Bij een depressie bent u langer dan 2 weken somber en/of heeft u nergens zin in. Ook kunt u zich moe, onrustig, schuldig en waardeloos voelen. Om te herstellen zijn deze dingen heel belangrijk: structuur geven aan uw dag: op tijd opstaan, elke dag naar buiten gaan, gezond eten, op tijd naar bed gaan.
vermoeidheid en verlies van energie; overmatige schuldgevoelens of het gevoel waardeloos te zijn; moeite met concentreren, traag denken en geen beslissingen kunnen nemen; regelmatig denken aan de dood of zelfdoding.
Kenmerkend voor een depressieve stoornis is rusteloosheid, somberheid, een verminderd gevoel van eigenwaarde en concentratieproblemen. Iemand die depressief is, beleeft nergens meer plezier aan en heeft weinig energie om iets te ondernemen.
U voelt zich triest voelen of hulpeloos, tot niets in staat. Het lukt niet meer om ergens nog plezier aan te beleven, u verliest interesse in onderwerpen en het is lastiger om zich te concentreren. Andere gevoelens die vaak voorkomen bij depressies zijn prikkelbaarheid, of juist een dof en leeg gevoel van binnen.
Het is volkomen normaal dat je daar allerlei gevoel bij hebt: verdriet, angst, woede, somberheid. Als je die dingen ervaart, weet je vaak waar ze mee te maken hebben en het gevoel komt en gaat. Je kunt erover praten, je kunt erom huilen soms misschien een beetje lachen, er zit beweging in.
Te veel slapen bij een depressie
Ook te lang of te veel slapen kan zorgen dat je depressie uiteindelijk langer duurt. Hoewel je misschien denkt dat veel slapen als je moe bent zal helpen, werkt dit vaak juist averechts. Ook kan inactiviteit juist zorgen dat je je nog somberder gaat voelen.
Over het algemeen gaan de klachten binnen drie maanden vanzelf over, maar als hulp te laat komt kunnen klachten flink verergeren en kan je depressie zelfs chronisch worden. Erkennen dat je depressief bent is vaak de eerste stap naar herstel.
Seizoensgebonden depressie
Het bekendst is de winterdepressie. Symptomen van een winterdepressie zijn: somber en neerslachtig zijn, terugtrekgedrag, veel slapen, vermoeidheid, prikkelbaarheid, veel eten en een toename van het gewicht.
Er is niet één speciale oorzaak voor het ontstaan van een depressie. Het is bijna altijd het gevolg van een combinatie van biologische, sociale en psychische factoren. Erfelijkheid is de belangrijkste natuurlijke (biologische) factor. In sommige families komen depressies vaker voor dan in andere.
Het verschil is dat een burn-out het gevolg is van langdurige overbelasting, terwijl een depressie ook kan ontstaan zonder dat er sprake is van overbelasting. Verder speelt aanleg bij het ontstaan van een depressie een grotere rol dan bij burn-out.
Luister vooral en oordeel niet
Laat iemand met een depressie praten en vraag naar zijn of haar gedachten. Het geeft echt niet als je depressief-zijn niet goed of helemaal niet begrijpt. Juist daarom is het belangrijk dat je vraagt naar hoe hij zich voelt (en het niet voor hem invult).
Alcohol en drugs kunnen een depressie veroorzaken en verergeren. Vaak zijn er ook zorgen over praktische problemen, zoals geld, werk, het gezin of woonruimte.
De bedoeling van medicatie is het doen verdwijnen van de symptomen van depressie. Tweederde van de mensen met ernstige depressie reageert goed op antidepressiva. Bij bijna de helft verdwijnen de symptomen zelfs volledig. Het kan tot 6 weken duren voor je het effect van antidepressiva echt merkt.
Veel depressieve mensen melden zich in eerste instantie bij de huisarts met onverklaarbare lichamelijke klachten, zoals hoofdpijn, buikpijn of spierpijn, problemen met de ontlasting, slaapproblemen, verandering van eetlust of een verminderd libido.
Depressies kunnen zeer ingrijpende gevolgen hebben voor de persoon en hun omgeving. Naast het psychisch lijden en de beperkingen in het sociale leven van de cliënt, hebben depressies vaak grote gevolgen voor relaties. Partners kunnen overbelast worden of de relatie met de kinderen raakt mogelijk verstoord.
Bij het ontstaan van een depressie zijn vooral serotonine, noradrenaline en dopamine van belang. In bepaalde delen van de hersenen zou er bij depressie een tekort optreden van deze neurotransmitters.
Serotonineheropnameremmers, ook wel SSRI's genoemd, regelen in de hersenen de hoeveelheid serotonine, een van nature voorkomende stof die een rol speelt bij stemming en emoties. Hierdoor vermindert de depressie en verbetert de stemming. Voorbeelden zijn citalopram, fluoxetine, fluvoxamine, paroxetine en sertraline.
Recente studies wijzen omega 3-vetzuren (het vet dat in vis zit, vooral in vette soorten als zalm, haring en makreel) aan als een van de actiefste natuurlijk voorkomende middelen tegen depressie. Ze spelen een grote rol in de omzetting van tryptofaan naar serotonine.
Er wordt vaak gedacht dat depressie wijst op een gebrek aan wilskracht, dat het aanstellerij en zelfmedelijden is en daardoor je eigen schuld. Maar een depressie is niet je eigen schuld en wijst niet op aanstellerij. Een depressie overvalt je en is een ernstige aandoening.
Wanneer iemand met depressieve klachten steeds meer gaat drinken, vergroot dit de kans dat klachten steeds erger worden en de depressie langer zal duren. Depressie en alcohol versterken elkaar, waardoor het lastiger wordt de spiraal te doorbreken.
Bij een echte depressie is namelijk iets anders aan de hand: je somberheid of verdriet duren weken of maanden en verdwijnen niet zomaar. Als je depressief bent, ben je zelden of nooit blij of tevreden. Je voelt je voortdurend somber, bedroefd of hopeloos.
Wekelijks 150 minuten (bijv. 3 tot 5 keer 30 tot 45 minuten) wandelen verbetert het mentale welzijn en vermindert het risico op depressie. Het type sport en de intensiteit doen er niet toe. Het effect van wandelen op de mentale veerkracht is vergelijkbaar met het effect van lopen, zwemmen of fietsen.
Het hangt wel van de situatie af hoe je omgeving reageert. Mensen die vaak huilen, bijvoorbeeld omdat ze in een depressie of burn-out zitten, geven aan dat ze bijna nooit opluchting voelen na een huilbui. Er wordt door hun omgeving dan ook minder troostend op hen gereageerd, omdat het te vaak gebeurt.
