Spreek deze enkele malen hardop uit; verhoog telkens het tempo. Zorg dat je elk woord duidelijk verstaanbaar blijft uitspreken. Door deze oefening maak je je tong, lippen en ademhaling soepeler, waardoor je duidelijker gaat articuleren.
De oorzaken van slechte articulatie
Dit wordt ook wel dysartrie genoemd. Hierbij is het zenuwstelsel beschadigd waardoor de spieren die nodig zijn voor de spraak niet goed meer werken. Dit kan bijvoorbeeld veroorzaakt worden door een beroerte, hersentumor of spierziekte.
Probeer vanuit je buik te spreken. Veel mensen praten onbewust vanuit hun keel of neus, waardoor je gemakkelijker binnensmonds praat, een trilling in je stem krijgt en minder duidelijk over komt. Je kunt dit voorkomen door een rechte houding aan te nemen en diep naar je buik in te ademen wanneer je gaat spreken.
'Praten als een slak' is een geweldige oefening voor mensen die hun spreektempo willen vertragen. Het maakt je namelijk meer bewust van de snelheid waarmee je je verhaal doet. Kies een zin, zoals “Ik zou graag oefenen om mijn impact te vergroten.” Zeg deze zin wanneer je alleen bent, hardop tegen jezelf.
Een logopedist kan de taalontwikkeling van je kind onderzoeken. Je kunt ook zelf een test doen om te weten of je de taalontwikkeling van je kind moet laten onderzoeken: https://www.kindentaal.nl/snel-test. Na het onderzoek kan de logopedist met je bespreken wat jullie kunnen doen.
Belangrijk is : HARDOP SPREKEN, HERHALEN VAN HETZELFDE GESPREK/MONOLOOG, VAAK OEFENEN. Hoe vaker je oefent hoe vaker je uit jezelf Engels gaat praten. Het wordt makkelijker en zeker ook leuker!
Bij een spraakstoornis is er een probleem in de productie van de gesproken taal. Voorbeelden daarvan zijn stotteren, dysarthrie, verbale ontwikkelingsdyspraxie, verbale apraxie, stemstoornissen ...
In de taalontwikkeling komen de 'l' en de 'j' vroeger dan de 'r', en die zijn allebei familie van de 'r' dus de kinderen gaan de 'r' gewoon vervangen door een 'l' of 'j'. Dat is een normaal verschijnsel, dus zeker op de leeftijd van 5 jaar. Je hoeft er niets aan te doen.
Bijna altijd is er na het ontstaan van afasie enig spontaan herstel van de taal. Zelden of nooit is dat herstel volledig. Toch is er met veel oefenen, telkens weer proberen en volhouden vaak enige verbetering te verkrijgen.
Pittig articuleren = de luchtstroom naar de voorste driehoek van de mond richten. Om pittig te articuleren moet je veel oefenen. Bij alle oefeningen moeten de spieren die niet bij de oefening betrokken zijn, ontspannen blijven.
Als u onduidelijk spreekt of bepaalde klanken niet goed uit kunt spreken, noemen we dit een spraakprobleem. Afhankelijk van de oorzaak is behandeling mogelijk door een neuroloog of KNO-arts. Hierbij wordt vaak een beroep gedaan op een logopedist voor aanvullende tests en behandeling.
Klanken die veel verschillen zijn nasale klanken versus orale klanken. Nasale klanken zijn de klanken via de neus (/m/ en /n/) en orale klanken gaan via de mond /p/, /t/, /d/ etc.).
Vaak is dit het gevolg van een neurologische aandoening, bijvoorbeeld een beroerte, Multiple Sclerose of de ziekte van Parkinson. Ook overmatige spanning, zoals in een drukke periode met veel zorgen of stress, kan voor problemen zorgen.
Het spraakcentrum van Broca is een onderdeel van de frontaalkwab, en bij rechtshandigen ligt het vrijwel altijd op de linkerhersenhelft. Bij linkshandigen ligt het in een minderheid van de gevallen op de rechterhersenhelft.
Neem regie voor dat gevoel, voor het idee dat je niet gehoord wordt. Dat kun je doen door te stoppen met je verhaal en een vraag te stellen, zoals: “Wat hebben jullie mij horen zeggen? Ik blijf namelijk maar praten omdat ik het gevoel heb dat jullie nog niet gehoord hebben wat ik eigenlijk wil zeggen.”
Afasie ontstaat door plotseling hersenletsel in een gebied dat te maken heeft met het spreken, begrijpen, lezen of schrijven van taal. Dit kan komen door bijvoorbeeld een beroerte, ongeluk, hersentumor, ontsteking of vergiftiging.
Ontwikkelingsdysfasie is een primaire taalontwikkelingsstoornis: er is sprake van een ernstige taalachterstand, waarbij de taalontwikkeling niet enkel vertraagd, maar ook anders verloopt. de taalproblemen blijven aanwezig ondanks het volgen van intensieve, aangepaste logopedie.
