In Nederland wordt er geen drinkwater uit zeewater gewonnen. De energie-intensieve ontzilting van zeewater kan hier niet concurreren met de gebruikelijke winning van drinkwater uit zoet oppervlakte- en grondwater.
Ondanks de beschikbare technologie produceren we in Nederland geen drinkwater uit zeewater. Terwijl dat in andere delen van de wereld, zoals Noord-Amerika en het Midden-Oosten, wel gebeurt.
Destillatie is dé klassieke methode voor ontzil- ting. Men laat zeewater verdampen onder lage druk en hoge temperatuur. Opgeloste stoffen zoals zouten blijven achter en de waterdamp wordt opgevangen als gezuiverd water.
Zeewater bevat diverse zouten in opgeloste toestand en is daarmee ongeschikt als drinkwater.
Zo zegt hoogleraar watermanagement Kees van Leeuwen van Universiteit Utrecht dat het duur is om oceaanwater te ontzilten. En dat de benodigde materialen niet duurzaam zijn, waardoor een gedeelte van het effect weer wordt opgeheven. Reinoud Feenstra: ,,Het kost tussen de 1 en 2 euro per 1.000 liter water.
Zeewater verdampt onder lage druk en hoge temperatuur. Opgeloste stoffen als zouten blijven achter en de waterdamp wordt opgevangen als gezuiverd water. Dat kan op verschillende manieren. Bij multi-stage flash destillatie (MSF) wordt het zeewater door stadia met telkens een lagere druk gevoerd.
Omdat de totale hoeveelheid water op aarde niet verandert, kan het water dus nooit opraken. Dat is anders dan bij olie of gas dat in de aardbodem zit.
Wanneer je zout zeewater drinkt, is het lichaam niet meer in staat om het zout uit het lichaam te spoelen. Door dit proces verlies je kostbare vloeistoffen en word je nog meer gedehydrateerd! Je spieren zullen verschrompelen, je krijgt hartritmestoornissen en je zal uiteindelijk sterven van uitdroging.
Er zijn twee standaardmanieren om dat water te ontzouten. De eerste is zeewater koken en het verdampte, zuivere water verzamelen. De tweede is zeewater pompen door membranen die het zout eruittrekken. In het Midden-Oosten is het koken van zeewater goedkoper.
Oftewel destillatie is een manier om o.a. zeewater en urine drinkbaar te maken. Door het zeewater te koken en de damp op te vangen zorg je ervoor dat de residuen uit het water verdwijnen. Houd er rekening mee dat het binnenste kopje vuil kan zijn waardoor je twee keer moet destilleren.
Dus, in 2040 kunnen we nog steeds lekker, gezond en voldoende drinkwater leveren. Maar dat vraagt van ons allemaal wel goede zorg voor natuur en milieu. Van de 47 miljard liter drinkwater winnen we zeven miljard uit oppervlaktewater van de Drentsche Aa. Ruim 200.000 Groningers ontvangen dit elke dag uit de kraan.
De Britse onderzoekers hebben een oplossing bedacht. Zij ontwikkelden een zeef van grafeenoxide om het zout uit zeewater te filteren. Daarmee kan zeewater wel worden omgezet in drinkbaar water. De onderzoekers publiceerden hierover deze week een artikel in het tijdschrift Nature Nanotechnology.
Hoewel grondwater door beschermende kleilagen vaak geen chemische verontreinigingen bevat, kunnen er wel te grote hoeveelheden ijzer of zout inzitten. Zelf opgepompt grondwater is dan ook niet zomaar geschikt om te drinken en mag bovendien wettelijk niet aan anderen worden geschonken.
Voordelen van zeewater voor het lichaam
Het is een goede natuurlijke peeling: zeewater verwijdert dode huidcellen. Bovendien gaan bepaalde mineralen die in zeewater worden aangetroffen, veroudering van cellen tegen. Het selenium, zink en silicium dat in zeewater wordt aangetroffen, stimuleert het immuunsysteem.
De eenvoudigste manier is door destillatie. Je neem zout water uit de zee, kookt het en de waterdamp condenseert op een kouder oppervlak, zodat je het zoete water kunt verzamelen. Dit werkt, maar vereist grote installaties en is niet erg energie-efficiënt.
Een effectieve en veilige manier om water veilig te kunnen drinken is door het te koken. Door water ongeveer 5-10 minuten laat koken worden bacteriën, protozoa en virussen gedood. Deze methode kost wel meer tijd omdat u eerst een vuur moet maken (outdoor) en u een pan of beker nodig hebt waarin u kunt koken.
In elke liter zeewater zit ongeveer 35 gram zout, dat is vergelijkbaar met 3 afgestreken eetlepels keukenzout. En de zee smaakt ook zout, zoals iedereen weet die wel eens een flinke slok heeft binnengekregen. Dat zout in het zeewater komt van rivieren die in de zee uitmonden.
Regenwater gebruiken om van te drinken, te koken, te douchen of te baden? Dat raden we ten zeerste af. Regenwater kan besmet zijn met bacteriën. Het water dat je hiervoor gebruikt, moet voldoen aan de wettelijke normen voor drinkwater.
Drink geen water uit bergbeekjes, rivieren of meren
Hier kunnen namelijk bacteriën, virussen of micro-organismen in zitten, en die kunnen ons ziek maken.
We weten het allemaal: zeewater smaakt zout. Dat komt doordat in elke liter zout zeewater ongeveer 35 gram zout zit. Maar hoe komt dit in zee terecht? Zout zit overal in gesteente en als hier regenwater langs stroomt, neemt het hele kleine hoeveelheden zout op.
“Zeewater is een sterke zoutoplossing. Als je er te veel van drinkt, raakt je waterhuishouding overhoop. Je droogt uit en zal (veel) water moeten drinken om dat effect te compenseren. Eén slokje zal het niet oplossen”, zegt hij.
Zeewater heeft een gemiddelde zoutheid van 3,5%. Dat betekent dat er 35 gram zout zit in elke liter zeewater. Zeewater is echter niet overal even zout. In de Baltische Zee is het water het minst zout en in de Dode Zee is het water zo zout dat je erop kunt drijven.
Bovendien lijkt het water minder helder omdat je de bodem niet makkelijk kunt zien. Maar vergis je niet, het zeewater langs de Nederlandse kust is van hoge kwaliteit. Onze Noordzee behoort tot de schoonste en veiligste zeeën ter wereld.
Zeewater zelf is rijk aan zuurstof met concentraties van andere zeewater elementen, zoals kalium, calcium, magnesium en chloor, die vergelijkbaar zijn met de concentraties in ons eigen bloed. In zeewier zijn er meer dan negentig bekende voedingsstoffen aangetroffen. Wat zeewater zo belangrijk maakt voor zeewier?
Er zijn diverse processen om zeewater te ontzilten, die alle gebaseerd zijn op hetzij destillatie, hetzij omgekeerde osmose: Destillatie is de meest gebruikte techniek voor zeewaterontzilting.
