- Een konijn communiceert met zijn lijf. Met het duwen met de neus en poten, of soms zachtjes bijten, laat hij weten dat hij iets van u wil. Dit kan door frustratie escaleren in extremer gedrag zoals graven en bijten. - Een eenzaam konijn wordt soms hyperactief of boos.
Waarschuwen of aandacht trekken
Hij bijt niet hard, maar doet dit als waarschuwing: 'Weg die voet, ik moet er langs! ' Een konijn kan ook (zacht) bijten om aandacht te trekken, bijvoorbeeld als je ophoudt met aaien. Door even kort te bijten vraagt hij of je door wilt gaan.
Een konijn bijt niet omdat hij dat leuk vindt of omdat hij 'vals' is, maar omdat hij iets duidelijk wil maken. Vaak komt het voort uit angst en spanning. Dat is ook voor het konijn zelf niet leuk! Als u een al wat ouder konijn in huis heeft genomen, weet u bovendien niet wat het dier heeft meegemaakt.
Naast dat het bijten lastig is tijdens de verzorging, kan dit gedrag een signaal zijn dat je konijn niet lekker in zijn vel zit. Wanneer je konijn bijt is dat dus altijd een reden om na te gaan waar hij op dat moment behoefte aan heeft, en hoe je zijn leven zou kunnen verbeteren.
Een konijn kan om verschillende redenen bijten. Vaak is het omdat hij bang is en niet kan vluchten. Het kan ook zijn dat hij zijn territorium verdedigt of dat hij pijn heeft. Ook kan het zijn dat hij je aandacht wil trekken of je probeert te waarschuwen.
Geluidjes omdat je konijn bang of boos is
Konijnen stampen met de achterpoten op de grond. Dit doen ze door andere konijnen te waarschuwen voor gevaar. Ze kunnen aangeven bang of boos te zijn of het ergens niet mee eens zijn.
Leid je konijnen af
De beste manier om konijnen iets af te leren is door ze af te leiden en ze de slechte gewoonte te laten vergeten. Bijvoorbeeld: konijnen die op de bank springen en daar gaan plassen, moeten belet worden op de bank te springen. Dit lukt door de bank bijvoorbeeld een tijd lang te barricaderen.
Tijd om te wennen
Zet de kooi op een rustige plaats in huis. Laat je konijn eerst aan alle geluiden en mensen om hem heen wennen, terwijl hij in de kooi blijft. Praat tegen hem en geef hem door de tralies heen zijn eigen voer of wat lekkers. Pas als hij wat meer gewend is, kun je het dier in een ren laten lopen.
Zo'n sprongetjes heten 'binkies' en je kan ze terecht vreugdesprongen noemen. Jawel, konijnen springen letterlijk van vreugde een gat in de lucht! Wil je je konijn altijd zo gelukkig houden, zorg dan dat je hem genoeg uitdagingen geeft.
Likken en aaien
Als een konijn de mens likt, is dat een teken dat het konijn hem/haar aardig vindt. Als het konijn zijn kop onder de hand legt wil het konijn daar geaaid worden zoals konijnen dat bij elkaar doen. Met één vinger over het kopje en vooral de oren voldoet uitstekend.
Een blij konijn
Jouw konijn kan ook met zijn voorpootjes gestrekt liggen en tegelijkertijd zijn achterpootjes naar de zijkant leggen. Het konijn kan tevens compleet uitgestrekt liggen met zijn voorpootjes naar voren en achterpootjes naar achteren.
In de eerste plaats denken we dan vooral aan angst en blijdschap, maar een konijn kan ook boosheid, verdriet (zoals bij het verlies van een maatje) en zelfs jaloezie voelen.
Als u twee konijnen samen houdt (konijnen hebben altijd een maatje nodig) zullen ze elkaar likken en wassen als een teken van liefde en affectie. Als een konijn u graag mag, dan zal hij of zij u of uw kleding misschien likken of zachtjes aan uw vinger knabbelen.
Doordat de oren een groot oppervlak hebben, kunnen ze geluidsgolven goed opvangen, wat nog wordt versterkt door de trechtervorm. Wetenschappelijk onderzoek heeft bewezen dat konijnen zowel zeer hoge als zeer lage tonen horen.
Vooral konijnen kunnen, net zoals wij mensen, rouwen – en ze kunnen in die tijd vaak stiller zijn dan normaal. Zij moeten – net als wij – het verlies van hun maatje verwerken.
De meeste konijnen worden het liefst geaaid op hun kop en rug of in de nek. Op de buik of aan de staart vinden de meeste konijnen minder prettig. Geef het konijn altijd de mogelijkheid om bij je weg te lopen. Een konijn dat geen vluchtmogelijkheid heeft zal zich gestresst voelen.
Speelgoed in de vorm van takken om aan te knagen, een buis om doorheen te gaan, een grote kei of boomstronk om op te zitten zijn een paar voorbeelden van dingen die je konijn stimuleren en zijn onderzoekingsdrang prikkelen. Konijnen voelen zich pas prettig als ze gezelschap hebben.
Begin tegen je konijn te praten, begin met rustige bewegingen. Benoem de dingen die je doet, gebruik telkens dezelfde woorden zodat je konijn weet wat hij kan verwachten. Is je konijn goed aan je gewend, steek dan een hand uit en laat hem snuffelen. Misschien wil hij zelfs wel iets lekkers aannemen uit je hand.
Het kan voorkomen dat konijnen of knaagdieren aan het tralies van de kooi of het hout van het hok knagen. Dit kan een teken van verveling of simpelweg de knaagbehoefte zijn. Probeer de leefomgeving zo interessant mogelijk te maken om te ontdekken. Zorg voor voldoende ruimte, knaagspeeltjes en ontdekkingsmogelijkheden.
Op schoot zitten en knuffelen kan zorgen voor gezelligheid en helpen om bijvoorbeeld je konijn, cavia of hamster tam te maken. Ga naast je konijn of knaagdier zitten. Zorg voor een lekkere beloning in jouw hand of op je schoot. Laat je knager weten dat je iets lekkers hebt, en laat het neusje het werk doen.
Konijnen hebben klieren onder hun kin en doen dit om objecten of mensen te markeren. Gelukkig kunnen mensen deze geur niet ruiken. Je hoeft zich dus geen zorgen te maken over vieze geurtjes in huis. Het markeren is vooral iets wat mannetjes vaak doen.
6) Konijnen communiceren veel met lichaamstaal
Ze kunnen boos zijn, gespannen, bang, gestresst, vrolijk, verdrietig: net als wij!
- Wanneer een konijn eenzaam is, kan hij ook zijn eigen vacht kaal gaan plukken of zich uit verveling gaan overeten. - Wanneer ze zich in een fase van depressie bevinden, is het nog moeilijk om contact te krijgen met het konijn, hij zal zich verstoppen of terugtrekken.
Konijnen en emoties
Met dank aan Bugs Bunny, Nijntje, Stampertje en al die andere schattige tekenfilmkonijnen! En dat is niet helemaal onterecht, want uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat onze langorige huisdieren wel degelijk een brede waaier aan emoties ervaren en die ook kunnen uiten.
