Slijmprop. In de laatste weken van de zwangerschap kun je de slijmprop verliezen. Je kunt in 1 keer een grotere hoeveelheid wit/geel/groen (draderig) slijm verliezen, maar het kan ook zijn dat je meermaals beetjes verliest. In de slijmprop zit vaak wat bloed, meestal oud bruin, maar soms ook een beetje helderrood.
Vaak is het wittig, maar het kan ook wat gemengd zijn met bloed en hierdoor wat rood/rozig gekleurd zijn. Donkerbruine aders in het slijm is ook vrij normaal, dat is oud bloed wat met het slijm vermengt is. Het verlies van de slijmprop kan gepaard gaan met wat helderrood bloedverlies afkomstig van de baarmoedermond.
Sommige vrouwen schrikken een beetje als ze plots de slijmprop eruit zien komen. Het is een stukje dik en taai slijm, wat qua structuur een beetje lijkt op snot. Deze samenhangende, taaie massa wordt gevormd door het hormoon progesteron dat zich verzamelt in de baarmoedermond.
Start van de weeën
Wanneer je de slijmprop verliest, is dat een teken dat het lichaam zich klaarmaakt voor de weeën, maar het betekent niet dat je nu snel gaat bevallen. Soms duurt dat nog dagen, maar soms gaat het ook sneller. Daarom is het niet nodig om de verloskundige hierover te bellen.
Vruchtwater. Als de afscheiding helder van kleur is (eventueel met witte vlokjes), niet plakkerig en een apart, zoetig luchtje heeft, betekent dit dat je wat vruchtwater verliest. Zolang het bij een klein beetje blijft, is dat niet alarmerend.
Gelige of grijswitte afscheiding door bacteriële vaginose
Je vagina heeft een bepaalde zuurgraad. Zodra het zure milieu uit evenwicht raakt, krijgen bacteriën de kans om te groeien. Je herkent bacteriële vaginose meestal aan grijswitte of gelige afscheiding. Het gaat soms gepaard met gasbelletjes.
Meestal is vruchtwater doorzichtig of lichtroze met eventueel witte vlokjes. Als het kindje in het vruchtwater gepoept heeft, is het vruchtwater geel, groen of bruin van kleur.
De baarmoedermond is tijdens de zwangerschap afgesloten door een slijmprop. Deze prop kan samen met wat bloed aan het einde van de zwangerschap loslaten. Als je de slijmprop verliest, hoeft dit niet te betekenen dat je gaat bevallen. Sommige vrouwen verliezen de slijmprop pas als de weeën begonnen zijn.
De baarmoederhals wordt week, er ontstaat soms al wat ontsluiting en waardoor je je slijmprop verliest,die in de baarmoederhals zit. Ben je zwanger van je tweede of derde kindje, dan kan dit gerommel zomaar voor 3 cm ontsluiting zorgen!
Je kunt je grieperig of vaag gaan voelen. Ook kun je te maken krijgen met diarree, zuurbranden, misselijkheid door begin bevalling en overgeven. daarnaast kan diarree een teken zijn voor het begin van een bevalling. Last hebben van zware rugpijn is ook een symptoom van een naderende bevalling.
De baarmoederhals wordt week, er ontstaat soms al wat ontsluiting waardoor je je slijmprop kunt verliezen,die in de baarmoederhals zit. Ben je zwanger van je tweede of derde kindje, dan kan dit gerommel zomaar voor 3 cm ontsluiting zorgen.
Soms verlies je tijdens de periode van voorweeën je slijmprop, een vaak heldere hoeveelheid dik slijm. Hier kan ook een spoortje bloed bij zitten. Je hoeft ons niet te bellen als je je slijmprop verloren bent. Het duurt soms nog dagen totdat de bevalling echt doorzet.
Het voelt alsof je onbedoeld urine verliest. Het verschil is dat je vruchtwater, in tegenstelling tot urine, niet kunt ophouden en dat het steeds een beetje blijft lopen. Bovendien ruikt vruchtwater zoetig en is het meestal kleurloos.
De slijmprop is een paar centimeter groot en kan er uit zien als een heldere, wittige prop met soms wat rode of bruine sliertjes er doorheen. Dit is meestal wat vers of oud bloed afkomstig van de baarmoedermond. Als je de slijmprop verliest betekent dat niet automatisch dat de bevalling in gang wordt gezet.
Je voelt ze als een pijnlijke kramp door je hele bekkengebied. De een voelt ze meer in de buik, de ander in de rug. Sommige vrouwen voelen ze (ook) in hun benen. De weeën worden krachtiger en pijnlijker naarmate de ontsluiting vordert.
Hoe voelt een wee? Heel precies is het niet te omschrijven, omdat ze voor iedereen anders voelen. Maar een wee kun je misschien nog wel het beste vergelijken met heftige menstruatiepijn. Je voelt die pijn in je onderbuik of vagina, maar er zijn ook weeën die uitstralen naar je rug of benen.
De slijmprop kan in één keer loskomen, maar ook in stukjes. In dat laatste geval merken vrouwen niet eens op dat ze deze slijmprop zijn verloren. Als je de slijmprop verliest kun je ook wat helderrood bloedverlies hebben. Dit is afkomstig uit de baarmoedermond.
Als je dat soort weeën hebt vordert de ontsluiting gemiddeld met 1 centimeter per uur. Maar vaak pas als de eerste 4 centimeter al behaald zijn. De eerste 4 centimeter zijn bij een eerste kindje heel onvoorspelbaar. Soms duurt het dagen, soms is het in een paar uurtjes gepiept.
Vóór 3 cm ontsluiting kan de ontsluiting dagen of weken duren. Dit is niet bijzonder verontrustend. Het is heel goed mogelijk dat de baarmoederhals bij 35 weken amenorroe iets tot 1 vinger opengaat en dan besluit helemaal niet meer te bewegen tot 37 weken amenorroe.
Om ontsluiting te krijgen heb je krampen/weeën nodig. Dat heeft voornamelijk met hormonen te maken in plaats van met bewegen. Het is wel zo dat als je eenmaal krampen/weeën hebt, het supergoed is om te blijven bewegen omdat het ervoor kan zorgen dat de ontsluiting daardoor sneller verloopt.
Voorweeën kunnen wel pijnlijk zijn, maar komen onregelmatig en zijn kort van duur. Ze zijn belangrijk omdat ze de baarmoedermond soepel maken. Deze voorweeën kunnen soms wel een week duren. De ene dag zijn ze wat sterker en hinderlijker dan de andere dag.
De vliezen breken meestal 's nachts. Je merkt dit doordat je opeens vocht verliest. Soms is het zoveel vocht dat je het meteen zeker weet dat de vliezen zijn gebroken. Maar soms is het lastig om te weten of het vocht dat je verliest afscheiding, urine of vruchtwater is.
Meestal voel je wel het inwendig onderzoek, maar het vliezen breken geeft geen pijn. Ook de baby voelt geen pijn. De hoeveelheid vruchtwater die naar buiten komt verschilt. Soms is het maar een klein golfje en andere keren blijft het vruchtwater stromen.
Twee mogelijkheden om de bevalling in te leiden
Je vliezen worden thuis gebroken door je eigen verloskundige. Daarna wordt er gewacht tot de weeën vanzelf op gang komen.
Is je vaginale afscheiding roze of bruin, dan kan er bloed in zitten – menstrueel bloed, maar ook bloed uit een wondje. Gele of groene afscheiding kan duiden op een infectie. Zeker als je naast een geelgroene afscheiding ook jeuk, een nare geur of pijn ervaart, is er hoogstwaarschijnlijk behandeling nodig.
