Alsof het uitgebreide ontbijt niet genoeg is eten Engelsen vaak ook bij de lunch warm. Ze eten dan bijvoorbeeld een (club)sandwich met wat er bij, een 'jacked potato' bijvoorbeeld. Ook de 'fish and chips' zie je in Engeland regelmatig terug tijdens de lunch.
Het Engelse ontbijt wordt klaargemaakt met een flinke portie gebakken eieren, bacon, champignons, worstjes, toast en aardappelen. De lunch bestaat vaak uit een sandwich en soep. Rond 5 uur in de namiddag volgt de traditionele thee met hapjes. Het diner vindt pas rond 20 uur plaats.
Britse gerechten
Denk aan de traditionele fish & chips of beef Wellington. Daarnaast zijn Britten gek op hartige taarten, oftewel een 'pie'. De Britse keuken kent vele soorten 'pie', waaronder de Shepherd's pie en een lekkere chicken pie. Maar ook een vegetarische groentetaart met linzen.
Het typische Engelse ontbijt bestaat meestal uit gebakken ei, bacon, witte bonen in tomatensaus, gebakken worstjes, gegrilde tomaat, getoast brood en soms met gebakken champignons en 'Hash Browns' aardappelpannenkoekjes. Voor de liefhebbers komt er vaak ook Black Pudding bij oftewel gebakken bloedworst.
In Nederland eten de meeste mensen dungesneden boterhammen. De Fransen eten graag stokbrood. En in Engeland houden ze van sandwiches (zeg: sendwitsjis), dat zijn dubbele boterhammen met iets ertussen. In al die soorten brood zit ongeveer hetzelfde.
Zo kun je onder andere kiezen uit cinnamon, peppermint, en ginger. Fudge en toffees zijn verpakt in de leukste blikjes als een dubbeldekker bus, the big wheel of de bekende Engelse telefooncel. Combineer de chocolate chip cookies of oreo koekjes met een lekker kopje hot chocolate.
Het klassieke Engelse drankje: gin-tonic
Je hebt de keuze uit vele varianten waardoor je af kunt blijven wisselen met gin-tonic. De klassieke gin-tonic is een lichte, frisse en eenvoudige cocktail die bestaat uit 4 ingrediënten: gin, tonic, limoen en ijsblokjes.
De Engelsen, Schotten, Welshmen en Noord-Ieren worden samen 'Britten' genoemd. Groot-Brittannië is vooral een geografisch begrip: het is het grootste eiland van de Britse Eilanden en omvat Engeland, Wales en Schotland (dus niet Noord-Ierland).
Niet zo gezond
Nou zal het je misschien niet van je stoel doen vallen, maar een Engels ontbijt is niet echt gezond te noemen. Het is vet door de worstjes, suikerrijk door het witbrood en de witte bonen in tomatensaus en er zit veel zout in (1+1+1 = 3 voor mensen met een prikkelbare darmsyndroom).
Wat is de gemiddelde kosten van de lunch in Centrale Engeland? In Centrale Engeland, een typische fastfoodmaaltijd kost: 7.50 EUR (6.50 GBP) voor een McMeal bij McDonalds of BurgerKing (of vergelijkbare combo-maaltijd), en 2.20 EUR (2.00 GBP) voor een cheeseburger.
'Dinch' is een samentrekking van de woorden diner en lunch. Je kunt het vergelijken met 'brunch', wat een samenvoeging is van ontbijt (breakfast) en lunch. Een dinch is dus eigenlijk de maaltijd die je eet in plaats van de lunch en het diner. Je combineert de twee dus met elkaar.
Dinch is een samentrekking van de woorden diner en lunch, en dat is ook de betekenis ervan: het is de maaltijd die je nuttigt tussen lunch en diner, of eigenlijk in plaats daarvan, op eenzelfde manier als 'brunch' de combinatie is van ontbijt (breakfast) en lunch.
Tussen ontbijt en lunch. Dat werd dus brunch. Tussen lunch en diner heet tegenwoordig drunch. Brunch kennen we allemaal.
Er zijn veel klassieke gerechten die Brits eten vertegenwoordigen, zoals fish & chips, cottage pie, en bangers & mash. Deze eenvoudige, maar smakelijke maaltijden worden traditioneel geserveerd met een verscheidenheid aan groenten en stevige aardappelpuree.
De prijzen in Engeland liggen een stukje lager dan in Nederland. Het prijsverschil met Nederland is gemiddeld -2%. Een aantal voorbeelden zijn: restaurants (5% goedkoper), levensmiddelen (0,5% duurder), geïmporteerd bier in horeca (20% duurder), sigaretten (66% duurder) en openbaar vervoer (4% goedkoper).
chocola {de}
chocolate {znw.}
Engelse drop is een soort snoepgoed dat bestaat uit een mix van verschillende soorten veelkleurige dropjes. De voornaamste ingrediënten zijn suiker, melasse, kokos en anijs. Verder wordt veelal gelatine toegevoegd. Engelse drop werd voor het eerst gefabriceerd in Sheffield, Engeland in 1899, vandaar de naam.
De veelkleurige dropjes worden in Europa en Amerika gegeten en werden voor het eerst gemaakt in de stad Sheffield in Engeland, anno 1899. Dus ja: Engelse drop is écht Engels. Daar noemen ze het 'liquorice allsorts'.
Antwoorden (4) Hagelslag. Want dat kennen ze alleen als taartversiering in heel kleine doosjes. En gewone Nederlandse drop.
