Naar herkomst vormen de personen met een Turkse achtergrond de grootste groep migranten, met ruim 6.800 personen.
In de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw ontstond er in Deventer een groot gebrek aan arbeidskrachten. Nadat men eerst gastarbeiders uit landen als Spanje, Italië, Joegoslavië en Marokko had aangetrokken, kwam er eind jaren zestig een stroom van arbeiders uit Turkije op gang.
Het merendeel van de Turkse immigranten woont in die gebieden waar in de jaren '60 en '70 arbeidsintensieve industrie geconcentreerd was, namelijk: Amsterdam, Rotterdam, Utrecht en de steden in Twente en Midden- Brabant.
De migratie van Turken naar Nederland kwam in de tweede helft van de 20ste eeuw op gang. Eerst vanwege economische motieven, later door de politieke omstandigheden in Turkije. Naar Duits voorbeeld ging ook Nederland in de jaren '60 op zoek naar arbeidskrachten in Turkije.
Het land is een van de 20 grootste economieën ter wereld. Ook heeft Turkije de ambitie om toe te treden tot de Europese Unie, maar dit is tot dus ver nog niet gebeurd.
De Turkse bevolking bestaat uit ongeveer 98 procent moslims, waarvan 70 procent soennieten, 15 tot 25 procent alevieten en kleinere groepen sjiieten en yezidieten. De enige door de overheid erkende minderheden zijn de Grieks-orthodoxe en Armeense christenen en sefardische joden.
Veel gebruikte voedingsmiddelen in de Turkse keuken zijn brood, rijst, bulgur, uien, eieren, paprika, tomaten, komkommer, aubergine, linzen, bonen, kikkererwten, fetakaas, lamsvlees, rundvlees, kip, vis, noten, zonnebloempitten en yoghurt. En natuurlijk vallen de kruiden en specerijen niet te vergeten.
De Turkse Nederlanders vormen de op een na grootste bevolkingsgroep in Nederland met op 1 oktober 2022, 440.705 mensen.
De islamitische stichting IHH Nederland had vanmorgen ruim 1,1 miljoen euro op de teller staan. De Nederlandse tak van Diyanet, het Turkse overheidsorgaan voor godsdienstzaken, heeft 1,5 miljoen euro opgehaald. De Stichting Nederlands Turkse Vrijwilligers heeft bijna 437.000 euro aan donaties gekregen.
Op 1 januari 2022 beschikten volgens het CBS 16,3 miljoen Nederlanders van de inwoners in Nederland over de Nederlandse nationaliteit. Dat is een kleine 93% van alle Nederlanders.
Terwijl slechts 1,9 procent van de bevolking van Nederland van Marokkaanse origine is, geldt dat voor 7,1 procent van de bevolking van de vier grote steden. De Marokkanen wonen vooral in Utrecht en Amsterdam, waar ze in beide gevallen 8,7 procent van de bevolking uitmaken.
Turks is de moedertaal.
Daarnaast wordt er in Turkije ook Koerdisch, Arabisch, Armeens en Grieks gesproken.
Een stad in wording
In geschriften van het bisdom Utrecht uit het jaar 877 wordt de plaats omschreven als 'Daventre Portu', wat zoveel betekent als 'Haven Deventer'. Zo'n 75 jaar later wordt Deventer omschreven als 'stad', in een oorkonde van koning Otto de Eerste.
Naar schatting rond de 20 procent van de bevolking is Koerdisch en ruim driekwart is Turks. Buiten Turkije wonen volgens het Turkse ministerie van Buitenlandse Zaken meer dan 6 miljoen Turken. Er wonen veel Turken of mensen van Turkse komaf in West-Europa, met name in Duitsland, Nederland, Oostenrijk en België.
Winkelen, lekker eten en drinken, wandelen in de natuur. Maar ook voor geschiedenisliefhebbers is Deventer een aanrader. Deventer is namelijk een Hanzestad. Een Hanze was een samenwerkingsverband van handelaren en steden tijdens de Middeleeuwen.
In totaal telt Duitsland 2,4 miljoen Turken, ongeveer 3 procent van de totale bevolking.
Volgens het CBS wonen er in 2022 in Nederland ongeveer 420.000 Marokkanen, waarvan ongeveer 60% in Nederland geboren is. Het grootste deel van de Marokkaanse Nederlanders komt uit de Rif en spreekt van huis uit Riffijns.
Van de 910 duizend in Nederland geboren inwoners met twee in het buitenland geboren ouders, heeft veruit het grootste deel een Buiten-Europese herkomst. Een vijfde (189 duizend) heeft een Marokkaanse herkomst, een iets kleiner aantal (165 duizend) een Turkse.
Alles wat haram is, kunnen moslims niet eten of doen. Bijvoorbeeld: varkensvlees, alcoholische dranken en niet-ritueel geslachte vleesproducten. producten afgeleid van varkens, zoals gelatine uit varkensbeenmerg.
Er wordt in Turkije veel thee (cay) gedronken, dat vaak wordt gedronken uit kleine glaasjes. Ook populair onder de Turken is de elma cay, een frisse appelthee. Koffie wordt er een stuk minder gedronken. Bestel je een koffie, dan zal het vaak worden geserveerd in kleine kopjes met onderin nog koffiedrab.
Drinken in Turkije: De nationale drank van Turkije is çay (thee). Thee wordt geserveerd in kleine glaasjes met een paar klontjes suiker op een schoteltje. Koffie (kahve) wordt gedronken uit kleine kopjes met veel drab erin, die eerst moet bezinken.
Blijf in Turkije voorzichtig, vooral in grote steden en op drukke plaatsen, vanwege een verhoogd risico op terroristische aanslagen.
Turkije zal, als het aan de Turkse regering ligt, in het buitenland voortaan bekendstaan als 'Türkiye', niet als 'Turkey', zoals de Engelstalige naam van het land luidt. De naamswijziging is al doorgevoerd op websites van de Turkse overheid.
In Turkije wordt niet echt volgens de structuur die wij kennen gegeten. Ze hebben niet echt drie vaste eetmomenten op een dag, maar eten de gehele dag door kleine hapjes. Daarom zie je vaak Turken lopend op straat eten. In Turkije hebben ze geen boterhammen maar eten ze vaak brood, dat zoeter is dan wij gewend zijn.