Het advies geldt om te verhitten tot een kerntemperatuur van 50 tot 60 °C. Vanaf 61 graden Celsius zijn alle bacteriën in de eiwitten dood en zou een restaurantkeuken 'safe' moeten zitten. Het Voedingscentrum raad mensen sowieso af om rauw vlees van wild, bijvoorbeeld verwerkt in een carpaccio of tartaar, te eten.
Doordat herten veel lopen, is het vlees goed doorbloed. Hertenvlees is daardoor donkerrood van kleur en smaakt intenser dan ree. Het heeft een houtachtige smaak. Sommige mensen omschrijven hertenvlees als rundvlees met een lichte wildsmaak.
Ree behoort tot het meest edele wild en word veel gebruikt rond de feestdagen. Een ree mag je niet verwarren met hert. Herten zijn groter en zwaarder en het vlees van een hert is ook grover en smaakt wilder dan het malse sappige vlees van de ree.
Hoe smaakt Hert? Hertenvlees is mager, heeft een unieke bijna fruitige of houtachtige smaak en is rijk aan ijzer, fosfor en vitaminen. Daarnaast is hertenvlees licht verteerbaar en heeft het een mildere maar rijke smaak vergeleken met andere wildsoorten.
Is hertenvlees gezond? De natuurlijke voeding van herten zorgt ervoor dat het hertenvlees ontzettend zuiver én voedzaam is. Het is zeer rijk aan vitamine B6 en B12, omega 3 vetzuren, eiwitten en bevat in vergelijking tot rundvlees, aanzienlijk minder verzadigde vetten, minder calorieën en meer ijzer en zink.
Alleen bij reeën noem je het mannetje een bok en een vrouwtje een geit. Het vrouwtje heet bij damherten en edelherten een hinde. De jonge hertjes noem je kalfjes, net als bij koeien. Ze worden met witte stippels geboren en drinken melk bij hun moeder.
Brood, eierschalen en mandarijnenschillen: 'Niet voeren, herten worden er ziek van' Bij de hertenkamp in Vianen zijn borden neergezet om bezoekers op te roepen de dieren niet te voeren met brood.
Je herkent een edelhert aan:
korte staart (12-15cm) geelbruine spiegel op het achterwerk. mannelijke herten hebben een kop-romplengte van 180 à 210 cm, een schouderhoogte van 105 à 125 cm en gewicht van 95 tot 160 kg.
Halal wild
De overige wilde jachtdieren dienen van reine oorsprong te zijn en geen schade te kunnen brengen aan de gezondheid van de mens. Wanneer zij hier aan voldoen, zijn ze halal. Voorbeelden van wild dat halal is, zijn: hazen, konijnen en herten.
Onder rood vlees valt vlees van runderen, varkens, schapen, geiten en andere zoogdieren, zoals herten en ander wild.
Door de grote hoeveelheid mineralen, sporenelementen en vitaminen is wild een gezond voedingsmiddel. De vezels van wild zijn zachter dan die van slachtvee en het vlees bevat ook minder vet. Door het voedingspatroon van wild bevat het vlees een hoger gehalte aan onverzadigde vetten en omega-3-vetzuren.
Voor kip en vlees zoals gehakt, hamburgers en worst geldt: verhit het door en door voordat je het opeet. Daarmee voorkom je een voedselinfectie. Een uitzondering: vlees uit 1 stuk van runderen en varkens (varkenshaas, biefstuk, rosbief) kun je rosé eten. Maar ook bij dit vlees is doorbakken de meest veilige keuze.
Rauw vlees kan besmet zijn met ziekmakende bacteriën, zoals salmonella of E. coli. Ook parasieten zoals Toxoplasma gondii kunnen in rauw vlees voorkomen. Deze zijn vooral gevaarlijk voor zwangere vrouwen.
De eenden, herten en konijnen die er in de schappen liggen onder de noemer 'culinair wild', zijn gefokt in stallen en niet geschoten door jagers. Ook bij veel andere supermarkten, zoals Jumbo en Lidl, is wild niet altijd wild. Vooral als je eend of konijn koopt, is de kans groot dat het kweekvlees betreft.
Het hert kan zelf voor de optimale doorstroming van het voedsel door de maag zorgen. Browser zijn slechts beperkt in staat om cellulose te verteren en eten voornamelijk cellulose-armvoedsel zoals bladeren van bomen en struiken en kruiden. Hun pens is klein en de doorstroomsnelheid van het voedsel is hoog.
Als je toch een wild dier aanrijdt, ben je verplicht de politie te bellen. Doorrijden is strafbaar. De politie regelt vervolgens dat een faunabeheerder het gewonde dier opspoort of het dode dier opruimt. Je mag het aangereden wild nooit naar huis meenemen of aan iemand anders geven.
De ree hoort tot het meest edele wild. Ree mag je niet verwarren met hert. Een hert is beduidend groter en zwaarder dan een ree, het wordt zo groot als een paard, tot 1.40 meter. Reeën worden niet groter dan een hond, zo'n 70 cm hoog.
Een mannetjes ree heet bok, een vrouwtje geit, een jong een reekalf en een groep een sprong. Gemeenschappelijke kenmerken van herten zijn dat de mannetjesdieren (behalve rendieren) een gewei dragen dat jaarlijks wordt afgeworpen en opnieuw en groter aangroeit. Ook zijn het herkauwers.
Vrouwtjes zijn na zestien maanden geslachtsrijp, mannetjes na 7-14 maanden. Jonge mannetjes hebben weinig kans zich voort te planten, aangezien ze nog niet sterk genoeg zijn om een lek te veroveren. Een hinde kan 16 jaar oud worden, een hert 8 tot 10 jaar. In gevangenschap zelfs twintig jaar.
Hertenbiefstuk is het haasje van het hert. De hertenbiefstuk wordt gesneden uit de rug van het hert ook wel de lende genoemd. Het is het meest malse stukje vlees van het hert omdat het een “niet-werkende-spier” is. Dit betekent dat de spier weinig gebruikt wordt bij activiteit.
Hertenbiefstuk is erg gezond vlees met een laag vetgehalte. Hertenbiefstuk zit vol met ijzer, eiwitten en omega 3 vetzuren. Het vlees heeft een milde maar rijke smaak. Het is supermals, dit komt omdat er geen werkende spieren in dit deel van de rug zitten.
Vlees van wilde herten is dan ook vaak ontgoochelend. Daardoor denken veel mensen dat hertenvlees taai is, en dat is nu net iets wat bij het hoevegeproduceerde vlees van jonge dieren nooit het geval is. Ook laat de handel het vlees van bejaagde herten vaak (te) lang besterven opdat het malser zou worden.
