Een andere mogelijkheid om de bevalling zonder inleiding op gang te brengen is “strippen”. De verloskundige of gynaecoloog maakt dan met de vingers tijdens het toucher de baarmoedermond los van de vliezen. Dit kan onaangenaam voelen en gepaard gaan met bloederig slijmverlies.
Binnen 24 uur na het strippen kan er een effect optreden zoals echte weeën, menstruatieachtige krampen, meer harde buiken of voorweeën. Bij ongeveer een derde van de zwangeren die gestript zijn komt de bevalling op gang, een derde krijgt voorweeën en/of harde buiken en bij een derde gebeurt er helemaal niets.
De kans op slagen is ongeveer 40-50%. Uit onderzoek is gebleken dat strippen voor de 41 weken weinig zin heeft wanneer je nog niet eerder eens bevallen bent. Je lichaam is er dan vaak nog niet klaar voor en ervaar je er meer nadelen dn voordelen van. Strippen is niet gevaarlijk voor je kindje.
Na het strippen heb je meer kans om te gaan bevallen doordat je lichaam prostaglandines (hormoonachtige stoffen die weeën opwekken) aan gaat maken. Die prostaglandines zorgen ervoor dat de baarmoedermond “rijper” wordt en kunnen ervoor zorgen dat je binnen 24 uur weeën krijgt.
Als er 1 cm of meer ontsluiting is, kunnen we bij de vliezen komen en kunnen we strippen. Bij het strippen komen hormonen vrij die ervoor kunnen zorgen dat de bevalling op gang komt. Als er dus geen ontsluiting is kunnen we ook niet strippen.
Het grootste deel van de vrouwen geeft aan het strippen gevoelig te vinden, maar niet echt pijnlijk. Altijd geldt: doet het je teveel pijn, dan stoppen we het strippen!
Bij ongeveer een op de zeven vrouwen die wordt gestript, leidt het strippen daadwerkelijk tot de bevalling. Mocht dat zo zijn, dan krijg je binnen twintig uur weeën.
Het strippen tijdens het inwendig onderzoek kan een vervelend gevoel geven. Je kunt altijd aangeven als het niet fijn voor je is, zodat we kunnen stoppen. Na een inwendig onderzoek of na strippen kan een beetje bloedverlies optreden. Soms gaat het ook gepaard met slijmverlies of het loskomen van je slijmprop.
Sommige vrouwen vinden het opwekken van weeën pijnlijker.
Oxytocine-opgewekte weeën kunnen ook heel sterk zijn, en er is vaak minder tijd om hieraan te wennen dan wanneer de bevalling spontaan begint. Daarnaast kan het toegenomen aantal vaginale onderzoeken en andere interventies extra pijn of ongemak veroorzaken.
Strippen is alleen mogelijk als de baarmoedermond al wat open staat en je dus al enige ontsluiting hebt. Bij het strippen brengt de verloskundige de vingers in de baarmoedermond naar binnen en maakt met de vingers voorzichtig ronddraaiende bewegingen rondom het hoofdje van de baby.
Bij ongeveer een derde van de zwangeren die gestript zijn, komt de bevalling op gang. Een derde krijgt veel voorweeën en/of harde buiken, zonder dat de bevalling doorzet. Bij het overige deel van de vrouwen gebeurt er helemaal niks. Als er niets gebeurd is, kunnen we na 48 uur het strippen herhalen.
Bij het strippen woelt de verloskundige met de vingers de vliezen van de baarmoedermond los. Hierbij komen hormonen vrij (prostaglandines) die nodig zijn om de bevalling op gang te brengen. Sommige vrouwen vinden het strippen vervelend. Andere vrouwen voelen er niet veel van.
Het strippen zelf voel je niet, maar het inwendig onderzoek natuurlijk wel. Vliezen die los gemaakt zijn, gaan niet meer vast: daarom kun je maar 1 x strippen!
Als je binnen 20 uur geen weeën krijgt dan heeft het strippen geen effect gehad. Wel kan het strippen ervoor zorgen dat de rijping van de baarmoedermond versneld wordt. Het strippen kunnen we doen tijdens de gewone zwangerschapscontrole. Het heeft geen enkele zin deze handeling te forceren of te vroeg uit te voeren.
Het is vrij normaal dat je bij een tweede, door de voorweeën, al een week of wat rondloopt met bijvoorbeeld 2-3 centimeter ontsluiting.
Strippen: vergroten van de kans op een spontane bevalling
Ben je 41 weken of langer zwanger? De verloskundige of gynaecoloog kan dan de kans op een spontane bevalling groter maken door je baarmoedermond te strippen. De verloskundige of gynaecoloog doet dan een inwendig onderzoek en voelt naar de baarmoedermond.
De geboorte van het kind vindt over het algemeen binnen 24 uur na het breken van de vliezen plaats. Het opwekken van de bevalling is niet pijnlijker dan een normale bevalling, wel kan het soms langer duren en is het mogelijk spannender omdat het gepland is.
Na een inleiding in de avond bleken de baby's in een betere conditie ter wereld te komen. Er waren minder complicaties, zoals ademhalingsproblemen, en er vonden minder opnames van de baby's plaats ter observatie.
3.2.1 Ballonkatheter De eerste twee dagen krijgt u een ballonkatheter. Deze wordt ingebracht in de baarmoedermond en de ballon wordt gevuld met vocht, waardoor de baarmoedermond wordt opgerekt. Het inbrengen van de ballonkatheter geeft soms een onaangenaam gevoel.
Als er geen ontsluiting is, kunnen we niet bij de vliezen, maar wel masseren we dan de baarmoedermond. Bij het strippen komen er hormonen (prostaglandines) vrij. Deze zijn betrokken bij het rijpen van de baarmoedermond en bij het op gang komen van de bevalling.
Na het strippen kun je bloedingen, pijn en onregelmatige weeën krijgen. Dit kan zorgen voor onrust en slaapgebrek, waardoor je moe de bevalling in gaat terwijl je juist al je energie nodig hebt. Het kan zorgen voor een gevoel van ongeduld en onrust en een verlies van vertrouwen in je lichaam.
Om te kunnen strippen, brengt de verloskundige één of twee vingers in je vagina in. Hiermee maakt ze voorzichtig ronddraaiende bewegingen rond het hoofdje van je baby. Zo scheidt ze de vliezen rondom de baarmoedermond van de baarmoederwand. Je moet hiervoor wel al een beetje ontsluiting hebben.
Ongeveer 1 op de 6 vrouwen bevalt op het strippen. Bij de vrouwen die niet bevallen gebeurt er soms helemaal niks en soms ontstaan er wel meer harde buiken of voorweeën. Dit leidt soms wel tot wat meer ontsluiting waardoor een 2e strippoging soms wel effect heeft of het later mogelijk is om de vliezen te breken.
Van 1 tot 3 centimeter ontsluiting is er sprake van de latente fase. In deze fase staat centraal dat je baarmoedermond gunstiger komt te liggen en wat weker en korter wordt onder invloed van prostaglandine. Dit heet ook wel het verstrijken van de baarmoedermond.
Je vliezen kunnen uit zichzelf breken of door je verloskundige gebroken worden. Ongeveer 1 op de 10 bevallingen begint met gebroken vliezen. Bij 90% van de bevallingen breken de vliezen pas tijdens de ontsluitingsfase.
