Iemand die een gevaar voor zichzelf of zijn omgeving vormt door een geestelijke stoornis kan tegen zijn of haar zin in worden behandeld. De verplichte behandeling kan een gedwongen opname zijn, maar dat hoeft niet. Iemand kan ook verplicht worden om regelmatig naar een instelling terug te komen.
U heeft het recht op een onmiddellijke opname in een ziekenhuis bij een spoedeisende medische noodzaak. Als een aanbevolen medische behandeling niet in het ziekenhuis beschikbaar is, heeft u het recht om overplaatsing te vragen naar een ziekenhuis of andere instelling waar u die behandeling wel kunt krijgen.
Hoe lang moet ik blijven/ wanneer mag ik naar huis? Hoe lang jij in het ziekenhuis moet blijven, bepaalt je dokter. Als je geopereerd moet worden, vertelt hij van tevoren of je een dag moet blijven, misschien een nachtje of wat langer. Als je plotseling in het ziekenhuis komt kan de dokter het vaak niet meteen zeggen.
Bespreek je twijfels en klachten met de zorgverlener(s) in het ziekenhuis waar je nu behandeld wordt. Misschien kunnen zij je doorverwijzen naar een ander ziekenhuis. Neem contact op met je zorgverzekeraar over deze situatie. Sommige zorgverzekeraars doen aan zorgbemiddeling en wachttijdbemiddeling.
U mag slechts bij hoge uitzondering weigeren om een behandelingsovereenkomst met een patiënt aan te gaan. Ervaringen van anderen zijn geen geldige reden om dit te weigeren. Het advies is om direct goede afspraken met de patiënt te maken over wat wenselijk is binnen de behandelrelatie.
Heeft u lichamelijke of geestelijke schade? En denkt u dat dit door een medische fout is gekomen? Dan kunt u de arts of medische instelling aansprakelijk stellen en vragen om een schadevergoeding.
Dan kunt u een klacht indienen bij de Geschillencommissie Zorg. De Geschillencommissie bekijkt uw klacht en bepaalt of de zorgverlener inderdaad een fout maakte. De Geschillencommissie kan besluiten dat de zorgverlener uw schade moet vergoeden. De maximale schadevergoeding bij de Geschillencommissie is € 25.000.
Een patiënt mag iedere behandeling weigeren, ook als die behandeling levensreddend is. Wel moet de patiënt wilsbekwaam zijn en goed zijn voorgelicht. Bovendien moet duidelijk zijn dat hij de beslissing om de behandeling te weigeren vrijwillig heeft genomen.
Als patiënt heeft u rechten in de zorg. Uw huisarts moet u helpen bij uw gezondheid en u informatie geven over uw gezondheid. U heeft bijvoorbeeld recht op informatie, recht om uw medisch dossier in te zien, recht op privacy en recht om zelf een hulpverlener te kiezen.
Toestemming weigeren voor een onderzoek of behandeling
In de wet staat dat behandeling normaal gesproken alleen is toegestaan met toestemming van de patiënt. Uiteindelijk beslist de patiënt dus zelf of hij/zij wel of niet behandeld wilt worden. De hulpverlener is verplicht om deze beslissing te respecteren.
Over het algemeen bent u vrij snel wakker. Als alles stabiel is mag u na een bepaalde tijd (minimaal 30 minuten) terug naar de verpleegafdeling.
Meestal hoort u kort van tevoren van uw specialist wanneer u naar huis kunt. De tijd waarop u ontslagen wordt, ligt meestal tussen 10.00 en 11.00 uur.
Vaak gaat het om een tijdelijk bed of herstelbed in een zorginstelling - bijvoorbeeld een verpleeghuis of revalidatiecentrum - in de buurt. U mag daar tot maximaal drie maanden blijven. Het gaat alleen om aansterken en opknappen. Omdat u gebruikmaakt van een tijdelijk bed is revalidatie niet mogelijk.
Behandeling weigeren
Als u geen toestemming geeft voor een medisch onderzoek of een behandeling moet de arts uw besluit respecteren. De arts moet u wel goed informeren over de medische gevolgen. Zijn die gevolgen nadelig voor u, dan kunt u de arts achteraf niet aansprakelijk stellen.
Overwerken is niet verplicht
In de wet staat niets over overwerk. Maar je werkgever kan en mag verwachten dat je soms overwerkt. We raden dus aan overwerk niet meteen te weigeren. Je werkgever laat je vast ook wel eens wat eerder naar huis gaan om een persoonlijke reden.
Dit houdt in dat de zorgverlener bij de behandeling van een patiënt gehouden is om te handelen conform de geldende professionele standaard. Een zorgverlener kan behandeling van een patiënt niet zomaar weigeren.
Alleen de artsen die bij uw behandeling zijn betrokken hebben het recht uw medisch dossier in te zien. Uiteraard heeft u zelf ook recht op inzage in uw medisch dossier.
Toelichting. Artsen hebben een beroepsgeheim, ook wel zwijgplicht genoemd. Dit betekent dat een arts geen informatie over zijn patiënt aan anderen mag verstrekken. In bepaalde situaties mag een arts zijn beroepsgeheim doorbreken.
Al na één maand. Dat betekent dat een huisarts voortaan maximaal één maand afwezigheid van het werk mag voorschrijven en dat er daarna een gesprek tussen de arts, patiënt en bedrijfsarts moet komen.
Als de Wzd-functionaris een gedragskundige is, dan moet een niet bij de zorg betrokken arts toestemming geven bij een aantal vormen van onvrijwillige zorg: toediening van vocht, voeding, medicatie, medische controles, medische handelingen of therapeutische maatregelen, beperking van de bewegingsvrijheid of insluiting ( ...
Onder zorgweigering wordt verstaan het weigeren van zorg voordat de zorglevering is begonnen. redelijkheid niet van de zorgaanbieder kan worden gevraagd. Dit kan bijvoorbeeld op grond van eerdere ervaringen met de cliënt in de zorgverlening.
Als patiënt kunt u om allerlei redenen een onderzoek, behandeling of andere medische tussenkomst weigeren. Dat kan bijvoorbeeld uit geloofsovertuiging of om persoonlijke redenen. De arts respecteert uw keuze en probeert alternatieven voor te stellen.
Men spreekt over het algemeen van een verwijtbare fout als een arts onzorgvuldig heeft gehandeld. Dit houdt in dat een redelijk bekwaam arts de schade had kunnen voorkomen of had kunnen verminderen. Bijvoorbeeld door adequaat te reageren of de medische (be)handeling volgens de professionele normen uit te voeren.
Als het gesprek met de huisarts niet naar uw tevredenheid verloopt, kunt u een klacht indienen. U kunt uw klacht voorleggen aan een klachtenfunctionaris. Alle huisartsenpraktijken en huisartsenposten zijn aangesloten bij een onafhankelijke en onpartijdige klachtenfunctionaris.
De man kreeg honderdduizenden euro's aan smartengeld. De hoogte van smartengeld na een medische fout varieert van duizend euro tot tienduizenden euro's en in bijzondere gevallen kan het bedrag oplopen tot honderdduizenden euro's.
