De astronauten zijn lang bezig met het voorbereiden en uitvoeren van wetenschappelijke experimenten. Dat betekent soms dat er overlegd moet worden met wetenschappers op de grond. Verder wordt er ten minste twee uur per dag geoefend. Dat is essentieel om de conditie op peil te houden.
Tijdens het grootste deel van hun tijd in de ruimte is de bemanning druk bezig met het huishouden, reparaties en wetenschappelijke experimenten.
Wat is, wat doet een Astronaut? Je bent een wetenschapper die een ruimteschip bestuurt, de vlucht controleert, eventueel apparatuur repareert en experimenten uitvoert. Je werkt in een 'ruimtestation' waar de zwaartekracht is uitgeschakeld. Je staat in voortdurend contact met de aarde.
Hoewel astronauten volgens NASA elke dag acht uur zouden moeten slapen, lukt dit meestal niet wanneer zij door de ruimte zweven en de normale dag-nacht-cyclus met licht en donker ontbreekt. Uit onderzoek blijkt dan ook dat astronauten meestal 0,5 tot 2,5 uur minder slapen dan op aarde.
Tijdens hun verblijf in het internationale ruimtestation ISS moeten astronauten blijven werken en leven in een omgeving die heel anders is dan hier op aarde. Toch moeten ze zich schoon houden, naar de wc gaan, eten en drinken, en fit en gezond blijven.
Maar hoe zit het dan met de persoonlijke hygiëne in de ruimte? Het antwoord is eenvoudig: astronauten en kosmonauten wassen zich met vochtige handdoeken en sponzen. Niet zo comfortabel? Ruimtereizigers verkiezen deze methode veruit boven de lastige douche.
Ruimtevoedsel kan in blik zitten of in aluminiumfolie zijn gewikkeld. Het kan zijn gevriesdroogd, een laag vochtgehalte hebben, zijn voorgekookt of gedehydrateerd (dan is al het water verwijderd). Als het eten is gedehydrateerd kan het niet worden opgegeten totdat de astronauten er warm water bij doen.
Conclusie. Slaapschuld bouw je op door een gebrek aan (diepe) slaap. Je lichaam heeft de neiging om dit tekort automatisch te compenseren, zonder dat je alle verloren uren slaap moet inhalen om mentaal en fysiek te herstellen. Belangrijk is wel dat je een slaaptekort niet te lang laat opstapelen.
Een astronaut in het ISS (International Space Station) loopt gemiddeld een stralingsdosis van 5 mSv per week op, evenveel als wij op aarde in een heel jaar ontvangen.
Urine bestaat voor het grootste deel uit water, dat door de machine eruit wordt gehaald. Maar in het restant zit ook nog bruikbaar water. Het nieuwe apparaat, dat in 2018 moet worden geïnstalleerd, is ontworpen om dat er ook nog uit te halen. Dan wordt 94 procent van alle plas in het ISS hergebruikt als water.
Veel tijd moet worden besteed aan huishoudelijke klussen, zoals schoonmaak en reparaties. Er zijn drie maaltijden: ontbijt, lunch en avondeten, maar tussendoor is altijd wat te eten of te drinken voorhanden. De astronauten zijn lang bezig met het voorbereiden en uitvoeren van wetenschappelijke experimenten.
Astronauten voeren experimenten uit in microzwaartekracht en bedienen de systemen van het station. Ze activeren en testen nieuwe stationselementen, doen wetenschappelijk onderzoek en fungeren als proefpersonen in wetenschappelijke experimenten.
Bijvoorbeeld op lichamelijk gebied. Zo moeten kandidaten goed kunnen zien, geen hoge bloeddruk hebben en tussen de 1.57 en 1.90 meter groot zijn. Leeftijd maakt niet zo heel veel uit: NASA heeft daar tenminste geen regels voor opgesteld. Wel is het zo dat astronauten over het algemeen tussen de 26 en 46 jaar oud zijn.
Het antwoord luidt: 10 uur, 33 minuten en 38 seconden.
Een astronaut zonder pak zwelt op
Een mens die wordt blootgesteld aan het vacuüm van de ruimte, zal niet meer dan een paar seconden leven, maar ontploft niet. De astronaut zwelt echter wel degelijk merkbaar op, en de ingewanden en organen worden door lichaamsopeningen naar buiten geperst.
"Astronauten blijven nu ongeveer een half jaar in de ruimte. Dat heeft te maken met de houdbaarheid van de Sojoez-capsule. Die moet op een gegeven moment vervangen worden vanwege het slechter worden van de batterijen en de brandstof voor de stuurraketjes."
Je lichaam zal, wegens het gebrek aan zuurstof, immers niet vergaan. Al naargelang de temperatuur waar je mee te maken krijgt zal je stoffelijk overschot bevriezen of mummificeren, en in nagenoeg perfecte staat duizenden jaren door de ruimte dwarrelen.
Een bril of contactlenzen is geen probleem.
Water levert astronauten zuurstof
Het water is met name waardevol omdat er zuurstof uit wordt gemaakt, die de astronauten inademen. Met elektrolyse worden de watermoleculen gesplitst in zuurstof en waterstof. De zuurstof wordt naar de cabinelucht geleid, de waterstof is onbruikbaar en wordt afgevoerd, de ruimte in.
Mensen die een hele nacht wakker blijven presteren nogal altijd beter dan personen die elke nacht minder dan zes uur slapen. Dit hebben wetenschappers van de universiteit van Pennsylvania ontdekt. De wetenschappers lieten proefpersonen twee weken lang vier, zes of acht uur per nacht slapen.
De extra uren die je creëert door 's nachts hooguit 3 à 4 uur te slapen zijn extra waardevol. Het is namelijk geen lastige opgave om deze tijd nuttig te besteden. Omdat je veel vroeger dan normaal bent opgestaan en haast als enige wakker bent, kun je volledig ongestoord je gang gaan.
Volgens de meeste onderzoeken is een powernap van ongeveer 20 minuten het meest effectief. Tijdens deze 20 minuten blijf je in lichtere slaap en hierdoor wordt je ook weer makkelijk wakker. Slaap je langer dan dit, bijvoorbeeld een uur, kom je in je REM-slaap.
Zowel astronautenvoeding als medische voeding zijn zeer voedzaam in kleine hoeveelheden. Met andere woorden; er zitten meer voedingsstoffen in per 100 gram of 100 ml dan het gemiddelde 'normale' voedsel. Ook bevatten beide soorten voeding veel calorieën.
Ze moeten in goede gezondheid zijn, goed kunnen zien en een normale bloeddruk hebben. Ook is het handig als ze een lichaamslengte tussen de 1.70 en 1.80 meter hebben.
Door gewichtloosheid raken organen en systemen ontregeld; botten, spieren en het hart (ook een spier) verzwakken. Eenmaal terug op aarde hebben astronauten daardoor meer kans op botbreuken. Hun hart is soms niet in staat om genoeg bloed naar het hoofd te pompen, met flauwvallen tot gevolg.
