieve waarnemingen vastgesteld en getoetst kunnen worden (zie het artikel wetenschappelijke methode). Echter, het doen van de waarneming is subjectief en afhankelijk van persoonsgebonden factoren, zoals perspectief, voorkeur, nauwkeurigheid, tijdigheid, compleetheid en omstandigheden.
