De meest voorkomende complicaties zijn bloedvergiftiging en longvliesontsteking. Bij een bacteriële longontsteking kunnen de bacteriën zich via de bloedbaan verspreiden naar andere organen (bloedvergiftiging). Dan kan een ernstige situatie ontstaan, waarbij de bloeddruk en/of de ademhaling in de problemen kunnen komen.
Een longontsteking kan vanzelf overgaan. Maar vaak zijn de klachten te hevig om dat af te wachten. Welke behandeling u dan krijgt, is afhankelijk van de oorzaak van de ontsteking. Als bacteriën de longontsteking hebben veroorzaakt, krijgt u een antibioticakuur.
Een verwaarloosde longontsteking kan ernstige complicaties geven. In een gevorderd stadium kan een longabces ontstaan (ingekapselde ontstekingshaard), een empyeem (pus longvliezen) of een septische shock (bacteriën in de bloedbaan).
Jouw lichaam probeert de oorzaak van de ontsteking op te ruimen. Daarbij ontstaat slijm. Bij een longontsteking is het slijm vaak dik waardoor je het moeilijk kunt ophoesten. Bovendien kunnen de longblaasjes door de ontsteking en het slijm minder goed zuurstof opnemen.
Een longontsteking kan namelijk levensbedreigend zijn. Als u een zware longontsteking heeft of de klachten worden erger, neem dan ook zo snel mogelijk contact op met uw arts. Soms moet u namelijk worden opgenomen in het ziekenhuis. Hier wordt u dan behandeld met de juiste medicijnen.
Door te bewegen vergroot je namelijk de longinhoud en kun je eventueel slijm gemakkelijker kwijt. Dat maakt ademhalen makkelijker. Ga dus buiten wandelen of iets anders doen wat je leuk vindt, ook als je nog snel moe bent. Hou wel je grenzen in de gaten.
Uw arts kan dit op verschillende manieren vaststellen: bloedonderzoek. lichamelijk onderzoek: de arts luistert met een stethoscoop naar uw longen. röntgenfoto van de longen.
Pneumonie wordt zowel door virussen als door bacteriën veroorzaakt. Een longontsteking moet men altijd ernstig nemen. De meeste mensen genezen probleemloos door een korte behandeling met een antibioticum, maar sommigen moeten opgenomen worden in het ziekenhuis. Het kan zelfs fataal aflopen.
De meest voorkomende complicaties zijn bloedvergiftiging en longvliesontsteking. Bij een bacteriële longontsteking kunnen de bacteriën zich via de bloedbaan verspreiden naar andere organen (bloedvergiftiging). Dan kan een ernstige situatie ontstaan, waarbij de bloeddruk en/of de ademhaling in de problemen kunnen komen.
Een beklemmend gevoel op de borst, piepende ademhaling of pijn bij het ademhalen komen ook voor. Je benauwd voelen is erg naar en kan eng zijn. Voor sommige mensen voelt het als (bijna) stikken. Als je iets wilt doen terwijl je benauwd bent, is dat vaak lastiger.
In het kort. U kunt last hebben van hoesten, benauwd zijn, koorts en moe zijn. Drink veel, neem rust en rook niet. Vaak krijgt u medicijnen (antibiotica).
De arts luistert aandachtig naar je longen met een stethoscoop (longauscultatie). Bij de meeste mensen met een longontsteking is er een fijn gekraak hoorbaar. In sommige gevallen klinken de longen zuiver.
Als je gezond bent, duurt een longontsteking meestal twee tot drie weken. Hoe lang precies hangt ervan af of de medicijnen aanslaan. Vaak geneest een longontsteking zonder schade aan de longen. Na een longontsteking kun je nog wel weken hoesten.
Een longontsteking kan besmettelijk zijn. Dit hangt af van de oorzaak. De meest voorkomende oorzaak is een bacterie, de pneumokok. Deze bacterie is voor zover we weten niet heel besmettelijk.
Een normaal herstel van een longontsteking kan 6 weken tot 3 maanden duren. Neem de medicatie in volgens voorschrift van de arts, het is belangrijk om de antibioticakuur af te ronden, ook als u geen klachten meer heeft.
Een longontsteking kun je aan de volgende klachten herkennen: kortademigheid. hoesten. eventueel ophoesten van geel, groen of bruin slijm.
Als je net verkouden bent, is het snot meestal waterig en doorzichtig. Maar na verloop van tijd kan het zijn dat het snot geel wordt, of soms zelfs groen. De gele kleur van snot laat zien dat je lichaam tegen de infectie aan het vechten is. Groen slijm kan duiden op een bacteriële infectie.
Een longontsteking is een ontsteking van het longweefsel. Dit kan in een deel van de long zijn (longkwab), in een gehele long of soms in beide longen. Longontsteking wordt ook wel pneumonie genoemd.
Rust bevordert het herstel. Je lichaam heeft veel energie nodig om de ontsteking te bestrijden. Zeker de eerste periode is het daarom goed om veel te slapen. Ademhalingsoefeningen kunnen helpen om de longen te versterken en de longinhoud te vergroten.
De symptomen van infecties zijn bij hen bovendien vaak atypisch. Dat betekent dat een longontsteking bijvoorbeeld zonder koorts en zelfs bijna zonder hoesten kan verlopen.
Pijn in of op de borst kunt u op veel manieren voelen, bijvoorbeeld tussen de ribben, achter het borstbeen of onderaan het borstbeen. De pijn kan aan 1 kant zitten, aan beide kanten of in het midden van de borst. De pijn kan er opeens zijn of langzaam komen. De pijn kan er steeds zijn.
Let op je houding
Heb je veel last van hoesten en benauwdheid? Kijk dan eens of het helpt om wat meer rechtop te slapen. Dit maakt het soms makkelijker om te ademen. Leg wat extra kussens neer zodat je hele bovenlichaam wat rechterop komt.
Het immuunsysteem is niet constant, maar afhankelijk van je biologische klok. Hierdoor ervaar je de ziektesymptomen het hevigst in de nacht, omdat het immuunsysteem dan gaat pieken.
Contact. Een longfoto is een röntgenfoto van de borstkas. Hiermee kunnen afwijkingen van longen, hart of lymfeklieren in de borstkas worden opgespoord. Bijvoorbeeld een longontsteking, vocht achter de longen of een vergroting van het hart.
Eet voedsel dat u makkelijk kunt kauwen. Bijvoorbeeld zacht vlees (zoals gehakt), ragout of vis, ei, omelet, gekookte zachte groente of stamppot. Het is belangrijk uw medicijnen op de juiste manier en op het juiste tijdstip te gebruiken. Bij zuurstoftherapie gebruikt u de zuurstof ook tijdens de maaltijden.
