Een paard gaapt vaak om spanning los te laten. Wanneer je bijvoorbeeld het Recuptex deken gebruikt, kan het paard gaan gapen omdat de spieren in zijn lichaam worden ontlast. Andere signalen dat je paard zijn spieren ontlast zijn: kauwen, zuchten, of een ontspannen lichaamshouding. Je paard kan ook gapen door stress.
Paarden gapen net als mensen in verschillende situaties. De gaap van een paard ziet er, afhankelijk van de situatie waarin het paard gaapt, verschillend uit. Na het rusten gapen paarden, meestal rekken ze zich hierbij ook uit. Wanneer een paard pijn in zijn buik heeft, kan hij ook gapen.
Je paard stuurt duidelijke signalen uit
Als je paard in de paddock of in de weide staat, is het altijd een goed teken dat het naar je toe komt gewandeld. Let daarbij ook op de oren en de ogen, want daar kan je veel van aflezen.
Ze doen het meestal als ze staan of liggen te slapen, of dat net hebben gedaan. Je ziet het paard daarbij diep en lang inademen met zijn mond opengesperd, zijn lip naar boven gekruld en zijn oren opzij. Hij kan zijn kaken boven elkaar houden, maar kan ze ook heen en weer bewegen terwijl hij gaapt.
Gedrag en houdingen: veranderingen in gedrag en houdingen die een paard met pijn aan kan nemen zijn: minder bewegen, rusteloos, het hoofd laten hangen, onrustig, proberen te vluchten, rollen, met een hoef over de grond schrapen of een stijve houding aannemen.
Veel paardeneigenaren merken dat het paard hun emoties en stemmingen haarfijn aanvoelt. Dat kan positief zijn: als de verzorger zich verdrietig voelt, zal het paard zachtaardiger reageren. Maar helaas gebeurt het vaak op een negatieve manier. De verzorger is wat gestrest, waardoor het paard juist tegendraads reageert.
van de Paardenkliniek aan de Universiteit Utrecht kunnen paarden mensen inderdaad herkennen: “Op basis van bijvoorbeeld de stem, de geur of het gezicht kunnen paarden mensen identificeren.
Uiteraard staat een ongelukkig paard er niet alleen stijfjes bij, vertoont het soms ook specifiek gedrag. Ongelukkige paarden zijn vaak lusteloos en ongeïnteresseerd. Ze vertonen dikwijls stereotiep gedrag – zoals weven, kribbebijten, luchtzuigen, schrapen, schudden met hun hoofd – en kunnen agressief zijn.
Je laat het paard je hand targetten op hoofdhoogte. Als dat goed gaat breng je deze steeds dichter bij je wang, totdat je de hand tegen je wang aanduwt. Uiteindelijk haal je je hand weg, wijs je naar je wang en zeg je het signaalwoord "Kusje" of "Lik".
De meeste mensen denken dat een paard lacht, als hij/zij zijn bovenlip krult en zijn tanden ontbloot; het lijkt op een brede grijns. Eigenlijk lachen paarden niet, het is een reactie die te maken heeft met de geuren. Het paard registreert alleen de geuren die via de lucht naar zijn klieren stromen.
Het paard likt en bijt zachtjes in je handen
Misschien wil het paard gewoon een snoepje van je. Maar het kan soms ook duiden op iets wat speelt bij jou, bijvoorbeeld als je vingers gevouwen zijn en het paard iets harder gaat bijten in je vingers.
Een hele goeie plek, is de plek vlak achter de schoft, daar waar het zadel zou liggen. Het is de plek waar paarden elkaar 'groomen' (=elkaar zachtjes kroelen en masseren met de voortanden en lippen), uiteraard alleen als ze elkaar leuk vinden.
Deze hinnik hoor je bijvoorbeeld wanneer alle paarden uit een kudde vertrekken, maar één paard achterblijft. Het paard laat dan via de waarschuwingsroep weten dat hij vergeten is.
Je paard vertraagt uit zichzelf in het tempo. Je paard reageert minder goed op je hulpen. Het paard heeft moeite met het rijden van overgangen.
Paarden (wilde of gedomesticeerde) zullen alleen maar gaan liggen als ze zich veilig genoeg voelen, ook in hun groep. Als ze neerliggen en er komt een paard of een ander dier waar ze zich niet veilig bij voelen of vertrouwd mee zijn, dan zullen ze opstaan.
Paarden zijn sociale dieren en kunnen de aanwezigheid van andere paarden en mensen waarderen. Er is bewijs dat paarden emoties kunnen ervaren en herinneringen kunnen maken, daarom is het mogelijk dat een paard iemand of iets kan missen met wie of waarmee het een hechte band heeft.
Paarden die elkaar begroeten, zullen vaak gaan flemen. Ze trekken dan de bovenlip op, zodat hun geurklieren de geur van de ander goed op kunnen vangen. Ze bepalen hiermee ook wie de baas is en zullen elkaar de volgende keer goed kunnen herkennen.
Het links opstijgen stamt uit de tijd dat het paard in het leger werd gebruikt. De meeste mensen zijn rechtshandig en droegen hun zwaard dus links om het snel te kunnen gebruiken. Wanneer je een zwaard links draagt kun je niet aan de rechterkant van het paard opstijgen: het zwaard zit dan immers in de weg.
Valk is ervan overtuigd dat het door het trauma komt, maar wat we weten is dat paarden zelf tranen kunnen produceren uit de traanklieren bij hun ogen. Tranen zijn voor paarden nodig om het hoornvlies vochtig te houden. Zonder tranen, droogt het hoornvlies uit en kunnen er ontstekingen ontstaan.
Paard verveelt zich in de wei
In de wei komt verveling veel minder voor, maar kan het er zeker zijn. Vooral als je paard alleen in de wei staat en er weinig te eten is, kan je paard zich gaan vervelen. Al zal dit voornamelijk voor komen in een (zand)paddock.
Roelfsema antwoordt ook op die vraag bevestigend: “Veel onderzoek is daar niet naar gedaan, maar wat we wel weten is dat paarden in elk geval na acht maanden nog personen herkennen aan hun stemgeluid, geur en gezicht.
Paarden verstaan ons mensen niet, maar begrijpen ons zeer zeker. Dat blijkt uit wetenschappelijk onderzoek. De dieren zijn in staat om subtiele oog- en lichaamsbewegingen op te vangen en te 'vertalen'. Helaas houdt het daar dan ook wel met op: echt communiceren lijkt onmogelijk.
onverwachte bewegingen vinden vinden paarden ook niet leuk als paarden heel braaf zijn ze al gewend maar als je zeg maar let op dat andere paard zeg maar ineens zo doet dan. schrikken ze er gewoon van of als je ineens. achter een paard lang loopt of zoiets.
Als tegen iemand wordt gezegd dat hij een gegeven paard niet in de bek moet kijken, betekent dit dat hij niet zo kritisch moet zijn over iets wat hij cadeau heeft gekregen.