In de laatste weken van je zwangerschap kan het zijn dat je regelmatig last hebt van voorweeën. Dit zijn pijnlijke harde buiken die met een zekere regelmaat kunnen komen. Deze voorweeën zijn vaak kort van duur (20-40 seconden). Ze komen met name 's nachts voor en kunnen wel enkele uren aanhouden.
Bij een wee trekken de spieren van je baarmoeder flink samen. Dit kunnen hele lichte weeën zijn die je nauwelijks voelt zoals bij harde buiken, maar een wee kan ook zeer sterk zijn zoals ontsluitingsweeën en persweeën.
Harde buiken of (voor)weeën? niet voor ontsluiting zorgen. Harde buiken zijn onschuldig, maar als je bloedverlies of vochtverlies krijgt of minder bewegingen bij de baby voelt, neem dan altijd contact op met je verloskundige.
Pijnlijke harde buiken noemen we voorweeën of oefenweeën.
Je voelt je baarmoeder hard worden, ze zijn ook wel wat pijnlijk, nog niet zo erg als ontsluitingsweeën, maar pijnloos zijn ze zeker niet. Vrouwen omschrijven het als menstruatie achtige buikpijn. Vaak vooral onderin de buik.
Al dagen tot weken voor je bevalling kun je beginnen met “rommelen”. Hiermee bedoelen wij dat je regelmatig harde buiken hebt die soms ook echt wel een beetje pijn kunnen doen. Met deze harde buiken is je lichaam zich aan het voorbereiden op de bevalling.
De eerste weeën zijn meestal onregelmatig, kort van duur, en nog niet zo sterk. Wanneer je deze weeën hebt, wil het nog niet zeggen dat de bevalling is begonnen; het kan nog afzakken. Pas als de weeën langer gaan duren, regelmatig en krachtig zijn, lijkt het dat de bevalling echt begint.
Komen de harde buiken meerdere keren (6-7) per uur, ben je nog niet zover dat je mag gaan bevallen, vermindert het niet als je een uurtje gaat liggen met een warme kruik, waarschuw dan je verloskundige. Ook als harde buiken pijn gaan doen, en je mag nog niet bevallen, is het verstandig je verloskundige te bellen.
Harde buiken kunnen lang aanhouden. Soms wel uren. Vaak is het een teken dat je net te veel gedaan heb die dag. Probeer daarom goed naar je lichaam te luisteren.
Harde buiken worden ook wel 'Braxton-Hicks contracties', 'oefenweeën' of 'valse weeën' genoemd. De baarmoeder kan samentrekken door bewegingen van de baby, lichamelijke activiteit, stress of door je darmen of blaas. Vaak ontstaan valse weeën in het tweede of derde trimester van de zwangerschap.
Het voelt als een soort kramp in je onderbuik die langzaam opkomt, erger wordt en dan weer afzakt. Je kunt een wee vergelijken met een golf die aanspoelt op het strand. In het begin voel je de pijngolf aan komen rollen. Net voor de golf omslaat, is de pijn het hevigst.
De eerste uren van de bevalling beweegt de baby vaak tussen de weeën door. Dit kan pijnlijk zijn. Het bewegen van het kindje maakt het je soms moeilijk om te ontspannen. Warme handen op de buik maken het kindje rustig.
Je dokter of verloskundige zal regelmatig controleren hoeveel centimeter je al verstreken bent door middel van een vaginaal onderzoek. Je kan dit zelf niet controleren, en je hoeft je er ook geen zorgen over te maken. Je dokter houdt dit zonder twijfel goed in de gaten.
Harde buiken horen in principe geen pijn te doen. Wel veroorzaken ze soms een vervelend gevoel. Neem dan vooral even de tijd voor jezelf en ga rustig op bed of op de bank liggen met een warme kruik. Door het dragen van ondersteunend ondergoed of een speciale buikband wordt het onaangename gevoel in je buik minder.
De baarmoeder is eigenlijk een grote spier. Een harde buik is een onregelmatige samentrekking van de spier van je baarmoeder. Dit kan een vervelend gevoel geven, maar kan geen kwaad.
In de laatste weken van de zwangerschap nemen de harde buiken vaak toe. Deze samentrekkingen duren dan vaak zo'n 30 sec of korter.
Een belangrijke aanwijzing dat de bevalling eraan zit te komen, zijn regelmatige samentrekkingen van de baarmoeder. In het begin voelen deze vroege weeën aan als menstruatiekramp of pijn in de onderrug die komt en gaat met tussenpozen van 20 tot 30 minuten.
Herkennen echte weeën
Je kunt ze herkennen doordat ze steeds sneller achter elkaar komen en steeds langer gaan duren. In de beginnende fase van de bevalling zullen ze pauzes van 10 minuten hebben en zo'n 30 seconden duren, maar dit zal snel toenemen.
Er is niet een eenduidig antwoord te geven op de vraag of je baby pijn ervaart tijdens de bevalling. Onderzoek uit Zwitserland heeft wel uitgewezen dat tijdens een vaginale bevalling een baby meer stress ervaart dan bij een keizersnede. Maar of dit komt door fysieke pijn, en of dit er überhaupt is, is nog niet bewezen.
Soms kun je het zelf ook voelen.. Je voelt dan bijna het hoofdje tussen je benen. Wees niet ongerust, indalen is juist goed. Zo weet je zeker dat je baby met het hoofdje eerst wordt geboren.
Pas wanneer je 10 centimeter ontsluiting hebt is de baarmoedermond volledig open en klaar voor de geboorte van je baby.
Dit kun je merken doordat je krampen in je onderbuik voelt, maar soms merk je er niets van. Normaal gesproken is de baarmoedermond een stug tuutje en staat deze wat naar achter. Tijdens deze fase wordt de baarmoedermond zachter en korter (verstrijken noemen we dat) en komt de baarmoedermond meer naar het midden.
Bewegen is altijd goed, zowel in de zwangerschap als tijdens de bevalling. Tijdens de bevalling kan bewegen er zelfs voor zorgen dat de bevalling sneller gaat. Ga om de bevalling op te wekken wandelen, fietsen of zet een feel good muziekje op en ga lekker dansen. Ook heel goed voor de gelukshormonen!
