Waarom droogzetten? Droogzetten betekent eigenlijk niets anders dan een tijdelijke lactatie stop. In de periode waarin de koe geen melk geeft, kan het uier herstellen en zich voorbereiden op een nieuwe lactatie. Het is belangrijk om eventuele bestaande infecties van het uier te behandelen met antibiotica.
De streefduur is 42 dagen (6 weken), maar een koe moet minimaal 35 dagen droog staan voor goed herstel van het uierweefsel en een goede opstart van de melkproductie na het afkalven. Momenteel zien we de nodige bedrijven die persistente koeien langer doormelken waardoor ze korter dan 35 dagen droog staan.
"Selectief droogzetten" bestaat erin enkel de geïnfecteerde dieren (en dan vooral deze geïnfecteerd met een schadelijke kiem) op het moment van droogzetten met langwerkende antibiotica te behandelen.
Wanneer een koe gekalfd heeft, begint ze melk te geven. Dit doet ze zo'n 350 dagen lang en daarna mag ze zo'n 45 dagen in droogstand. Om vervolgens terug te kalven en een nieuwe lactatie te beginnen.
Koeien plassen wel vijftien liter per dag. Dat komt allemaal onder een rooster in de stallen terecht. Als het daar mengt met koeienpoep, komt ammoniak vrij. Die stof is schadelijk voor het milieu.
Een melkkoe geeft gemiddeld 27 liter melk per dag of zo'n 8000 liter per jaar. Omdat de melkproductie in de tijd afneemt, wordt de koe elk jaar opnieuw geïnsemineerd. Elk jaar start dus een nieuwe dracht met een nieuw kalf en een nieuwe melkcyclus.
Droogstand is de periode dat er door koeien geen melk geproduceerd wordt. Bij koeien is in de melkveehouderij de tijd tussen melk geven en opnieuw afkalven een periode van zes weken.
Ze drinken er dagelijks 5 tot meer dan 150 liter van, en dit afhankelijk van hun leeftijd, het productieniveau, de samenstelling van het rantsoen, de omgevingstemperatuur, en de relatieve luchtvochtigheid.
Likken voor vrede
Daaruit leerden ze dat 'grooming', elkaars vacht verzorgen door eraan te likken, een belangrijk onderdeel is van de relaties tussen runderen. Grooming valt moeilijk te vertalen naar het Nederlands, maar het doel van het gedrag is gelijkaardig aan vlooien bij apen: de onderlinge band versterken.
Koeien gaan bijna altijd naar buiten, ze kunnen namelijk goed tegen regen en kou. Op een biologische boerderij willen we koeien zo lang mogelijk in de wei laten lopen.
Koeien kunnen goed tegen de kou als ze: voldoende te eten hebben. voldoende te drinken hebben. en een droge, tochtvrije schuilplaats hebben.
Een koe ligt veel - zo'n tien tot vijftien uur per dag is ze aan het herkauwen, rusten, dommelen - maar ze slaapt slechts drie uur per dag en daarvan is ze een uur tot anderhalf uur in een diepe slaap, de zogeheten REM-slaap (1).
Koeien die hittestress ervaren, hebben elke dag gemiddeld 40 liter plus vier keer hun melkproductie aan drinkwater nodig. Het grootste risico is dus dat er onvoldoende water beschikbaar is voor alle koeien.
Van één volwassen koe kunnen 2500 mensen van eten en van een kalf ongeveer 1500 mensen.
Melk is voor 88% water, een koe bestaat voor 2/3de uit water en voor elke liter melk productie moet zij 4 liter water drinken. Water is belangrijk voor de koe! Zó zorgt u dat uw koeien voldoende drinken!
Het gedrag van de koe vertelt of ze gaat kalven. Het opzwellen van de uierklieren, het verslappen van de bekkenbanden – te zien en te voelen naast de staart – maar ook een daling van de lichaamstemperatuur geven een naderende geboorte aan. Wanneer de vliezen breken, is de geboorte dichtbij.
Koeien kunnen dingen heel goed onthouden. De koeien weten precies wanneer het lente is en ze weer naar buiten mogen. Ze zien de boer wat draadjes verzetten, het looppad vrijmaken en ze weten 'We gaan naar buiten! '.
Het is maar dat u het weet: koeien zeggen geen boe. Ze loeien, en wel op verschillende manieren. Van een zacht 'humm' tot een luidkeels 'mmmhoe'. Koeienkenner en kunstenaar Marleen Felius schrijft erover in haar nieuwe boek Koe.nl.
Wat gebeurt er als je koeien lang niet niet melkt? Als de koe haar melk niet meer kwijtraakt, maakt het dier eerst nog wel een tijdje melk aan. Hierdoor neemt de druk op de uier toe. Dit is erg pijnlijk voor de koe, en er kunnen ontstekingen in de uier ontstaan.
Een koe kan van nature wel twintig jaar oud worden. In de vee-industrie niet: daar gaan melkkoeien bij verminderde vruchtbaarheid, een lagere melkproductie of toenemende gezondheidsproblemen al op jonge leeftijd naar het slachthuis. Gemiddeld zijn ze dan slechts zes jaar oud.
Janskruid, rode klaver, stinkende gouwe, veldzuring, vingerhoedskruid, waterscheerling, wolfsmelk en zwarte nachtschade kunnen gezondheidsklachten bij runderen veroorzaken. Overigens eten koeien niet of nauwelijks giftige planten. Alleen als er te weinig voer is, gaan ze ervan eten.
De stier en de koe zijn namelijk dezelfde dier. Ze zijn allebei runden. De mannelijke vorm noemen we een stier en de vrouwelijke vorm noemen we een koe.
Reken op meer dan 500 euro voor een koe. Jonge stieren zijn vaak goedkoper, reken hier de castratiekosten nog bij. Daarnaast zijn er uiteraard nog heel wat andere kosten: een weide, een stal, het stro, het voer en de dierenarts kosten geld. Een halve hectare weide huren kost ongeveer 800 euro per jaar.
Over het algemeen is jongvee eigenlijk al het vee dat nog geen koe is: vee dat nog niet gekalfd heeft. Jongvee vanaf een jaar oud wordt een pink genoemd. Jongvee vanaf zo'n vijftien maand, de leeftijd waarop ze gedekt of geïnsemineerd worden, wordt een vaars genoemd.
