Bij vissen ontbreekt het slakkenhuis (cochlea) en ze vangen met de trilhaarcellen bewegingen van de otoliet op. Het oor is dus primitiever dan bij ons, in wezen gebruiken ze een gedeelte van ons evenwichtsorgaan om te kunnen horen.
Zeedieren kunnen in de donkere, troebele onderwaterwereld nauwelijks op hun zicht afgaan, en dus kunnen zij over het algemeen uitstekend horen. Vissen, bijvoorbeeld, detecteren moeiteloos alle geluiden met een frequentie tussen dertig en vijfhonderd Hertz.
Het onderzoek laat zien dat vissen sterker last hebben van pulserende geluid dan van continu geluid. Het duurt bijna tweemaal zo lang voordat ze hun normale gedrag weer vertonen nadat ze waren blootgesteld aan de geluiden door heimachines dan bij vergelijkbaar geluid van continue bronnen.
Vissen hebben geen stembanden en produceren geluid door middel van het bewegen van vinnen, raspen met tanden en monddelen of door het laten trillen van de zwemblaas. Zo produceren baars (Perca fluviatilis) en blankvoorn (Rutilus rutilus) een bonkend geluid door middel van het pulseren van de zwemblaas.
Vissen communiceren met elkaar middels een geheime taal die bestaat uit gegrom, gekwetter en pop-geluiden. Dat hebben wetenschappers ontdekt. De vissen gebruiken hun taal om hun geliefde te verleiden, anderen voor gevaar te waarschuwen of de te zwemmen route aan te duiden.
Bij vissen komt gasvorming in de darmen voor. Dat betekent dus dat er ook scheetjes kunnen komen. Als we de ontlasting van vissen zien drijven betekent het dat er ook lucht/gas in zit. Af en toe zien we zelfs luchtbelletjes in de ontlasting!
Vissen zijn sociaal
Veel vissen leren niet alleen door hun eigen goede en slechte ervaringen, maar ook door te kijken naar hoe hun soortgenoten zich gedragen. Bijvoorbeeld hoe die predatoren herkennen, ontdekken en ontwijken. Uit het gedrag van soortgenoten kunnen vissen de ernst van gevaren afleiden.
(de meeste vissen dan) een veelheid van geluiden kunnen produceren om met elkaar te communiceren. Ze kunnen kreunen, grommen, kwaken, donderen, sissen, fluiten, schreeuwen en huilen.
Kunnen vissen onder water überhaupt horen? U hoeft niet bang te zijn, harde geluiden en praten schrikken vissen niet per se af. Het zijn vooral de geluiden (trillingen) onder water die de vissen afschrikt. En hoogstwaarschijnlijk heeft uzelf die trillingen veroorzaakt.
Vissen zijn onderdeel van de gewervelden, oftewel dieren met een inwendig skelet en een wervelkolom. Ze hebben ook een zenuwstelsel en hersenen, zoals ook is te zien in onderstaand fragment van het programma 'De Buitendienst' over pijn bij vissen. Qua hersenen verschillen vissen van de mens.
Lange tijd heeft men gedacht dat vissen geen pijn kunnen voelen. Inmiddels staat onomstotelijk vast dat vissen gevoelens van pijn en stress kunnen ervaren.
Uit baanbrekend onderzoek blijkt dat vissen nieuwe dingen kunnen leren en kunnen nadenken over zichzelf en hun leefomgeving. Ze reageren op pijn, angst en stress net zoals mensen dat ook doen. Het vangen van vis betekent dan ook een lange lijdensweg voor deze dieren.
Nachtvissen is toegestaan in alle wateren met het symbool 'maantje' in de Gezamenlijke Lijst van Nederlandse VISwateren en de VISplanner. Onder 'nachtvissen' wordt verstaan: het vissen van twee uur na zonsondergang tot één uur voor zonsopkomst. In natuurgebieden kunnen afwijkende regels gelden!
In het hoofd van de vis
Daarin wordt keer op keer weer bevestigd dat we deze gewervelde zeedieren, in alle soorten en maten, zwaar onderschatten. De wetenschap bewijst onomstotelijk dat vissen gedachten en gevoel hebben.
Een oorzaak van stress bij vissen kan zijn dat je inrichting van je aquarium niet goed is. Wanneer een vis bijvoorbeeld niet genoeg schuilmogelijkheden ziet, kan dat een stressfactor zijn. Ook de waterkwaliteit of temperatuur van het water kan de stress bij vissen veroorzaken.
Vissen hebben echter geen slaapcyclus zoals mensen en andere zoogdieren. In plaats daarvan slapen vissen gedurende korte periodes van tijd wanneer ze moe zijn. Slapen kun je dus zien als een rustfase waarbij de hersenactiviteit daalt, de stofwisseling vertraagd en de vissen minder zwemmen en actief zijn.
vis in het water voelt? We vroegen het dierengedragsdeskundige Marieke van der Burgt. Volgens Tinley-gedragstherapeut Marieke heb je een blije goudvis als-ie zichzelf kan zijn. "Dit betekent dat je goed moet kijken naar het natuurlijke gedrag van een goudvis.
Een van de belangrijkste dingen om goed in de gaten te houden bij de verzorging van vissen is de waterkwaliteit. Vissen 'gewoon' in het kraanwater laten zwemmen is geen optie. Het water moet aan specifieke eisen voldoen willen de vissen er in kunnen overleven.
Vissen slapen door een deel van hun hersenen in rust te laten. Ze sluiten niet hun ogen maar staan in standby stand. Zo rust de vis zich uit. Ze zullen langzamer gaan ademen en zwemmen.
Hengelen is een vorm van dierenmishandeling en zou eigenlijk verboden moeten worden. Zolang dat niet gebeurt zouden de sportvissers op z'n minst de verplichting opgelegd moeten krijgen het door hen veroorzaakte dierenleed actief tegen te gaan.
Ichthyofobie | Angstlijst.nl.
“Verschillende dieren produceren tranen, van vissen tot zoogdieren. Ze beschermen het oog tegen beschadigingen, voorkomen dat de ogen uitdrogen en zorgen ervoor dat het weefsel afkoelt. In feite kun je tranen dus zien als een schakel tussen de omgeving en het oogoppervlak.”
"Vele vissoorten zijn in staat tot dezelfde intellectuele prestaties als ratten of muizen." Webster ontdekte dat op grond van een aantal experimenten waarbij hij naging hoe kleine vissen erin slagen te ontsnappen aan grote en gevaarlijke soortgenoten.
Onderzoekers hebben namelijk ontdekt dat vissen menselijke gezichten kunnen herkennen. De Britse en Australische wetenschappers kwamen erachter dat een vis reageert als er mensen binnenkomen. Als hij iemand herkent, maakt hij een soort spuugbeweging. Bij vreemden doet-ie dat niet.
Zo hebben vissen net als zoogdieren een hersengedeelte dat het ruimtelijk geheugen mogelijk maakt. Ze kunnen bijvoorbeeld in korte tijd de weg leren te vinden in een doolhof. En ze herinneren zich die route maanden later nog steeds.
